มองสายน้ำในลำคลองเต็มสองฝั่ง เคยไหลหลั่งดั่งลำธารผ่านป่าเขา บริสุทธิ์ดุจน้ำใสไหลเพื่อเรา คนแก่เฒ่าเฝ้าดูอยู่ทุกวัน มาวันนี้น้ำที่ใสกลับไม่เห็น ไหลกระเซ็นเร้นหนีไปที่ใดนั่น เหลือไว้แต่แลสีดำน้ำครำนั้น เหม็นเน่าพลันทันใดเมื่อได้มอง เหตุเพราะเราไม่เฝ้าแลแยแสน้ำ ทั้งเหยียบย่ำซ้ำทิ้งขยะสะสมของ น้ำเคยใสไหลขุ่นดำย้ำทั่วคลอง ใครหม่นหมองเมื่อคลองเศร้าเรานั่นไง จงช่วยกันแปรผันคลองน้ำนองฝั่ง ให้ไหลหลั่งดั่งน้ำป่าซ่านซ่าไหล เพื่อลูกหลานบ้านเราได้เข้าใจ น้ำคลองไหลใสเพราะเราเฝ้าดูแล
21 สิงหาคม 2546 23:21 น. - comment id 161725
อดไม่ได้ตอบซะหน่อยคะ...น่าจะแจกสารส้มคนละก้อน...นะ กะว่ากวนให้ขุ่นซะก่อนจะได้ใสไง
22 สิงหาคม 2546 00:06 น. - comment id 161777
ขอพี่น้องช่วยกันคนละนิด ละความมักง่ายใช้ชีวิตจะได้ไหม ช่วยกันเก็บช่วยกันทิ้งในถังขยะจริง ๆ อย่ามักง่ายจนเกินไป จะได้ทำให้น้ำนั้นสดใสได้เหมือนเดิม ***ผู้หญิงไร้เงาเห็นด้วยนะค่ะ ฉะนั้นทุกคนต้องมาช่วยกันทิ้งขยะในที่ที่เขาจัดไว้ให้ ไม่ใช่ในแม่น้ำลำคลอง (โลกสวยด้วยมือเราเสมอค่ะ)*** ปล. กลอนบทนี้แต่งได้ดีมาก ๆๆๆๆๆ เลยค่ะ
22 สิงหาคม 2546 12:38 น. - comment id 161901
สงสัยมาคนระเรื่อง (เดียวกัน) มองเห็นน้ำในคลองที่ดำด่าง ดั่งรักจางจืดไปฤทัยหมอง น้องนำสิ่งสกปรกรกใจครอง ฤดีต้องเป็นน้ำครำช้ำดวงแด