รู้นะว่าเธอกำลังท้อ ด้วยคนที่เฝ้ารอไม่กลับมาหา รู้นะว่าเธอกำลังเสียน้ำตา กับคนที่ไม่เคยเห็นค่าและความสำคัญ รู้นะว่าเธอยังรักเขา ยังห่วงหาเขาเหมือนเก่าใช่ไหมนั่น รู้นะว่าเธอยังต้องการจะผูกพัน กับเขาคนนั้นที่ผกผันจากเธอไป รู้นะว่าช่วยอะไรเธอไม่ได้ นอกจากการให้กำลังใจได้เท่านี้ รู้นะว่าไม่สามารถเปลี่ยนใจเธอคนดี ให้หมดความผูกพันกับเขานี้ได้เลย รู้นะว่าเธอเป็นห่วงฉัน ไม่ต้องการให้มาผูกพันกับเรื่องนี้ แต่ทำอย่างไรได้แหละในเมื่อในชีวี เธอยังไม่สามารถตัดใจจากเขานี้ได้เลย ฉะนั้นฉันเองก็เหมือนเธอ มีความห่วงหาเสมอที่มอบให้ และต้องการจะเป็นคนให้กำลังใจ ถึงแม้ไม่อาจเป็นคนชิดใกล้ในใจเธอ
22 สิงหาคม 2546 22:26 น. - comment id 162063
.................................... :)
22 สิงหาคม 2546 22:40 น. - comment id 162075
ถึง คุณฟองอากาศ ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาทักทายกัน หายไปนานเลยนะค่ะ คิดถึงค่ะ
22 สิงหาคม 2546 22:49 น. - comment id 162079
เป็นใครไม่รู้จัก แค่ผ่านมาทายทักจะได้ไหม เป็นแค่คนผ่านมาแล้วผ่านไป แค่อยู่ในอากาศเหมือนอย่างเธอ
22 สิงหาคม 2546 23:07 น. - comment id 162086
ถึง คุณ|NDEPENDENT เป็นใครขอรู้จัก ขอให้มาทายทักและชิดใกล้ ไม่อยากให้เธอนั้นผ่านมาแล้วผ่านไป ขอให้อยู่ตรงนี้ตลอดไปได้ไหมเธอ ***สวัสดีจ๊ะน้องจ๋า พี่เข้า msn ไม่ได้เลยต่อไม่ติดเลย ไม่ทราบเพราะอะไร ยังไงถ้าวันนี้เข้าไม่ได้ วันหลังหวังว่าเราคงจะได้คุยกันอีกนะค่ะ พี่จะเข้าเน็ตประมาณ 09.00 - 11.30 น.จ๊ะ ยังไงถ้าว่างก็แวะมาคุยกันเหมือนเก่านะค่ะน้องจ๋า***
22 สิงหาคม 2546 23:31 น. - comment id 162095
ดินสอคนกลาววันนั้นทำงาน ไม่เคยว่างวานเว้นเลยสักหน มีแต่งานงานงานเพราะเป็นคน ต้องอดทนทำงานต่อไป ดินสอคนกลางคืนนั้นเล่นเนต งานไม่เสร็จเพราะเล่นเนตหรือไฉน ไม่หรอก งานฉันฉันทำร่ำไป ไม่ใช่เหตผลเพราะเล่นเนต |nDePendEnT
22 สิงหาคม 2546 23:45 น. - comment id 162106
