อย่ามาใกล้ฉันอีกเลย (1)

ผู้หญิงไร้เงา

 ตะเกียงแก้ว      

...ตัวเธอเองเคยถามบ้างไหมว่า
ที่เข้ามาพันพัวกับตัวฉัน
เป็นเพราะเธอเหงาจิตคิดผูกพัน
อยากสร้างฝันร่วมกันหรืออย่างไร
...หรือว่าเธอเห็นเขาทำไม่สน
จึงทำตนประชดเขาเข้ามาใกล้
ทำให้ฉันคิดว่าเธอห่วงใย
ใช่หรือไม่เธอเองคงรู้ดี
...จะเหตุผลอย่างไรก็ช่างเถิด
แต่มันเกิดเภทภัยกับใจนี้
เกิดไปหลงรักเธอเผลอใจมี
ทั้งทั้งที่รู้ดีว่าเธอลวง
...ทำไมนะใจเราจึงโง่เขลา
ไปรับเอาความเศร้ามาเป็นบ่วง
ไปหลงคำเพ้อพร่ำคนหลอกหลวง
ว่าเธอห่วงหวงเราเกินกว่าใคร
...ฉันเข้ามาหาเธอในวันนี้
อยากให้เธอหยุดเสียทีจะได้ไหม
ฉันไม่อาจห้ามตัวและห้ามใจ
จึงหวังให้เธอ อย่ามาใกล้ฉันอีกเลย  
 	                                     ผู้หญิงไร้เงา        

 ฉันถามตัวเองตลอดมา
กับการแวะมาเพื่อชิดใกล้เธอตรงนี้
เพราะหัวใจฉันมีเธอทุกนาที
จึงพยายามเข้ามาใกล้ในชีวีเธอนี้ทุกเวลา
แต่เธอกลับมาเข้าใจผิด
คิดว่าฉันเบนเข็มทิศกลับมาหา
เพื่อประชดใครอีกคนในชีวา
ที่เธอคิดว่าเขามีค่าในชีวี
จริง ๆ นะไม่ใช่
เขาไม่ได้มีอะไรให้ฉันห่วงใยเหมือนเธอนี้
เพราะหัวใจที่ฉันรักมีเพียงเธอทุกนาที
ไม่เคยมีใจให้ใครนี้นอกจากเธอ
ฉะนั้นถ้าเธอจะไม่ให้ฉันเข้ามาใกล้
และทิ้งเธอไปปล่อยเธอไว้น้ำตาเอ่อ
คงไม่ใช่เพียงเธอที่พบเจอ
กับความรักรวดร้าวนะเออโปรดเข้าใจ
ด้วยว่าฉันคนนี้ก็เจ็บร้าว
กับความรักที่สองเรามาหวั่นไหว
กับความคิดเพียงเข้าใจผิดในหัวใจ
กับความหวั่นไหวที่เกิดขึ้นในใจเธอ
ฉะนั้นโปรดมองความเป็นจริง
ว่าฉันต้องการจะแอบอิงเธอเสมอ
ไม่มีใครที่ไหนอื่นนอกจากเธอ
เพราะรักเธอเสมออยากใกล้เธอทุกเวลา				
comments powered by Disqus
  • |NdEpEndEnT

    4 กันยายน 2546 21:19 น. - comment id 165435

    เธอขอร้างลาไกล
    ขอหัวใจเธอกลับคืน
    ฉันนั้นต้องทนฝืน
    กับน้ำตาที่ไหลริน
    
    เธอจากไปวันนั้น
    ทุกคืนวันใจโรนริน
    วันคืนให้ผกผิน
    ฉันลืมเลือนเธอลาไกล
    
    independe
  • ผู้หญิงไร้เงา

    4 กันยายน 2546 21:31 น. - comment id 165439

    ถึง     คุณindependent 
    
             เธอขอร้างลาไกล
             ทำให้ฉันต้องห่วงหา
             เธอขอมาร้างลา
             ทำให้อุราต้องโศกตรม
    
             เมื่อไม่มีเธอในวันก่อน
             ฤดีของฉันนั้นแทบขาดรอนนอนขื่นขม
             เมื่อความรักต้องร้าวความเศร้าก็มีจม
            ทำให้ฉันต้องระทมเมื่อรักเธอ
    
    ***ขอบใจจ๊ะสำหรับบทกลอนน่ารัก ๆ ที่แต่งให้เสมอ ๆ นะจ๊ะน้องจ๋า***
  • ละอองน้ำ

    4 กันยายน 2546 22:04 น. - comment id 165459

    เอ่อ....ก็ไม่ได้อยากจะคิดเลยเถิดนะ...
    
