อาจจะมีวันรักบาง สายลมพัดแผ่วจางลงไปบ้าง อาจมีวันที่เราสองคน สับสนในหนทาง ในยามที่เหินห่าง เกิดช่องให้ใครแทรกตรงกลางระหว่างใจ เธอไม่ผิด หากจะหยุดทบทวนแล้วคิดเพื่อเลือกใหม่ ไม่ผิดที่เธอ จะพลั้งเผลอไปรักใคร ฉันเองเข้าใจ เพราะฉันก็เคยเป็น ดอกรักที่ตรงหน้า.. ง่าย ที่จะเอื้อมคว้าเพราะตาเห็น อย่ารักษาสัญญา เพียงเพราะเธอเห็นว่ามันคือสิ่งที่ควรเป็น อย่างำรักซ่อนเร้น เพียงให้เห็นว่าเธอรักษาสัญญา ค่ำคืนที่เงียบงัน ค่ำคืนที่แม้ในความฝันก็ยังเหว่ว้า ค่ำคืนที่มือฉันอยู่ไกล เกินกว่าจะเอื้อมไปซับน้ำตา กับอีกมือที่อยู่ตรงหน้า.. มันคงถึงเวลา ที่เธอต้องตัดสินใจ
4 กันยายน 2546 11:18 น. - comment id 165289
อย่าพร่ำเพ้อสัญญาจะได้ไหม แค่ทำในสิ่งที่คิดของวันนี้ คำสัญญาจากอีดีตที่เคยมี ช่างชอนชีเจ็บร้าวบาดลึกทรวง independe
4 กันยายน 2546 21:26 น. - comment id 165437
สัญญาที่ฉันรักษา ไม่มีอะไรจะเปลี่ยนได้หรอกหนาคนดีของฉัน ยังรักษาคำสัญญาไว้คงมั่น ไม่มีใครเปลี่ยนผันสัญญาฉบับนั้นได้จริง ๆ ***สัญญาต้องเป็นสัญญา เคยได้ยินไหมค่ะ เพลงของใครก็จำไม่ได้แล้วค่ะ กลอนน่ารักมากค่ะ***
4 กันยายน 2546 21:56 น. - comment id 165453
อ่านแล้วสะอึก... เดี๊ยะๆ เจอ เอาไปแต่งต่ออีกหรอก...
5 กันยายน 2546 11:22 น. - comment id 165581
เอาไปแต่งต่อแล้วนะ
5 กันยายน 2546 12:35 น. - comment id 165604
อ๊ะ..อ้าว... ครับๆ...(มาไม่ทัน โดนซะแล้ว :) :)