ถึง คุณInDePendEnT ไม่ใช่เหตุผลเพราะว่าเน็ต ที่ทำให้งานไม่เสร็จเน็ตไม่ใช่ แต่เป็นเพราะไม่มีอารมณ์ทำงานมากไป จึงทำให้งานไม่เสร็จเท่านั้นเอง ***เข้าใจคิดนะจ๊ะ***
23 สิงหาคม 2546 00:03 น. - comment id 162119
แม้นเป็นคนหนึ่งซึ่งไม่ใกล้ แต่หัวใจมอบไว้อิงนิ่งเสมอ ไม่เคยพบไม่เคยผ่านกลางใจเธอ ไม่กลัวเก้อไม่กลัวใคร เพราะใจฉันยอมพลี ใจดีเสมอมานะครับผู้หญิงไร้เงา
23 สิงหาคม 2546 00:06 น. - comment id 162121
ถึงไม่ได้ชิดใกล้ในใจใคร เพราะอะไรรู้ไหมเธอจ๋า เพราะฉันเป็นแค่คนไร้ค่า ที่ถูกกาลเวลาฆ่าตายไปนาน ฤ เธอเห็นเป็นเช่นไร บอกบ้างได้ไหมกราบกราน ฤ เธอเห็นฉันเป็นบ้าน บ้านของคนบ้าใช่ไหมเธอ - -
23 สิงหาคม 2546 00:08 น. - comment id 162123
แม้ไม่อาจชิดใกล้ในกายเธอ มั่นเสมอมาเยี่ยมเยียนไม่แปรผัน มอบความสุขไมตรีดีถึงกัน เพื่อสัมพันธ์มั่นคงตรงต่อกัน
23 สิงหาคม 2546 00:28 น. - comment id 162137
ถึง คุณลำน้ำน่าน แม้นเป็นคนหนึ่งซึ่งไม่ใกล้ แต่ก็ไม่เคยไกลจากใจฉัน แม้นเป็นคนหนึ่งซึ่งไม่อาจจะผูกพัน แต่ความห่วงหายังมีให้เสมอมั่นทั้งฉันเธอ ***ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาเป็นกำลังใจให้แก่กัน พอคุณลำน้ำน่านแต่งกลอนทีไรตอบไม่ถูกทุกทีเลย อิ อิ กลอนบทนี้น่ารักดีนะค่ะ ชอบค่ะชอบ*** ถึง คุณInDePendEnT ไม่ได้เห็นเธอเป็นอย่างนั้น เห็นเธอเป็นคนผูกพันและชิดใกล้ เห็นเธอน่ารักเหมือนใคร ๆ เห็นเธอสดใสตลอดมา ***เข้าใจแต่งกลอนนะจ๊ะ หลับฝันดีด้วยแหละน้องจ๋า*** ถึง คุณชัยชนะ แม้ไม่อาจชิดใกล้ในวันนี้ ยังไม่อาจหน่ายหนีจากเธอนั้น เพราะรู้อยู่ในใจทุก ๆ วัน ยังมีความห่วงหาและผูกพันเพียงแต่เธอ ***ขอบคุณค่ะสำหรับความมั่นคงที่มอบให้ เดี๋ยวยังไงจะแวะไปหาในบทกลอนของคุณเช่นกันนะค่ะ***
23 สิงหาคม 2546 00:33 น. - comment id 162142
รู้นะว่าแถวนี้ มีคนใจดีคอยห่วงหา และเป็นเพื่อนยามเสียน้ำตา จึงบอกให้รู้ว่า..เธอช่างแสนดี ..มาหาคนที่แสนดีของพี่ดอกแก้วค่ะ น้องผู้หญิงตูน..อิอิ
23 สิงหาคม 2546 00:39 น. - comment id 162147
