วันเวลาผ่านไปนานแสนนาน แต่ฉันไม่เคยจะลืมวันวานระหว่างเราสอง ทำไมนะทำไมฉันต้องเก็บเธอไว้ในห้วงทำนอง ให้หัวใจฉันต้องเศร้าหมองไม่เข้าใจ พยายามจะลืมจะเลิกลา แต่ที่ผ่านมากลับทำใจไม่ได้ ไม่รู้ว่าทำไมต้องจดจำเธอตลอดไป หรือว่าอย่างไรไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ทั้ง ๆ ที่เธอเองก็หาใช่ดีไม่ แถมยังมีคนใหม่เข้ามาชิดใกล้ในใจแทนฉัน แต่ทำไมฉันยังห่วงใยและอยากจะผูกพัน ไม่เคยคิดจะมีใครมาแทนเธอนั้นเสียที คงเป็นเพราะฉันรักเธอมากไป ทำให้ฉันมีเยื่อใยกับเธออยู่อย่างนี้ ไม่ยอมลืมเธอไปจากใจเสียที และไม่ยอมรับใครที่แสนดีเข้ามาในใจนี้แทนเธอ
ผู้หญิงไร้เงา 6 ก.ย. 2546 21:44 น. - ID 38669 
1668
14
0
6 กันยายน 2546 22:10 น. - comment id 165846
ต้องกินยาค่ะพี่ตูน อิๆๆ มียารักษามั๊ยน๊า
6 กันยายน 2546 22:13 น. - comment id 165847
จากภาคสอง น้องแอ่วอ้อน นอนสรรพเสร็จ ฝันเลขเด็ด คราสนิท นิทราไหล ทั้งคืนนั้น ฝันเห็นนาง ในดวงใจ จึงพลาดไป เวลา หาเลขเบอร์ มาครั้งนี้ คนดีพ้อ ขอลืมพี่ อยากแนะชี้ ปากพูดจริง ไม่อิงหวาน เธอลืมได้ นิสัยฉัน อันธพาล พูดระราน พาลหญิงช้ำ ระกำใจ
6 กันยายน 2546 22:27 น. - comment id 165853
หน้าส่วนตัว
ถึง คุณอ้อม
ถ้ากินยาแล้วได้หายขาด
ลืมเขาไปตลอดชาติในชีวิตนี้
คงจะกินยาที่ว่าไม่เกลี่ยงเลยคนดี
ถึงจะกินยายากเพียงไหนนี้ก็ยอมกิน
***ปกติพี่เป็นคนไม่ชอบทานยานะค่ะ แต่ถ้ายาชนิดนี้มีจริงพี่ยอมกินเลยค่ะ จะได้หายเร็วดีไหมจ๊ะน้องอ้อม อิ อิ***
ถึง คุณชัยชนะ
พี่บอกว่าฝันเห็นนางในดวงใจ
ใช่น้องไหมนางในใจในฝันนั้น
ถ้าใช่น้องคนนี้คงยินดีในทุกวัน
ด้วยเมื่อคืนฝันเหมือนกันถึงพี่ชัย
ส่วนสำหรับตัวพี่ชัยจะเป็นอันธพาล
เที่ยวระรานพาลหญิงช้ำระกำใจ
ไม่เป็นไรหรอกค่ะไม่เป็นไร
เพราะในใจยังไม่คิดจะลืมพี่ชัยเลยจริง ๆ
**สงสัยอีกแล้วงานนี้ ฝันเห็นใครค่ะ ใช่ผู้หญิงไร้เงาไหมเอ่ย เฉลยหน่อยซิค่ะ ผู้หญิงฯ อยากรู้ อิ อิ***
6 กันยายน 2546 22:51 น. - comment id 165861
