บางคราวฝนหล่นมากลางฟ้าแจ้ง มิแสดงเหตุรับกับฝนฟ้า จึงเปียกปอนย้อนยอกกลอกกายา นองน้ำตาคราผิดหวังไม่ตั้งตัว สายสัมพันธ์สะบั้นคั่นยิ้มค้าง ความอ้างว้างจู่โจมโหมใจทั่ว ความเป็นจริงปรากฏไร้ภาพมัว ต้องกลับตัวตัดใจไม่เหมือนเดิม บางคราวฝนหล่นสายมากมายนัก ช่างหนาหนักกระหน่ำและซ้ำเพิ่ม ลงตรงแผลใจนี้ที่ดวงเดิม และแต่งเติมความหมองครองน้ำตา แต่สายฝนหนาแน่นสักเพียงไหน จงรู้ไว้ชั่วโมงหนึ่งข้างหน้า ต้องหยุดสาดขาดเม็ดฝนบนนภา และท้องฟ้าจะงดงามยามแสงทอ
พี่ดอกแก้ว 16 ส.ค. 2546 21:09 น. - ID 37881 
1104
12
0
16 สิงหาคม 2546 21:41 น. - comment id 160640
หากจะเทียบน้ำฝนกับน้ำตา ว่าอย่างไหนหลั่งมามากกว่ากัน ถ้าจะถามถึงความรู้สึกในใจฉัน น้ำฝนนั้นไม่ได้ครึ่งของน้ำตา ***เกินบรรยายเลยค่ะ***
16 สิงหาคม 2546 22:18 น. - comment id 160650
น้ำฝนนั้น มีวันหมด หยดรินไหล แต่น้ำนัยน์ ตาพี่ ยังมีหล่น เจิ่งนองท่วม ชายคา มากมายล้น เกือบไม่พ้น นอนหลังคา ตาหยุดริน ......เกินความจริง.......... ผมเกือบหาช่องทางเข้ามาไม่ได้ครับ ต้องมาเข้าช่องกลอนตามใจคุณถึงเข้ามาได้ครับ
17 สิงหาคม 2546 06:39 น. - comment id 160681
หน้าส่วนตัว
วันหนึ่ง..สายฝนหลั่ง...
น้ำตาฉัน..ไหลปนฝน..
..มองฟ้า..ฉันสับสน..
กับผู้คน..รอบรอบตัว...
เดินไปมา..หน้าเคร่ง..
เหมือนรีบเร่ง..ดูน่ากลัว..
ไม่มี..เรื่องยิ้มหัว..
..บ้างสั่นรัว.. ตัวของใคร..
รอยยิ้ม..เสียงหัวเราะ..
ดูเหมาะเจาะ.. ที่อยากได้..
..มองไป..ฉันหวั่นไหว..
อยากมีใคร..ตอบคำถาม...
..มองท้องฟ้า..เบื้องบน..
อยากมีมนต์..เสกให้งาม..
ดอกไม้....จะสร้างทาง..
.รอยยิ้มหวาน..ทั่วนภา...
...เรน..หัดแต่งกลอนนะคะ...
แจม..บทกลอน..ที่ไพเราะ...
แว๊ปป...
