ตะเกียงแก้ว ...ตัวเธอเองเคยถามบ้างไหมว่า ที่เข้ามาพันพัวกับตัวฉัน เป็นเพราะเธอเหงาจิตคิดผูกพัน อยากสร้างฝันร่วมกันหรืออย่างไร ...หรือว่าเธอเห็นเขาทำไม่สน จึงทำตนประชดเขาเข้ามาใกล้ ทำให้ฉันคิดว่าเธอห่วงใย ใช่หรือไม่เธอเองคงรู้ดี ...จะเหตุผลอย่างไรก็ช่างเถิด แต่มันเกิดเภทภัยกับใจนี้ เกิดไปหลงรักเธอเผลอใจมี ทั้งทั้งที่รู้ดีว่าเธอลวง ...ทำไมนะใจเราจึงโง่เขลา ไปรับเอาความเศร้ามาเป็นบ่วง ไปหลงคำเพ้อพร่ำคนหลอกหลวง ว่าเธอห่วงหวงเราเกินกว่าใคร ...ฉันเข้ามาหาเธอในวันนี้ อยากให้เธอหยุดเสียทีจะได้ไหม ฉันไม่อาจห้ามตัวและห้ามใจ จึงหวังให้เธอ อย่ามาใกล้ฉันอีกเลย ผู้หญิงไร้เงา ฉันถามตัวเองตลอดมา กับการแวะมาเพื่อชิดใกล้เธอตรงนี้ เพราะหัวใจฉันมีเธอทุกนาที จึงพยายามเข้ามาใกล้ในชีวีเธอนี้ทุกเวลา แต่เธอกลับมาเข้าใจผิด คิดว่าฉันเบนเข็มทิศกลับมาหา เพื่อประชดใครอีกคนในชีวา ที่เธอคิดว่าเขามีค่าในชีวี จริง ๆ นะไม่ใช่ เขาไม่ได้มีอะไรให้ฉันห่วงใยเหมือนเธอนี้ เพราะหัวใจที่ฉันรักมีเพียงเธอทุกนาที ไม่เคยมีใจให้ใครนี้นอกจากเธอ ฉะนั้นถ้าเธอจะไม่ให้ฉันเข้ามาใกล้ และทิ้งเธอไปปล่อยเธอไว้น้ำตาเอ่อ คงไม่ใช่เพียงเธอที่พบเจอ กับความรักรวดร้าวนะเออโปรดเข้าใจ ด้วยว่าฉันคนนี้ก็เจ็บร้าว กับความรักที่สองเรามาหวั่นไหว กับความคิดเพียงเข้าใจผิดในหัวใจ กับความหวั่นไหวที่เกิดขึ้นในใจเธอ ฉะนั้นโปรดมองความเป็นจริง ว่าฉันต้องการจะแอบอิงเธอเสมอ ไม่มีใครที่ไหนอื่นนอกจากเธอ เพราะรักเธอเสมออยากใกล้เธอทุกเวลา
4 กันยายน 2546 21:19 น. - comment id 165435
เธอขอร้างลาไกล ขอหัวใจเธอกลับคืน ฉันนั้นต้องทนฝืน กับน้ำตาที่ไหลริน เธอจากไปวันนั้น ทุกคืนวันใจโรนริน วันคืนให้ผกผิน ฉันลืมเลือนเธอลาไกล independe
4 กันยายน 2546 21:31 น. - comment id 165439
ถึง คุณindependent เธอขอร้างลาไกล ทำให้ฉันต้องห่วงหา เธอขอมาร้างลา ทำให้อุราต้องโศกตรม เมื่อไม่มีเธอในวันก่อน ฤดีของฉันนั้นแทบขาดรอนนอนขื่นขม เมื่อความรักต้องร้าวความเศร้าก็มีจม ทำให้ฉันต้องระทมเมื่อรักเธอ ***ขอบใจจ๊ะสำหรับบทกลอนน่ารัก ๆ ที่แต่งให้เสมอ ๆ นะจ๊ะน้องจ๋า***
4 กันยายน 2546 22:04 น. - comment id 165459
เอ่อ....ก็ไม่ได้อยากจะคิดเลยเถิดนะ... ล้อเล่นน่ะ : ) น่ารักกันดีจัง
4 กันยายน 2546 22:17 น. - comment id 165467