...ลืมเสียเถิดคนดีของพี่เอ๋ย เรื่องก่อนเคยเป็นเช่นไรลืมให้สิ้น อย่าได้มาเหลียวแลแค่เศษดิน อย่าถวิลอาทรร้อนใจเลย ...คนอย่างพี่ไม่ดีเช่นเจ้าว่า อย่าได้เปลืองเวลามาเอื้อนเอ่ย พี่ก็รักภักดีเจ้ามิเบาเลย จำต้องทำให้ทรามเชยต้องเสียใจ ...พี่ต้องมีคนอื่นให้เจ้าเห็น จำต้องให้เนื้อเย็นต้องหมองไหม้ เพื่อให้เจ้านั้นลืมและจากไป เพื่อจะได้คนใหม่ที่คู่ควร... สวัสดีครับ...... บางครั้งคนที่ทำให้อีกคนเจ็บแต่คนที่ทำกลับเจ็บกว่านะครับ..... เนื่องเพราะรู้เหตุผลที่ต้องทำ..... ความเศร้าจึงเกิดเสมอครับ
6 กันยายน 2546 23:11 น. - comment id 165866
ถึง คุณตะเกียงแก้ว
หากเป็นอย่างเช่นที่พี่ว่า
น้องนั้นยังเห็นค่ากับตัวพี่
ไม่เคยมองเห็นพี่เป็นเพียงเศษธุลี
และยังมีใจให้พี่คนดีเสมอมา
ด้วยน้องนี้รักพี่ไปแล้วหมดใจ
ถึงพี่จะทำอย่างไรก็ยังจะเห็นค่า
และขอบอกเลยจะไม่ยอมมีใครในชีวา
เพราะหัวใจของน้องนั้นหนารักพี่หมดใจ
***สวัสดีค่ะคุณตะเกียงแก้ว แหมบทนี้แต่งได้ดีตามเคย เล่นเอาผู้หญิงไร้เงาแต่งไม่ค่อยออกเลยค่ะ (ถ้ายังอยู่กลับมาต่อกลอนเพิ่มอรรถรสอีกครั้งนะค่ะ จะรอค่ะ)***
6 กันยายน 2546 23:19 น. - comment id 165874
อยากมาต่อยาวๆค่ะ คืนนี้แค่มาบอกว่าคิดถึงและรักค่ะ
6 กันยายน 2546 23:19 น. - comment id 165875
มาเฉลย เผยยอดหญิง คนจริงฉัน บอกน้องนั้น หรือใคร ใคร่รับรู้ ทำอย่างนี้ มีกระจก ยกส่องดู จะรับรู้ หญิงในใจ คือใครกัน ( อ้าว! ) ลืมไปว่าน้องหญิงไร้เงา เห็นใครเข้าละครับ หวังว่าคงจะไม่ใช่ สโนไวท์นะครับ )
6 กันยายน 2546 23:31 น. - comment id 165878
ถึง คุณพุด
แค่พี่พุดแวะมาหา
และบอกว่ารักและคิดถึง
แค่นี้ก็พอแล้วให้คำนึง
เพราะผู้หญิงไร้เงาก็รักและคิดถึงพี่พุดเช่นกัน
***แค่แวะมาหาพร้อมความรักและความคิดถึง ผู้หญิงไร้เงาก็ดีใจมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆแล้วค่ะ***
ถึง คุณชัยชนะ
พอยกกระจกส่องเห็นเป็นตัวฉัน
ใช่จะเป็นสโนโวท์หรือใครกันนะที่ไหน
ทำให้ได้รู้สึกซึ้งว่าฉันเป็นที่หนึ่งในหัวใจ
และแสนใจดีใจที่พี่ชัยฝันเห็นกัน
***ถ้ามาหาในฝันอย่าลืมเอาหัวใจมาให้ด้วยแล้วกันนะค่ะ จะรอในฝันเช่นกันค่ะ อิ อิ***
7 กันยายน 2546 00:09 น. - comment id 165888
บ่อยครั้งที่ความรู้สึกบางอย่างที่เราไม่สามารถสลัดออกไปจากหัวใจได้ และมันก็ย้อนกลับมาทำร้ายเราเอง ในวันนี้จึงได้แต่ภาวนาว่า ความรู้สึกเหล่านั้นขอให้แปรเปลี่ยนเป็นมิตรผู้อาทร นำกำลังใจมาให้แทนที่จะประหัดประหารหัวใจของเราเองครับ โอกาสถ้ามีจงสร้างมันให้ได้ ด้วยรักในมิ่งมิตรเสมอมามิเปลี่ยนแปร