    ล้อเล่นน่ะ  : )   น่ารักกันดีจัง
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    4 กันยายน 2546 22:17 น. - comment id 165467

    ถึง    คุณละอองน้ำ
    
            อย่าคิดมากเลยคนดี
            คุณตะเกียงแก้วกับฉันเป็นแค่นักกวีด้วยกันเท่านั้น
            ไม่ได้เป็นอะไรในความผูกพัน
            ฉะนั้นอย่าคิดมากเลยแล้วกันคนดี
    
    ***ขอบคุณค่ะสำหรับคำชม  แต่อย่าคิดมากเลยค่ะ  เดี๋ยวคุณตะเกียงแก้วจะเสียหายนะค่ะ อิ อิ***
  • ชัยชนะ

    4 กันยายน 2546 22:21 น. - comment id 165469

    ฟังเรื่องราว สาวไร้เงา อยากเข้าใกล้
    แต่หนุ่มไย กลัวเพลี่ยงพล้ำ ถ้อยคำหวาน
    กลัวหลงใหล ตกในห้วง แห่งบ่วงมาร
    วอนนงคราญ สาบานมั่น ด้วยสัญญา
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    4 กันยายน 2546 22:39 น. - comment id 165477

    ถึง     คุณชัยชนะ
    
             หากพี่ชัยอยากจะได้ยินคำสัญญา
             ที่ให้น้องเอ่ยเป็นวจีว่าด้วยคำไหน
             ก็บอกซิบอกกล่าวเล่าความใน
             ยินดีตกลงให้ให้คำสัญญา
    
    ***อยากได้ยินคำสัญญาว่าอะไรหละค่ะ  บอกซิค่ะผู้หญิงไร้เงาจะได้พูดให้ฟังไงค่ะ อิ อิ***
  • พี่ดอกแก้ว

    4 กันยายน 2546 23:58 น. - comment id 165516

    หลงรักเธอเผลอใจไปเสียแล้ว
    เหมือนมอบแก้วดวงใสให้เธอถือ
    แต่แล้วเธอกลับขว้างไม่ยั้งมือ
    ที่เหลือคือเศษรักหักทลาย
    
    เพิ่องว่างค่ะน้องตูน ...เลยแวะมาเยี่ยม
    
  • เจ้ามอมแมม

    5 กันยายน 2546 09:38 น. - comment id 165551

    โดนใจเสียจริง ขอเลยนะ ขอเก็บไว้
    
    
  • tiki ลืมลงรหัสก่อนค่ะ

    5 กันยายน 2546 11:07 น. - comment id 165578

    รักเธอ....รักมาก....รักสุดชีวิต
            อยากใกล้ชิด...แต่เกรงเธอ..จะเล่นท่า
            อาจจะทำ......เบี่ยงบ่าย .....คล้ายมารยา
            สิเน่หา.........ฤาจะหาย.....คล้ายรวนเร
    
                 จึงเอนแอบ...แนบชิด...ติดกำแพง
           ในอ้อมแขน...อันแข็งแรง....ไม่ว้าเหว่
           แล้วดูเธอ......โล้เรือรัก......ในทะเล
           โอ...ละเห......ถึงฝั่งไหม.....ใจคอยชม
  • ผีขี้เมา

    5 กันยายน 2546 12:19 น. - comment id 165597

    ไม่คงมั่นปันใจให้คนอื่น
    ทนสะอื้นขื่นขมระทมเศร้า
    ความผูกพันไม่เหลือแม้เยื่อเงา
    ใครกันเล่าทำลายใจร้ายเกิน
    
    
  • มาแตง

    5 กันยายน 2546 13:14 น. - comment id 165614

    อยากให้ทุก ทุกที่...มีคุณเคียงข้าง...ก้าวเดิน
       โดยไม่รู้สึกว่าเป็นส่วนเกิน...ในใจคุณ   
          หวังเล็ก เล็กค่ะ
    * * กลอนเพราะค่ะ น่ารักด้วย สื่อถึงความรู้สึกได้เต็ม เต็มเลย * *
  • ตามฝัน

    5 กันยายน 2546 13:24 น. - comment id 165615

    หวานซะ.... มดเดินตามมาเป็นแถวแล้วอ่ะค่ะ
    
    เวียนว่ายมาทายทักกันเหมือนเดิมค่ะ :)
  • มาดามมด

    5 กันยายน 2546 18:14 น. - comment id 165639

    ที่มาหา  ใช่ว่า  ไม่เหลือใคร
    ใช่หวั่นไหว  เพราะใจอ้างว้าง
    มาเพราะเมื่อจากเธอไป  ไม่มีสุขทุกเส้นทาง
    ขอสักอย่าง  อย่าเพิ่งร้าง...รักเรา
    ..................^-^...................
    .....................................
    