ถึง คุณละอองน้ำ อย่าคิดมากเลยคนดี คุณตะเกียงแก้วกับฉันเป็นแค่นักกวีด้วยกันเท่านั้น ไม่ได้เป็นอะไรในความผูกพัน ฉะนั้นอย่าคิดมากเลยแล้วกันคนดี ***ขอบคุณค่ะสำหรับคำชม แต่อย่าคิดมากเลยค่ะ เดี๋ยวคุณตะเกียงแก้วจะเสียหายนะค่ะ อิ อิ***
4 กันยายน 2546 22:21 น. - comment id 165469
ฟังเรื่องราว สาวไร้เงา อยากเข้าใกล้ แต่หนุ่มไย กลัวเพลี่ยงพล้ำ ถ้อยคำหวาน กลัวหลงใหล ตกในห้วง แห่งบ่วงมาร วอนนงคราญ สาบานมั่น ด้วยสัญญา
4 กันยายน 2546 22:39 น. - comment id 165477
ถึง คุณชัยชนะ หากพี่ชัยอยากจะได้ยินคำสัญญา ที่ให้น้องเอ่ยเป็นวจีว่าด้วยคำไหน ก็บอกซิบอกกล่าวเล่าความใน ยินดีตกลงให้ให้คำสัญญา ***อยากได้ยินคำสัญญาว่าอะไรหละค่ะ บอกซิค่ะผู้หญิงไร้เงาจะได้พูดให้ฟังไงค่ะ อิ อิ***
4 กันยายน 2546 23:58 น. - comment id 165516
หลงรักเธอเผลอใจไปเสียแล้ว เหมือนมอบแก้วดวงใสให้เธอถือ แต่แล้วเธอกลับขว้างไม่ยั้งมือ ที่เหลือคือเศษรักหักทลาย เพิ่องว่างค่ะน้องตูน ...เลยแวะมาเยี่ยม
5 กันยายน 2546 09:38 น. - comment id 165551
โดนใจเสียจริง ขอเลยนะ ขอเก็บไว้
5 กันยายน 2546 11:07 น. - comment id 165578
รักเธอ....รักมาก....รักสุดชีวิต อยากใกล้ชิด...แต่เกรงเธอ..จะเล่นท่า อาจจะทำ......เบี่ยงบ่าย .....คล้ายมารยา สิเน่หา.........ฤาจะหาย.....คล้ายรวนเร จึงเอนแอบ...แนบชิด...ติดกำแพง ในอ้อมแขน...อันแข็งแรง....ไม่ว้าเหว่ แล้วดูเธอ......โล้เรือรัก......ในทะเล โอ...ละเห......ถึงฝั่งไหม.....ใจคอยชม
5 กันยายน 2546 12:19 น. - comment id 165597
ไม่คงมั่นปันใจให้คนอื่น ทนสะอื้นขื่นขมระทมเศร้า ความผูกพันไม่เหลือแม้เยื่อเงา ใครกันเล่าทำลายใจร้ายเกิน
5 กันยายน 2546 13:14 น. - comment id 165614
อยากให้ทุก ทุกที่...มีคุณเคียงข้าง...ก้าวเดิน โดยไม่รู้สึกว่าเป็นส่วนเกิน...ในใจคุณ หวังเล็ก เล็กค่ะ * * กลอนเพราะค่ะ น่ารักด้วย สื่อถึงความรู้สึกได้เต็ม เต็มเลย * *
5 กันยายน 2546 13:24 น. - comment id 165615
หวานซะ.... มดเดินตามมาเป็นแถวแล้วอ่ะค่ะ เวียนว่ายมาทายทักกันเหมือนเดิมค่ะ :)
5 กันยายน 2546 18:14 น. - comment id 165639
ที่มาหา ใช่ว่า ไม่เหลือใคร ใช่หวั่นไหว เพราะใจอ้างว้าง มาเพราะเมื่อจากเธอไป ไม่มีสุขทุกเส้นทาง ขอสักอย่าง อย่าเพิ่งร้าง...รักเรา ..................^-^................... .....................................