ถึง คุณพี่ดอกแก้ว รู้นะว่าห่วงใย คอยชิดใกล้อยู่อย่างนี้ รู้นะว่าผูกพันทุกนาที และมีความรู้สึกดี ๆ ให้ตลอดเวลา ***ผู้หญิงไร้เงาก็ต้องขอบคุณค่ะสำหรับน้ำใจที่คุณพี่ดอกแก้วให้กับผู้หญิงไร้เงาเสมอมา ขอบคุณค่ะ***
23 สิงหาคม 2546 01:10 น. - comment id 162163
@@เก็บดอกท้อ..ใส่กระเป๋าเอาไว้ก่อน นั่งอ่านกลอนคนไร้เงาเศร้าปนหวาน ประทับจิตสะกิดใจหาใดปาน สุดทนทานจับปากกามาเขียนกลอน @@มนต์ร้อยกรองครองใจเพราะใครเล่า อ่านบทกลอนคนไร้เงาเฝ้าทอดถอน บางครั้งสุขบางครั้งเศร้าเหงาอาวรณ์ อิทธิพล..บทกลอน..สะท้อนใจ@@..??(((บัญชีรายชื่อผู้มีอิทธิพล..ตัวจริง..เสียงจริง..อิอิอิ)))
23 สิงหาคม 2546 01:23 น. - comment id 162165
ถึง คุณดิน มนต์ร้อยรักครองใจเพราะใครเล่า ที่มีมาคอยบรรเทาความเหงาหงอย มนต์เสน่หาพาใจมาสวมรอย ทำให้ความเศร้าคล้อยลอยจากลา คงเป็นมนต์จากคนตามแถวนี้ ที่ทำให้ดวงฤดีนี้ไม่เหงา คงเป็นมนต์ที่ต้องการหมายบรรเทา ให้ผู้หญิงไร้เงาไม่เศร้าอีกต่อไป ***ยอมรับในฝีมือการแต่งกลอนของคุณเลยจริง ๆ ค่ะ แต่จะยอมแพ้ก็กระไรอยู่จริงไหมค่ะ อิ อิ***
23 สิงหาคม 2546 08:16 น. - comment id 162210
เป็นบทกลอนที่อบอุ่น ดีจังเลยค่ะ พี่ตูน
23 สิงหาคม 2546 11:26 น. - comment id 162238
มาหาเพราะคิดถึงคะ...น้องผู้หญิงไร้เงาที่น่ารัก....บทกลอนเพราะมากคะ..เก่งจังน้องพี่....
23 สิงหาคม 2546 11:58 น. - comment id 162252
ฤฉันเป็นนกผกผิน โบยบินจากทางแสนไกล มาโอบอุ้มความห่วงใย เพื่อให้เธอฅนดีตลอดมา
23 สิงหาคม 2546 14:36 น. - comment id 162281
แวะมาทักทายยามบ่ายๆ โฮะๆๆ
23 สิงหาคม 2546 15:30 น. - comment id 162294
...ช่างรู้จิต รู้ใจ เขาจริงหนอ ว่าเขาท้อ เขารอ เขาคนนั้น เขียนบทกลอน อยากอ้อน ใกล้ชิดกัน คำห่วงหา เหล่านั้น ฉันซึ้งใจ ...ช่างเป็นหญิง อิงวาจา ให้คนหลง ต้องพะวง หลงคำ ซึ่งอ่อนไหว จะเลยผ่าน มิอาจทาน ผ่านออกไป ฉุดใจให้ ฉันต้องจรด ลงบทกลอน... สวัสดีครับ.......แวะมาทักทายและลงบทกลอนเช่นเดิมครับ
23 สิงหาคม 2546 16:38 น. - comment id 162308
บางทีฉันโหยหาคนใกล้ชิด มาแนบติดต่อเติมเพิ่มความฝัน ทุกเวลาทุกสถานที่มีให้กัน แค่กึ่งวันยังดีมีเธอมา..