7 กันยายน 2546 00:15 น. - comment id 165891
ถึง คุณลำน้ำน่าน
บางครั้งกับบางความรู้สึก
จิตใจและความสำนึกยังรู้สึกยังห่วงหา
จึงไม่สามารถสลัดเขาไปไกลชีวา
ทำให้ฉันต้องเจ็บช้ำหนักหนาในชีวี
หากว่าฉันสามารถสลัดรักได้ในวันใด
คงจะทำให้ใจฉันนั้นได้สุขี
ไม่มีทุกข์เข้ามาใกล้ในชีวี
มีแต่สุขเพราะมิ่งมิตรผู้แสนดีเข้ามาเยือน
***ด้วยรักในมิ่งมิตรเสมอมาเช่นกันค่ะ แต่รู้สึกช่วงนี้หายเงียบไปนะค่ะ คุณลำน้ำน่าน งานหนักหรือเปล่าค่ะ พักผ่อนเยอะนะค่ะ เป็นห่วงเป็นใยเสมอค่ะ***
7 กันยายน 2546 00:45 น. - comment id 165908
งี้แหละความรัก มันลืมกันยาก อิอิ ต้องไปอ้วกถ้ำกะบอก ถึงจะหาย ^----^
7 กันยายน 2546 00:49 น. - comment id 165909
ถึง คุณเมจิคเซี่ยน
แม้จะไปรักษาถึงถ้ำกระบอก
คิดว่าคงยังไม่หายหรอกกับความรักครั้งนี้
จะหายก็คงวันสุดท้ายของลมหายใจที่มี
หรือไม่ก็สิ้นสุดในชีวีแล้วฉันนี้จะหายไปเอง
**รักษาไม่หายแน่เลยค่ะ กับเรื่องแบบนี้คิดว่าอย่างนั้นนะค่ะ และขอขอบคุณมากค่ะสำหรับการแวะมาเป็นกำลังใจให้บ่อย ๆ ***
7 กันยายน 2546 11:32 น. - comment id 165956
ลืมผมไม่ลง--ใช่เปล่า ขอบคุณนะครับ-ผมไม่ดีหรอกแต่ก็ไม่ได้เลว-ล้อเล่นนะครับ
7 กันยายน 2546 11:44 น. - comment id 165958
...ยิ่งเจ้ารักตัวพี่มากเท่าไหน ยิ่งทำให้ต้องจำใจตัดจากเจ้า ด้วยว่ารู้มิควรคู่กับตัวเรา อย่าโง่เขลาอีกเลยเจ้าเยาวมาลย์ ...อนาคตของเจ้ายังสดใส เจ้าอย่าได้ให้ใจเจ้าเข้าเผาผลาญ คิดให้ดีอยู่กับพี่จะยากนาน เวลาผ่านเจ้าจะพาลกับพี่เอย..ฯ สวัสดีครับ....ต้องขอโทษคุณผู้หญิงไร้เงาที่เมื่อวานมิได้กลับมาดูอีก.....ด้วยว่าไม่คุ้นว่าจะมีการรอต่อกลอนด้วย....รู้สึกผิดที่ทำให้อิสตรีรอคอย....โปรดอภัยด้วยครับ.....
7 กันยายน 2546 13:28 น. - comment id 165966
กึ๊ดอะหยังปาล้ำปาเหลือ...
ขอหื้อเผือใจ๋ ให้พร่อง...
บางครั้ง...รอยิ้ม..แก้มป่อง..
ขอเปิดห้อง(ใจ๋)..หื้อน้องกำร้อ...
เรน..ขอโทษ...นะคะ...
ลบข้างบน..ให้เรนด้วยค่ะ...
เรน..แต่งกับเพื่อน...
แบบ..เค้าแกล้งเรน..นะคะ...
