เพลงขลุ่ยผิวปลิวลมผสมผสาน ถ้อยคำหวานลาวดวงเดือน..เจ้าเพื่อนขวัญ ดึกแล้วหนาวน้ำค้างพรมลมรำพัน จะลากัน.ก็ยังหวงห่วงอาทร ดื่มน้ำค้างจิบดาราที่ดาดาษ จันทร์เสี้ยวสาดแสงเย็น..เป็นเพื่อนอ้อน ฟังบรรเลงเห่กล่อมก่อนยอมนอน ฟูกและหมอนรอแนบลงแอบอิง เป็นค่ำคืนแสนหวานซาบซ่านนัก และคงจักฝังใจไปนานยิ่ง เมื่อยามได้มีหลักที่พักพิง ยามมีมิ่งขวัญ..เจ้า..เฝ้าดวงใจ ณ เรือนชานบ้านชายน้ำค่ำคืนนี้ ณ ราตรีข้างแรม..แต่แจ่มใส ณ ที่ซึ่งเราสองก่อกองไฟ สานสายใยเกิดก่อต่อไมตรี จุมพิตเบานุ่มลึกระลึกถวิล ก่อนจะผิน..จำพรากจากที่นี่ รอจันทร์ฉาย..มาเยือนเตือนอีกที รอคนดีผิวขลุ่ยเพียงเสียงหัวใจ
27 สิงหาคม 2546 05:46 น. - comment id 163289
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=367
27 สิงหาคม 2546 05:48 น. - comment id 163290
รักและคิดถึงมากค่ะ บทนี้งามมาก ขอเก็บเป็นบทแรกของพุดพัดชานะคะ
27 สิงหาคม 2546 05:55 น. - comment id 163292
คืนฟ้าแรมกับแก้มหอม....พุดพัดชา สนธยาต่อราตรีฟ้าสีหวาน มองแสนนานใจแสนเศร้าและร้าวไหว ฟ้าสีทองผ่องเรียวรุ้งเรืองรำไร ราวดวงใจจำพรากจำจากลา จันทร์คืนเสี้ยวเกี่ยวกิ่งฟ้าอีกคราแล้ว กลิ่นดอกแก้วกลางฝนพรำร่ำห่วงหา บ้านต้นไม้ใกล้จำปีริมชายคา เอื้อมมือคว้าดอกน้อยน้อยเฝ้าคอยใคร พุดสามสีส่งกลิ่นหวานบานอวลกลิ่น หอมระรินถวิลรอพ้อหวั่นไหว การะเวกเสกดอกหวานรานร้าวใจ กุหลาบไหวไกวกิ่งกอรอเด็ดดม ฝนยิ่งพรำยิ่งย้ำหนาวยิ่งเศร้าลึก พอยามดึกยิ่งไร้ดาวหนาวขื่นขม ดอกราตรีคลี่กลีบพรายพร้อมชวนชม น้ำค้างพรมลมพร่างห่มร่างใคร เขาคนนั้นขวัญคนนี้ที่ไกลห่าง ระยะทางห่างไกลใจกลับใกล้ ฟ้าข้างแรมแก้มหอมถนอมไว้ หวังเก็บไว้ให้ชายชื่นฝันวันวิวาห์ถ้าโชคดี...
27 สิงหาคม 2546 10:27 น. - comment id 163322
น่าลงหน้าหนึ่งนะ อิอิ
27 สิงหาคม 2546 20:07 น. - comment id 163442
หวานซึ้ง..และไพเราะมากค่ะ แวะมาทักทายค่ะ..
28 สิงหาคม 2546 21:44 น. - comment id 163798
เป็นกลอนที่ไพเราะมาก ๆๆๆๆเลยค่ะ