23 สิงหาคม 2546 18:09 น. - comment id 162327
อ่านกลอนผู้หญิงไร้เงา. . . เกี่ยวกับให้กำลังใจหลายบทแล้ว ตัวจริงคงจะใจดีมากๆ เลยนะค่ะ น่ารักดีค่ะ. . . =^_________^=
23 สิงหาคม 2546 21:52 น. - comment id 162355
ถึง คุณใจปลายทาง บทกลอนบทนี้ที่อบอุ่น เพราะได้แนวทางของคุณมาช่วยด้วยรู้ไหม ทำให้บทกลอนมีความอบอุ่นอย่างที่คุณเข้าใจ และมีความหมายเกินบรรยายเลยคนดี ***อบอุ่นจริงหรือเปล่าจ๊ะ คิดถึงเสมอนะจ๊ะน้องอ้อม*** ถึง คุณดาหลา คิดถึงพี่ดาหลาทุกวัน เพราะผูกพันกับพี่รู้ไหม คิดถึงคิดถึงเรื่อยไป ตราบเท่าที่ลมหายจะพึงมี ***คิดถึงคุณพี่ดาหลาเช่นกันค่ะ ยังไงว่าง ๆ จะเมล์ไปคุยด้วยนะค่ะ แต่คงต้องรอให้เครื่องคอมฯ ที่ทำงานซ่อมเสร็จก่อนนะค่ะ คงอีกประมาณ 2 อาทิตย์ ก็น่าจะเล่นคอมฯ ตอนกลางวันได้ตามเดิมแล้วแหละค่ะ*** ถึง คุณ independent ถ้าเธอเป็นนกผกผิน และโบยบินมาจากทางแสนไกล ฉะนั้นพักตรงนี้ตลอดไปจะได้ไหม เพราะฉันเองก็ยังต้องการกำลังใจจากเธอ ***แวะพักตรงนี้นาน ๆ นะจ๊ะ จะได้ไม่เหงานะจ๊ะน้องจ๋า*** ถึง คุณเมจิคเชี่ยน ขอทักทายแล้วกัน แต่เป็นเวลาค่ำ ๆ จะได้ไหม ด้วยตอนกลางวันไม่ได้ออนแอร์เลยคนไกล จึงขอทักทายยามค่ำ ๆ ได้ไหมคนดี ***สวัสดียามค่ำคืนแล้วกันค่ะ*** ถึง คุณตะเกียงแก้ว ด้วยเป็นหญิงจริงใจห่วงใยความรู้สึก กับคนที่ตนนั้นคิดนึกอยู่เสมอ ๆ ทำให้ความผูกพันมากล้นจนเลิศเลอ ทำให้มีคนต้องหลงเพ้อในวาจา แต่จริง ๆ ก็ยังบอกว่าเป็นห่วง ไม่เคยคิดจะหลอกลวงให้ห่วงหา ไม่เคยคิดเข้าใกล้ในสายตา แต่ขอเป็นคนห่วงหาเวลาเธอเหงาใจ ***สวัสดีค่ะคุณตะเกียงแก้ว ขอบคุณมากค่ะสำหรับการแวะมาทักทายกัน และขอบคุณอีกครั้งสำหรับบทกลอนไพเราะ ๆ ที่มอบให้ตลอดมา*** ถึง คุณ KorOkOsO ทุกเวลาทุกสถานที่เธอมีฉัน มีความห่วงหาและผูกพันให้เสมอ ถึงอาจจะไม่ได้พบประสบเจอ แต่ความห่วงหายังอยู่กับเธอนะคนดี ***คุณและมิ่งมิตรจะอยู่ในความรู้สึกของผู้หญิงไร้เงาทุกวันเวลาค่ะ*** ถึง คุณแม่มดน้อย ถ้าถามว่าเป็นคนใจดีไหม บอกไม่ได้หรอกน้องจ๋า ด้วยต้องให้คนอื่นบอกนิสัยที่ผ่านมา เพราะถ้าบอกเองเกรงว่าจะเข้าข้างตนเองเกินไป ***ความน่ารักของผู้หญิงไร้เงา สู้น้องแม่มดน้อยไม่ได้หรอกค่ะ คิดถึงเสมอนะค่ะ เรียนหนัก ๆ ก็ดูแลสุขภาพ พักผ่อนมาก ๆ ด้วยแล้วกัน เป็นห่วงเป็นใยเสมอนะค่ะ
24 สิงหาคม 2546 20:49 น. - comment id 162626
แสนรู้จัง อิอิ รู้เขารู้เรารบสิบครั้งชนะสิบครั้ง รู้มากก็เลยคิดมาก ตลาดวาย อิอิ
25 สิงหาคม 2546 14:42 น. - comment id 162790
ลืมกันง่ายๆคงดี เนอะ
