......ธารสวาทสาดคลื่นอยู่ครืนโครม เรือลำน้อยล่องรี่โถมถลาใส่ โต้กระแสชลธีที่เกรี้ยวใจ มิเกรงกลัวสิ่งใดในสายธาร ......ม่านโลกีย์บังใจให้บ้าคลั่ง ล่องเรืออออกจากฝั่งอย่างกล้าหาญ มีรอยยิ้มอิ่มเอมใจชมสายธาร คลื่นมายาซัดซ่านสู่อารมณ์ ......ล่องลอยไปธาราใสกลับเปลี่ยนแปร เรือรักแพ้พ่ายคลื่นจนขื่นขม เรือกระดาษไม่อาจทานกระแสลม คลื่นรักลวงทำเรือจมกระแสธาร
พี่ดอกแก้ว 4 ก.ย. 2546 06:59 น. - ID 38588 
1056
12
0
4 กันยายน 2546 07:00 น. - comment id 165250
แต่ละฉากยากยิ่งสิ่งบรรลุ แรงประทุประทะธรรมะห่าง เรื่องแสดงแทงจิตที่บอบบาง เย้ยฟ้าท้าหนทางหว่างดำเนิน แต่ละบทละบาทประกาศกล้า ห้วงเหวหาคว้าไขว่ให้สุขเสริญ คอยเย้ยหยามพล่ามไปใจเผชิญ เหตุบังเอิญคงพบจุดจบมี
4 กันยายน 2546 10:15 น. - comment id 165276
เรือลำน้อยดลกแล่นบนสายธาร จักผันผ่านคลื่นแรงและลมกล้า เรือกระดาษไม่อาจต้านเพราะผวา ไม่มีค่าเพราะเรือจมดิ่งนรกา independe
4 กันยายน 2546 12:57 น. - comment id 165315
โดนคลื่นน้ำ ตอกย้ำใจ ไหลละล่อง ตามทำนอง กระแสชล หมุนวนสาย มือเริ่มท้อ คอเริ่มจม หลงงมงาย รอขวัญใจ ใส่พลัง พ้นวังวน
4 กันยายน 2546 20:41 น. - comment id 165416
เรือรักพ่ายคลื่นลมจมนที เหมือนความรักที่มีที่โหยหา คงไม่มีอีกแล้วในวินยา เหมือนเรือน้อยที่ไม่อาจฝ่ากับคลื่นลม ***เกินบรรยายเลยค่ะ***
4 กันยายน 2546 20:56 น. - comment id 165425
เรือลำน้อยลอยไปไกลจากฝั่ง อยากหยุดยั้งรั้งไว้ให้หยุดนิ่ง แต่น้ำเชี่ยวเลี้ยวลดไหลคดจริง เหมือนถูกสิงแล่นวิ่งเรื่อยแม้เหนื่อยแรง
4 กันยายน 2546 21:47 น. - comment id 165444
@...น้องจ๋า...independent เรือกระดาษอาจพ่ายสายธารรัก แต่ใจที่แน่นหนักย่อมทานได้ แม้กระแสโหมเชี่ยวเกลียวรอบกาย ย่อมแพ้พ่ายใจกุศลสร้างผลบุญ
4 กันยายน 2546 21:49 น. - comment id 165447
@...หากรอคอย ลอยคอ รอคนช่วย คงต้องม้วย มรณ์แน่ ไม่แก้ไข ความสำเร็จ นั้นขึ้น อยู่กับใจ อย่ารอใคร ส่งพลัง จงตั้งตน ..ชัยชนะ...ลอยตัวอยู่นิ่งๆ แล้วค่อยๆตีกรรเชียงเข้าหาฝั่งนะ ....จะเอาใจช่วยจ้ะ
4 กันยายน 2546 21:55 น. - comment id 165451
@...ผู้หญิงไร้เงาคะ... เรืออาจจมล่มไปหลายลำแล้ว จงใจแป้วกลัวช้ำระกำจิต ใช่ทะเลนั้นจะมีอิทธิฤทธิ์ ย่อมมีสิทธิ์สงบคลื่นรื่นทะเล ...จะเอาใจช่วยนะคะ สำหรับการล่องนาวาครั้งต่อไปด้วยใจที่หนักแน่น ..อิอิ
4 กันยายน 2546 21:59 น. - comment id 165456
@...นกตะวัน... ลอยไปตามคลื่นใจที่ไหลลิ่ว เรือจึงปลิวไร้ยั้งอย่างที่เห็น หากหยุดใจชะลอรักด้วยร่มเย็น จะได้เห็นเรือนิ่งอิงสายธาร ขอบคุณที่มาทักทายกันนะคะ
5 กันยายน 2546 10:22 น. - comment id 165559
เรือจะจมลงไปในสายน้ำ เพราะขาดความเชี่ยวชาญการคัดท้าย พบกระแสน้ำเชี่ยวเกลียวทะลาย จึงแพ้พ่ายหัวใจที่ไร้รัก
5 กันยายน 2546 12:10 น. - comment id 165595
หน้าส่วนตัว
^*^
^*^
^*^...แฝงแง่คิดได้อย่างน่าชื่นชม...^*^
ขอตามมาศึกษาด้วยค่ะ
^*^..................^_____^................^*^
5 กันยายน 2546 15:49 น. - comment id 165624
เรือกระดาษ...ช่างบังอาจ ...ไปเร่ร่อน
ใครหรือสอน??? เจ้าอาจหาญ มาเริงร่า
มาลงมา.....เรือดำน้ำ ดำลงมา
ไปดูก้น บึ้งธารา แห่งโลกีย์
5 กันยายน 2546 20:57 น. - comment id 165673
@....Psu ณ เกาะหนูเกาะแมว ... ยังมีซากให้เหลือเมื่อน้ำลด ย่อมปรากฏรักใหม่ให้ค้นหา ใช่ชีวิตจะต้องจมสายธารา ยังแหวกว่ายขึ้นมาสู่ฝั่งชัย ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
5 กันยายน 2546 21:00 น. - comment id 165674
@....แนทตี้... ดีใจที่เข้ามาทักทายกันค่ะ
5 กันยายน 2546 21:08 น. - comment id 165675
@.....น้องทิกิ.... เพราะอ่อนแอแพ้ใจไม่รู้ซึ้ง จึงติดตรึงความหวานเพียงผ่านหน ทำเข้าใจในรักและตัวตน แท้เพียงคนมือใหม่ไม่แน่จริง ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
6 กันยายน 2546 21:15 น. - comment id 165833
เรือลำเก่าคร่ำคร่ามาโต้คลื่น ลมระรื่นธารสวาทสาดคลื่นใส ละอองน้ำปลิวกระเซ็นเป็นม่านไกว โถมเข้าใส่ซัดซ่าร่าคะนอง คะเนผิดพิษคลื่นตื่นพายุ กราบเรือผุเริ่มแยกแตกเป็นสอง กระดอนเป็นเศษกระดานธารฟูฟอง จมสู่ท้องทะเลเชี่ยวเกลียวกลกาม อิอิใต้ก๋งทนงตัวนึกว่าเก่งแต่เรือแพ้สังขาร อิอิ
8 กันยายน 2546 21:38 น. - comment id 166302
@...ฤกษ์... เรือลำเก่าเมาคลื่นไม่ตื่นแล้ว สะท้อนแผ่วสะเทิ้นน้ำตามคลื่นพริ้ว กระดานแตกแยกเรือลอยเป็นทิว ระเรื่อยลิ่วตามกระแสแห่งกามา ขอบคุณมากค่ะฤกษ์... ชอบกลอนที่นำมาแจมนี้จังเลยค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