7 กันยายน 2546 17:47 น. - comment id 165989
อยากจะยืนถือไมค์ไปสัมภาษณ์ ประทับใจเด็ดขาดเรื่องอะไร เขาเป่ามนต์จนปลื้มลืมไม่ได้ หรือวาดหวังคลั่งไคล้จนลืมตัว... คงเสน่ห์แรง
7 กันยายน 2546 18:58 น. - comment id 166003
บางทีก้อคิดว่าลืมเค้าได้แล้วเพราะเค้าทำให้เราเจ็บซะขนาดนี้ แต่พอเอาเข้าจริง ๆพอไปเจอใครที่รู้จักเค้าก้ออดที่จะถามไม่ได้ว่าเค้าเป็นยังงัย แต่ก็เอาเถอะบอกตัวเองต่อไปว่าถึงจะลืมเค้าไม่ได้ก็ขอเก็บเค้าเอาไว้เป็นความทรงจำที่ดีก็พอ
7 กันยายน 2546 19:13 น. - comment id 166006
กาลเวลาผ่านไปนานแค่ไหน เธอจะดีหรือร้าย อย่างไร... ฉัน...ไม่เคยลบลืมความหมาย ออกจากใจได้เสียที การที่จะลืมใครสักคนเป็นสิ่งที่ยากต่อความรู้สึกเหลือเกินนะคะ... วาพราวแอบส่งยิ้มและมาทักทายค่ะ
7 กันยายน 2546 21:21 น. - comment id 166029
กลอนบทนี้ชอบจังค่ะพี่ผู้หญิงไร้เงา รู้สึกถึงตัวเองเป็นอยู่ตอนนี้เลยค่ะ เพิ่งจากเธอวันนี้ น้ำตาล้นปรี่ในหัวใจ แม้เธอห่างไกลแสนไกล อยากให้รู้ไว้ฉันคิดถึงเธอ ไม่ว่าอยู่แห่งใดในโลกหล้า ทุกเวลาตราตรึงมั่นเสมอ ไม่สัญญาแต่คิดถึงเธอ เพราะอยากเจอฅนดีมาชิดใกล้
7 กันยายน 2546 22:31 น. - comment id 166040
ถึง คุณวิจิตร
ใครจะลืมคุณลงหละค่ะ
ในเมื่อคุณน่ารักออกขนาดนั้น
ฉะนั้นฉันเห็นทีคงลืมคุณคนดีไม่ได้ในทุกวัน
ในเมื่อคุณน่ารักน่าชังงั้นฉันขอจดจำทุกวันไป
***ในเมื่อไม่อยากให้ลืม ผู้หญิงไร้เงาขอจดและจำไปเลยแล้วกันนะค่ะ อิ อิ***
ถึง คุณตะเกียงแก้ว
ถึงจะอยู่กับพี่แล้วยากจน
แต่ถ้าเรามีใจอดทนไม่ยากไร้
ฉะนั้นจะขอต่อสู้เพื่อให้ได้อยู่กับพี่นั้นเรื่อยไป
ถึงแม้ลำบากเพียงใดใจน้องยังยินดี
ด้วยรักพี่เกินกว่าจะลืมลง
และยังคิดมั่นคงและซื่อตรงกับพี่คนนี้
ฉะนั้นถึงจะเป็นอย่างไรไม่สนหรอกคนดี
แค่ได้อยู่กับพี่ทุกทิวาราตรีน้องนี้ก็ดีใจ
***สวัสดีค่ะคุณตะเกียงแก้ว ไม่ต้องขอโทษผู้หญิงไร้เงาหรอกค่ะ คุณไม่ผิด เพราะโดนลักษณะทั่วไปการต่อกลอนจะไม่ค่อยกลับมาต่อในรอบใหม่อย่างที่คุณว่านะถูกแล้วค่ะ แต่ผู้หญิงไร้เงาชื่นชอบในการต่อกลอนกับคุณเท่านั้น ก็เลยขอร้องให้คุณกลับมาต่อใหม่ ซึ่งเหมือนเป็นการรบกวน ผู้หญิงไร้เงาก็ต้องขอโทษคุณด้วยเช่นกันค่ะ อ้อ กลอนน่ารักมาก ชอบค่ะชอบ***
ถึง คุณเรนจัง
จะเปิดห้องใจไว้ให้กับน้อง
ที่ยิ้มแก้มป่องรอห้องใจพี่
จะเปิดไว้รอเฉพาะน้องคนดี
เอาห้องวีไอพีให้น้องแสนดีที่ชื่อเรนจัง