5 กันยายน 2546 20:48 น. - comment id 165671
คนรักจะร้างลาแรมไกล ให้หัวใจประหวั่นพร่ามัวหมอง จะจรจากลาไกลไม่ผินมอง ฉันต้องครองกายและใจกับตัวตน independe
5 กันยายน 2546 21:17 น. - comment id 165677
ถึง คุณพี่ดอกแก้ว ไม่เคยขว้างความรักที่ให้มา หรือไม่เคยเห็นค่าความรักนี้ เพราะใจจริงฉันรักเธอทุกนาที จึงไม่คิดทำลายรักเรานี้ทุกเวลา ***ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาเยี่ยม แล้วขอเยี่ยมก็น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*** ถึง คุณเจ้ามอมแมม เก็บได้ตามสบายเลยคนดี และขอขอบคุณมากมีกับการแวะมาหา เก็บได้เลยตามสบายไม่เคยว่า และดีใจหนักหนาที่โดนใจน้องคนดี ***เก็บได้เลยค่ะ น้องเจ้ามอมแมม รูปส่งให้แล้วนะค่ะ ได้รับหรือไม่แจ้งให้ทราบด้วยนะค่ะ ขอบคุณมากสำหรับมิตรภาพที่มอบให้ ดีใจมากเลยค่ะ*** ถึง คุณtiki เรือรักลำนี้เจือมรสุมพัดผ่าน แต่ด้วยความชำนาญของนายท้าย คงถึงฝั่งอย่างตั้งใจในจุดหมาย อย่างที่คุณทิกิคิดไว้อย่างแน่นอน ***ขอบคุณนะค่ะ สำหรับการคอยชมเรือน้อยลำนี้ ถึงฝั่งไม่ถึงฝั่งต้องดูภาค 2 ค่ะ*** ถึง คุณผีขี้เมา ไม่ได้ใจร้ายไม่ได้ใจดำ และไม่เคยทำให้ใครต้องเศร้า ไม่เคยทำร้ายทำลายความรักเรา จริง ๆ แค่เธอเข้าใจผิดไปใงเล่าโปรดเข้าใจ ซึ่งจริง ๆ แล้วตัวฉัน ยังมีเธอในใจนั้นไม่หวั่นไหว ยังรักยังมีความห่วงใย ให้เธอตลอดไปโปรดเข้าใจด้วยคนดี ***ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาทักทายกัน*** ถึง คุณมาแตง คุณไม่ใช่ส่วนเกินในความรู้สึก ที่เราร่วมกันสร้างและคิดถึงในทุกย่างก้าว แต่คุณเป็นคนเดียวในทุกเรื่องราว ที่ผู้หญิงไร้เงาขอร่วมก้าวไปพร้อมกัน ***ขอบคุณค่ะสำหรับคำชม สำหรับเราคน แต่จริง ๆ ผลงานชิ้นนี้เป็นฝีมืออันปราณีตของคุณตะเกียงแก้ว แล้วผู้หญิงไร้เงาอยากร่วมแจมนะค่ะ ก็เลยออกบทกลอนคู่ซะเลย และที่สำคัญมีบทสองด้วยนะค่ะ หวังว่าคงให้เกียรติติดตามอ่านผลงานคู่ตอนสองนะค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ*** ถึง คุณตามฝัน หวานจริง ๆ หรือค่ะ ถ้าฉะนั้นเห็นทีหละคงไม่ต้องมีน้ำตาลแล้ว เพราะแค่ผู้หญิงไร้เงากับคุณตะเกียงแก้ว ก็ใช้แทนน้ำตาลได้แล้วมั้งคนดี (อิ อิ) ***ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะเวียนมาทักทายกันบ่อย ๆ แล้วงานนี้น้ำตาลคงไม่ต้องแล้วมั้งค่ะ อิ อิ*** ถึง คุณมาดามมด ที่มาหาเพราะรู้ว่ายังรักอยู่ และยังอยากจะเคียงคู่อยู่อย่างนั้น ที่มาหาไม่ต้องการลาร้างห่างสัมพันธ์ เพราะเธอนั้นมีความสำคัญต่อหัวใจ ***กลอนน่ารักจังเลยค่ะ*** ถึง คุณ independent ความรักจะร้างลาแรมไกล ทำให้หัวใจต้องเศร้าหมอง ทำไมความรักไม่มาเมียงมอง และทำให้ฉันสมหวังและสมปองเหมือนใคร ๆ ***ขอบใจจ๊ะน้องจ๋า ที่แวะมาหาเสมอ ๆ ขอบใจจริง ๆ ค่ะ***
5 กันยายน 2546 22:55 น. - comment id 165715
ใกล้ชิดกันดวงใจผูกพัน ไม่มีวันจะกั้นจากกลาย
5 กันยายน 2546 23:06 น. - comment id 165727
ถึง คุณพิราบสีขาว ถึงแม้จะใกล้ชิดผูกพัน แต่กลัวความสัมพันธ์จะไม่ก้าวหน้า เพราะความเข้าใจผิดอาจทำให้เขาบอกลา ฉะนั้นจึงแวะมาเพื่อเอ่ยวาจาให้เขาเข้าใจ ***ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาทักทายกัน***