ใต้เงาแสงดวงดาวกระพริบระยับ ดาวทอแสงขับกล่อมใจได้เฟื่องฝัน ท่ามราตรีเปลี่ยนเดือนเคลื่อนวัน ในแตกแผกต่างผัน ณ กาลเวลา ส่องสกาวพราวพร่างส่องทางนำใจ แห่งผู้ห่างร้างไกลมิพานพบหน้า ให้รำลึกนึกคำนึงตรึงตรา ระโยงใยปรารถนาอุ่นละไม กี่รอยร้าวกี่ร้าวรอนอยู่ลึก ลึก กี่หยดผลึกน้ำตาที่รินไหล กี่ระลอกหมอกและลมระทมใจ กี่ครากี่แพ้พ่ายที่ซานซม ฉันขอเป็นดั่งดาวบนผืนนภา สาดส่องนำดวงตายามเธอขื่นขม เส้นทางฝันก้าวผ่านทิศทางพลาดล้ม ขวากหนามบาดคมอย่าทดท้อสิ้นหวัง ใต้ผืนฟ้าดวงดาวกระพริบระยับ จะทอแสงขับกล่อมใจผู้ผิดพลั้ง ด้วยรักต่อศรัทธาด้วยแรงพลัง จวบจนกระทั่งตราบวันฟ้าสิ้นดาว
5 กันยายน 2546 12:51 น. - comment id 165609
ดาวกระพริบระยิบยับวะวับวาว แสงพร่างพราวสาดส่อง ณ เวหา จันทรากลบเกลื่อนเลื่อมดาวท้องนภา ได้นำพาแสงดาวสู่อกตน
5 กันยายน 2546 15:57 น. - comment id 165625
ใต้เงาแสงดาว โดยคุณรังไม้ค่ะ เธอจะรู้ไหม.ฉันยังเศร้า และเหงา,ปวดร้าว ณ อีกฟากหนึ่งใต้แสงดาวดวงเดียวกัน ใต้เงาแสงดาว.ดวงนั้น ที่เปล่งปันแสงแด่ชีวิตคนเขลา ได้เฟื่องฝัน ผ่านวัน เดือน ปี แสงดาว มิเคย ริบหรี่ หากแต่ทุกความฝันที่มี- ภายใต้แสงดาวฝั่งนี้- ทอคลื่นเคลื่อนมากี่ระลอกท่าม หมอกและลม กี่ครั้งที่บุบสลายและพ่าย-ขม กี่คราที่หยัดกายซานซม ปลุกความฝันพลาดล้ม ลุกขึ้นสู้ด้วยความวาดหวัง มิใช่เธอดอกหรือที่ฉันไม่ท้อ-หวัง เป็นเธอเสมอที่ต่อเติมพลัง จากเบื้องฝั่งใต้แสงดาวฟากฟ้าไกล ตัวตนแห่งเธอฉันหาประจักษ์ด้วยดวงตาไม่ แต่หัวใจและจิตวิญญาณ เธอยิ่งใหญ่ เช่นคาคบซบนอนของนกจรเปลี่ยวใจ อาจหวังว่าเช้าใหม่จะมาถึง. + ขอบคุณคุณรังไม้ที่ทำให้ดาวดวงนี้ยังส่องแสง พราวได้อย่างงดงาม ด้วยศรัทธา ขอบคุณมากค่ะ + + ขอบคุณมากค่ะ คุณ independent ไพเราะมาก ค่ะ
5 กันยายน 2546 23:16 น. - comment id 165733
ใต้เงาแสงดาวดารา ที่อยู่บนฟ้าสว่างทุกคราเวลาพลบค่ำ ใต้เงาแห่งรักใต้ใสตะวัน ฉันสุขเหมือนจันทร์ยามขึ้นสิบห้าค่ำทุกที ***แวะมาทักทายค่ะ กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ***
7 กันยายน 2546 06:18 น. - comment id 165927
ไพเราะมากค่ะ..วาพราว... ลึกซึ้ง...และอ่อนหวาน... บทกานต์กลอน..ที่สื่อ... ..เหมือนหัวใจ..ใสซื่อซื่อ... ..อยากเข้ารื้อ..ห้องใจเธอ... ...เรนแจม...วาพราว..... แบบเรน..หัดแต่งนะคะ...