25 สิงหาคม 2546 16:05 น. - comment id 162806
รู้นะว่าเธอกำลังเป็นห่วงฉัน เพราะเราต่างผูกพันกันเสมอ รู้ไหมว่าใจฉันคิดเหมือนเธอ เราจะผูกพันกันเสมอไปเปลี่ยนไป. รู้นะคิดอะไรอยู่.......อิอิ
25 สิงหาคม 2546 21:41 น. - comment id 162861
ถึง คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์ ที่ฉันแสนรู้ก็เพราะใคร คุณเคยรู้บ้างไหมเล่าคนดี ว่าเพราะใครทำให้ฉันแสนรู้ได้มากขนาดนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณคนดีคือคุณ ***ถ้าฉันรบสิบครั้งชนะสิบครั้ง แล้วครั้งนี้ฉันจะได้อะไรเป็นรางวัลของชัยชนะแหละค่ะ สงสัยจัง อิ อิ*** ถึง คุณเจ้ามอมแมม ถ้าลืมกันง่าย ๆ ได้คงดี จะได้ไม่มีความเจ็บช้ำ แต่ยิ่งจะลืมมันยิ่งจะจำ และยิ่งจะชอกช้ำระกำชีวี ***คิดเหมือนกันเลยค่ะ ถ้าลืมอะไรได้ง่าย ๆ ก็ดีซิค่ะ แต่จริง ๆ ยิ่งลืมเหมือนยิ่งจำเลย จริงไหมจ๊ะเจ้ามอมเมม*** ถึง คุณกระดานโต้คลื่น เพราะรู้ว่าเธอก็ห่วงใย และมีความจริงใจมอบให้ฉันเสมอ ฉันจึงยิ่งห่วงใยและรักเธอ มีความผูกพันมอบให้เสมอทุกนาที ***สบายดีไหมจ๊ะน้องกระดานโต้คลื่น คิดถึงนะจ๊ะ***
25 สิงหาคม 2546 21:44 น. - comment id 162862
ถึง คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์ ที่ฉันแสนรู้ก็เพราะใคร คุณเคยรู้บ้างไหมเล่าคนดี ว่าเพราะใครทำให้ฉันแสนรู้ได้มากขนาดนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณคนดีคือคุณ ***ถ้าฉันรบสิบครั้งชนะสิบครั้ง แล้วครั้งนี้ฉันจะได้อะไรเป็นรางวัลของชัยชนะแหละค่ะ สงสัยจัง อิ อิ*** ถึง คุณเจ้ามอมแมม ถ้าลืมกันง่าย ๆ ได้คงดี จะได้ไม่มีความเจ็บช้ำ แต่ยิ่งจะลืมมันยิ่งจะจำ และยิ่งจะชอกช้ำระกำชีวี ***คิดเหมือนกันเลยค่ะ ถ้าลืมอะไรได้ง่าย ๆ ก็ดีซิค่ะ แต่จริง ยิ่งลืมเหมือนยิ่งจำเลย จริงไหมจ๊ะเจ้ามอมเมม*** ถึง คุณกระดานโต้คลื่น เพราะรู้ว่าเธอก็ห่วงใย และมีความจริงใจมอบให้ฉันเสมอ ฉันจึงยิ่งห่วงใยและรักเธอ มีความผูกพันมอบให้เสมอทุกนาที ***สบายดีไหมจ๊ะน้องกระดานโต้คลื่น คิดถึงนะจ๊ะ***
26 สิงหาคม 2546 11:59 น. - comment id 163027
คงมาไม่ช้าไป...เพื่อมาเป็นกำลังใจให้น้องจ๊ะ.. คิดถึงนะ..
26 สิงหาคม 2546 12:57 น. - comment id 163050
ถึง คุณราชิกา ไม่ช้าค่ะไม่ช้าหรอกค่ะคุณราชิกา กับการแวะมาเพื่อเป็นกำลังใจให้กับฉัน เพราะรู้ว่าคุณมีภารกิจและหน้าที่ผูกพัน และยังมาแบ่งเวลาให้ฉันแล้วจะช้าอย่างไรกันเล่าคนดี ***รักและคิดถึงเสมอค่ะ ทานข้าวหรือยังค่ะ มาทานด้วยกันไหมค่ะ มาช้าหรือว่ามาเร็วก็ดีใจเสมอค่ะที่คุณพี่ราชิกาแวะมาหา***