  • - -

    5 กันยายน 2546 20:48 น. - comment id 165671

    คนรักจะร้างลาแรมไกล
    ให้หัวใจประหวั่นพร่ามัวหมอง
    จะจรจากลาไกลไม่ผินมอง
    ฉันต้องครองกายและใจกับตัวตน
    
    independe
  • ผู้หญิงไร้เงา

    5 กันยายน 2546 21:17 น. - comment id 165677

    ถึง     คุณพี่ดอกแก้ว
    
              ไม่เคยขว้างความรักที่ให้มา
              หรือไม่เคยเห็นค่าความรักนี้
              เพราะใจจริงฉันรักเธอทุกนาที
              จึงไม่คิดทำลายรักเรานี้ทุกเวลา
    
    ***ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาเยี่ยม  แล้วขอเยี่ยมก็น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ***
    
    ถึง       คุณเจ้ามอมแมม
    
                เก็บได้ตามสบายเลยคนดี
                และขอขอบคุณมากมีกับการแวะมาหา
                เก็บได้เลยตามสบายไม่เคยว่า
                และดีใจหนักหนาที่โดนใจน้องคนดี
    
    ***เก็บได้เลยค่ะ  น้องเจ้ามอมแมม  รูปส่งให้แล้วนะค่ะ  ได้รับหรือไม่แจ้งให้ทราบด้วยนะค่ะ  ขอบคุณมากสำหรับมิตรภาพที่มอบให้  ดีใจมากเลยค่ะ***
    
    ถึง         คุณtiki
    
                  เรือรักลำนี้เจือมรสุมพัดผ่าน
                 แต่ด้วยความชำนาญของนายท้าย
                 คงถึงฝั่งอย่างตั้งใจในจุดหมาย
                 อย่างที่คุณทิกิคิดไว้อย่างแน่นอน
    
    ***ขอบคุณนะค่ะ  สำหรับการคอยชมเรือน้อยลำนี้  ถึงฝั่งไม่ถึงฝั่งต้องดูภาค  2  ค่ะ***
                  
    ถึง          คุณผีขี้เมา
    
                ไม่ได้ใจร้ายไม่ได้ใจดำ
                 และไม่เคยทำให้ใครต้องเศร้า
                ไม่เคยทำร้ายทำลายความรักเรา
                จริง ๆ แค่เธอเข้าใจผิดไปใงเล่าโปรดเข้าใจ
    
                ซึ่งจริง ๆ แล้วตัวฉัน
                ยังมีเธอในใจนั้นไม่หวั่นไหว
                ยังรักยังมีความห่วงใย
                ให้เธอตลอดไปโปรดเข้าใจด้วยคนดี
    
    ***ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาทักทายกัน***
    
    ถึง          คุณมาแตง
    
                  คุณไม่ใช่ส่วนเกินในความรู้สึก
                  ที่เราร่วมกันสร้างและคิดถึงในทุกย่างก้าว
                   แต่คุณเป็นคนเดียวในทุกเรื่องราว
                   ที่ผู้หญิงไร้เงาขอร่วมก้าวไปพร้อมกัน
    
    ***ขอบคุณค่ะสำหรับคำชม  สำหรับเราคน   แต่จริง ๆ ผลงานชิ้นนี้เป็นฝีมืออันปราณีตของคุณตะเกียงแก้ว  แล้วผู้หญิงไร้เงาอยากร่วมแจมนะค่ะ  ก็เลยออกบทกลอนคู่ซะเลย  และที่สำคัญมีบทสองด้วยนะค่ะ  หวังว่าคงให้เกียรติติดตามอ่านผลงานคู่ตอนสองนะค่ะ  ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ***
    
    ถึง       คุณตามฝัน
    
               หวานจริง ๆ หรือค่ะ
               ถ้าฉะนั้นเห็นทีหละคงไม่ต้องมีน้ำตาลแล้ว
               เพราะแค่ผู้หญิงไร้เงากับคุณตะเกียงแก้ว
               ก็ใช้แทนน้ำตาลได้แล้วมั้งคนดี (อิ อิ)
    
    ***ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะเวียนมาทักทายกันบ่อย ๆ   แล้วงานนี้น้ำตาลคงไม่ต้องแล้วมั้งค่ะ อิ อิ***
    
    ถึง       คุณมาดามมด
    
                ที่มาหาเพราะรู้ว่ายังรักอยู่
                และยังอยากจะเคียงคู่อยู่อย่างนั้น
                ที่มาหาไม่ต้องการลาร้างห่างสัมพันธ์
                เพราะเธอนั้นมีความสำคัญต่อหัวใจ
    
    ***กลอนน่ารักจังเลยค่ะ***
    
    ถึง      คุณ independent
    
                ความรักจะร้างลาแรมไกล
                ทำให้หัวใจต้องเศร้าหมอง
                ทำไมความรักไม่มาเมียงมอง
                 และทำให้ฉันสมหวังและสมปองเหมือนใคร ๆ
    
    ***ขอบใจจ๊ะน้องจ๋า  ที่แวะมาหาเสมอ ๆ ขอบใจจริง ๆ ค่ะ***
    
  • พิราบสีขาว

    5 กันยายน 2546 22:55 น. - comment id 165715

    ใกล้ชิดกันดวงใจผูกพัน
    ไม่มีวันจะกั้นจากกลาย
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    5 กันยายน 2546 23:06 น. - comment id 165727

    ถึง   คุณพิราบสีขาว
    
           ถึงแม้จะใกล้ชิดผูกพัน
           แต่กลัวความสัมพันธ์จะไม่ก้าวหน้า
           เพราะความเข้าใจผิดอาจทำให้เขาบอกลา
           ฉะนั้นจึงแวะมาเพื่อเอ่ยวาจาให้เขาเข้าใจ
    
    ***ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาทักทายกัน***
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน