ตั้งแต่เช้าเฝ้าไร่นาท้าตะวัน ยืนเช่นนั้นมันเฉยมิเคยบ่น แดดส่องแรงแสงจ้าน่าร้อนรน เขายังทนไม่บ่นเมื่อยเหนื่อยหมดแรง เพื่อเจ้าของครองไร่นาได้ผาสุก หมดเรื่องทุกข์สุขใจใคร่แสวง พืชในไร่ให้ผลดีมีสิทธิ์แพง คุ้มค่าแรงแห่งเขาเฝ้าทั้งวัน เขานั้นเป็นเช่นหุ่นฟางสร้างตั้งไว้ ทั้งสวมใส่ให้เสื้อผ้าช่างน่าขัน สวมหมวกด้วยสวยเก๋เท่ทั้งวัน เพียงเท่านั้นนกหวั่นได้ให้กลัวจริง เหล่านกกาพากันผินบินจากไร่ เลิกเข้าใกล้ให้กลัวกันตัวสั่นยิ่ง ใครหนอคิดประดิษฐ์ก่อนยอกย้อนจริง ได้ผลยิ่งพึ่งพิงได้หุ่นไล่กา
3 กันยายน 2546 21:42 น. - comment id 165163
น่ารักจังเลยค่ะ กลอนบทนี้ ผู้หญิงไร้เงาชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่ว่าใครหละค่ะที่เป็นต้นแบบความคิดนี้ เกิดความสงสัยขึ้นอีกแล้วซิค่ะ
4 กันยายน 2546 00:29 น. - comment id 165227
อยากเป็นหุ่นไล่กาให้นกตะวันจังเลย แวะมาทักนะ
4 กันยายน 2546 10:09 น. - comment id 165271
หุ่นไล่กา หน้าตา แปลกๆๆ ดูแล้วก็เพลินดีค่ะ
4 กันยายน 2546 11:30 น. - comment id 165295
ตื่นแต่เช้ากูเฝ้าทุ่งเห็นบ้างไหม มีหัวจิตหัวใจสำนึกสิ มัวแต่คิดให้กูเฝ้าจากอริ ศัตรูริก่อกำลังประจัญบาน independe
4 กันยายน 2546 22:05 น. - comment id 165460
หุ่นไล่กา ชาวนาวาง ข้างกระท่อม เป็นของปลอม แต่เลิสคุณ เพิ่มพูนผล เราคนจริง สิ่งที่ทำ น้อมนำตน ไม่อดทน เดี๋ยวจะอาย หุ่นไล่กา