17 สิงหาคม 2546 20:10 น. - comment id 160758
อยู่ดีดๆมีศรรักมาปักฉึก คมศรลึกจมหัวใจดูไร้แผล อยู่ดีๆก็มีใครมาวอแว ถอนศรรักเป็นแผลเจ็บเหลือเกิน
17 สิงหาคม 2546 23:04 น. - comment id 160777
ไปไม่รอดจอดรออยู่ริมทาง สายฝนช่างหลั่งไหลไม่ยอมหยุด จนน้ำท่วมเจิ่งนองแผ่นดินทรุด เลยต้องหยุดรถรักไว้ตรงนี้
17 สิงหาคม 2546 23:52 น. - comment id 160791
@...น้องตูน... น้ำฝนนั้นไม่ได้ครึ่งของน้ำตา เพราะความเศร้านั้นหนักหนาใช่ไหมนั่น ตอนนี้ฝนปนน้ำตามาพร้อมกัน คงหลากไหลถึงสวรรค์ท่วมเทวา ...ใกล้จะหยุดร้องหรือยังจ๊ะ ... น้ำขึ้นสูงมากแล้วนะน้องตูน .. ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาแจมเป็นกำลังใจเสมอ
17 สิงหาคม 2546 23:57 น. - comment id 160792
@...น้องชายที่แสนดี ..ชัยชนะ เอาเข้าไป..น้ำตาไหลกันไม่หยุด เดี๋ยวโลกทรุดเพราะน้ำฉ่ำทำดินชื้น และอาจเหลวเป็นโคลนโดนแล้วลืน แล้วจะยืนเดินอย่างไรล่ะคนดี มาร้องประสานเสียงกันอย่างนี้ ..ปลอบไม่ไหวแล้วนะ
18 สิงหาคม 2546 00:04 น. - comment id 160793
@...เรนน้อยๆ.. บทกลอนน่ารัก ..และใจดีมากจ้ะ หวังแต่จะให้ความงดงามและความสุขเกิดขึ้นในโลกที่วุ่นวายนี้ ความรู้สึกที่ดี คือที่มาของคำพูดที่ดี และนี่คือสิ่งหนึ่งที่บอกว่า เรนน้อยเป็นเด็กดีน่ารักไงจ้ะ ขอบคุณมากจ้ะที่แวะมา ...หากมีมนต์ดลได้ จะเสกให้ทุกๆสิ่ง มีความสุขอย่างแท้จริง ทุกคนได้ทุกสิ่งที่ถูกใจ ..โดยเฉพาะน้องเรนจ้ะ
18 สิงหาคม 2546 00:07 น. - comment id 160794
@...ko... ไม่ได้เชิญเดินมาหาบอกว่ารัก พอคุ้นนัก..ไม่ก็ชิดใกล้ไม่เคยห่าง พอเผลอใจไม่ระวังพลั้งเส้นทาง รักมาห่างทันใด ..แม้ไม่เชิญ
18 สิงหาคม 2546 00:09 น. - comment id 160795
@...ทิว... มีพื้นหล่มจมรถรักคดเคี้ยว จึงต้องเลี้ยวกลับหลังชั่งใจใหม่ เลือกเส้นทางที่ราบเรียบระยะไกล และต้องใช้รถดีมีราคา ขอบคุณที่มาแจมค่า
18 สิงหาคม 2546 17:01 น. - comment id 160884
แวะมาค่ะ
18 สิงหาคม 2546 17:48 น. - comment id 160893
เพราะค่ะ
18 สิงหาคม 2546 23:02 น. - comment id 161009
@...ความหวังจากปลายฟ้า... ขอบคุณมากนะคะ สำหรับการแวะมาเยี่ยมเยียนกัน
18 สิงหาคม 2546 23:04 น. - comment id 161010
@...สวัสดีค่ะน้องอ้อม ขอบคุณมากนะคะ กลอนของน้องอ้อมก้น่ารักมากเลยค่ะ
19 สิงหาคม 2546 06:29 น. - comment id 161101
ตะวัน.....จะทอ.......แสงแล้ว
ใจฉันแน่ว.......แนบน้ำค้าง........หว่างใบหญ้า
เรียบและชุ่ม......รอยวสันต์..........ซึ่งสาดลา
อาบกายเอน........รองกายา...........คราจะนอน
เมื่อเธอตื่น.......ฉันจะหลับ.......ปรับปรายฟ้า
จะหนีหน้า ล้มกายา ลาสมร
ไม่รับแล้ว ใครจะรัก จะอาทร
นิราศกลอน มาลัยรจนา คราสวนทาง
โลกนี้แปลก แยกไม่ได้ สลายฝัน
ร้อยเรียงพจน์ บทรำพัน ให้ไกลห่าง
แลดูล้วน เรียงราย ให้จับวาง
ขอทีเถิด ใช่ลาร้าง อย่างเธอคิด
ฉันจะเป็น หอยทาก แตะแทะพื้น
จะหลบออก ซอกวันคืน มิชื่นจิต
ช่วยฉันเถิด ปล่อยฉันไว้ เถิดมวลมิตร
จะเชยชิด น้ำค้างหยาด ดาษดา
19 สิงหาคม 2546 22:40 น. - comment id 161291
@...tiki.. ขอบคุณมากค่ะที่มาแจมได้อย่างฉีกแนวและน่ารักมาก...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
