ซึ้งใจในกลอนสุนทรภู่ แว่วคำ ครูกลอนกานท์ ที่หวานแว่ว ไหวดวงแก้วเก็จกวีวิเวกไหว ใจระรวยด้วยคมคำสัมผัสใจ ร้อนเพียงใดกลับสลายคลายรุ่มร้อน บทนิราศ กลอนเสภา สุภาษิต สอนชีวิต แทรกหลักธรรม สื่อคำสอน กลอนเห่กล่อม พร้อม นิทาน หวานคำกลอน ตรึง ละคร เปี่ยมมนต์ขลัง.ยังตราตรึง ศรีแห่งไทยใจประจักษ์ใจศักดิ์ศรี หนึ่งวรรณศิลป์ จินตกวี ที่เป็นหนึ่ง คะนึงคำลำนำครวญหวนคะนึง สุนทรซึ้ง สุนทรภู่ ครูกวี
5 กันยายน 2546 00:54 น. - comment id 165525
:)
5 กันยายน 2546 05:15 น. - comment id 165531
แล้วสอนว่า อย่าไว้ใจ ในมนุษย์ บทพิสูจน์ คำคน วนเวียนลื่น แต่เมาใจ นี้ประจำ ทุกค่ำคืน บทรักอื่น ยากเทียมเทียบ เปรียบซึ้งใจ
5 กันยายน 2546 08:41 น. - comment id 165540
วิเวก ???
5 กันยายน 2546 10:03 น. - comment id 165554
เห็นด้วยครับ
5 กันยายน 2546 12:02 น. - comment id 165592
อันต้นตาล หวานลิ้น แล้วสิ้นซาก แต่ลมปาก หวานหู ไม่รู้หาย ถึงเจ็บอื่น หมื่นแสน ย่อมแคลนคลาย เจ็บจนตาย นั้นเพราะเหน็บ ให้เจ็บใจ กราบครูภู่ด้วยอีกคนค่ะ
6 กันยายน 2546 00:04 น. - comment id 165752
แต่งได้ดีนะค่ะ
7 กันยายน 2546 10:22 น. - comment id 165950
ร้อยครูใดในโลกหล้าหาเทียม ยอดเยี่ยมเปี่ยมพลังดั่งคชสาร จะมาเทียบเปรียบเท่าหาประมาณ เป็นตำนานลูกหลานกล่าวขานสืบไป.