***เปิดห้องให้หนึ่งห้อง แต่ธรรมดาคงไม่ดี เอาวีไอพีให้เลยพอไหมค่ะ***
ถึง คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์
จริง ๆ เขาไม่ได้มีเสน่ห์อะไร
เพียงแต่ในหัวใจรักเขามากไปก็เท่านั้น
จึงลืมเขาไม่ได้ต้องมีใจให้เขาในทุกวัน
ซึ่งก็ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกันไม่เข้าใจตัวเองสักที
***บางครั้งการลืมใครสักคน คงต้องใช้องค์ประกอบหลายอย่างนะค่ะ สักวันหนึ่งผู้หญิงไร้เงาคงลืมได้ค่ะ แต่คงต้องใช้เวลาเหมือนกัน***
ถึง คุณผักกระเฉด
คิดถูกแล้วหละคนดี
กับการทำอย่างนี้น้องคิดถูกแล้ว
ในเมื่อรักลืมเขาไม่ได้ก็จงรักเขาต่อไปอย่างแน่แน่ว
และเก็บเขาไว้ในห้องใจแล้วก็เพียงพอ
***ดีใจมากเลยที่มีคนมีความคิดในลักษณะเดียวกับผู้หญิงไร้เงาด้วย เพราะสิ่งที่คุณคอมเม้นท์มา เป็นชีวิตจริงที่ผู้หญิงไร้เงาทำอยู่ ในเมื่อลืมไม่ได้ก็ไม่คิดลืม จะเก็บไว้ในความทรงจำตลอดไป***
ถึง คุณวาพราว
ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเนิน
คุณไม่เคยเป็นส่วนเกินของความรู้สึกฉัน
เพราะในหัวใจคุณยังมีอยู่ในทุกวัน
ไม่เคยที่ฉันนั้นจะลืมคุณ
***ขอบคุณค่ะสำหรับรอยยิ้มที่ส่งมาให้ งั้นขอยิ้มตอบแล้วกันนะค่ะ และก็เห็นด้วยกับคุณค่ะการลืมใครสักคนเป็นการยากมาก บางครั้งอาจต้องใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อลืมคนแค่คนเดียว***
ถึง คุณอินดิเพน
ไม่ว่าอยู่แห่งใดในโลกหล้า
เธอยังจะมีค่าในหัวใจฉันเสมอ
ไม่เคยคิดจะลืมถึงแม้ไม่พบเจอ
ก็ยังคงมีใจให้เธอตลอดกาล
***พี่ดีใจนะค่ะที่น้องจ๋าชอบกลอนบทนี้ แต่อย่าคิดมากเลยค่ะ บางครั้งเราก็จำเป็นต้องลืมอะไรทั้งที่เราไม่อยากลืม เป็นกำลังใจให้นะค่ะ***
9 กันยายน 2546 23:35 น. - comment id 166634
gorมาทักทายแล้ว
10 กันยายน 2546 00:04 น. - comment id 166648
ถึง คุณjapan
ดีใจที่น้องแวะมาหา
ทำไห้พี่สุขอุราหาใดเหมือน
เพราะน้องมาหายไปไม่เยี่ยมเยือน
ทำให้พี่ต้องมาแรมเดือนแล้วคนดี
***ขอบใจจ๊ะสำหรับการแวะมาทักทายกัน***
30 กันยายน 2546 15:29 น. - comment id 170996
เหมือนกำแพงที่มันขวางกั้น ทำให้ฉันออกจากความรู้สึกเดิมๆไม่ได้ ความรู้สึกมันบอกยังรักเธอมากมาย คงอีกนานกว่าฉันจะ ทำใจให้ลืมเธอ ************************************** ใช้เวลานานจังนะค่ะ ในการที่เราจะลืมใครสักคนนึงมันยากมากๆแต่.............เวลาอีกนั่นแหล่ะ ที่มันทำให้เราลืมเขาได้แม้มันจะไม่หมดทั้งใจก็ตาม
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
