ใยต้นรักมักนำพาใหลหลง บางคืนเพ้อถึงอนงค์น้องนางเดียว อยากลืมให้หมดไม่เคยลดนาทีเชียว ใจมันเลี้ยวลัดกลับตัดไม่ขาด..
16 สิงหาคม 2546 22:12 น. - comment id 160646
ใยความรักมักนำพาให้หลุ่มหลง หลงงวยงงหลงรักจนหักหาย รักแล้วไม่อาจลืมจนชีพวาย รักแล้วไม่แหน่งหน่ายแม้พ่ายรักก็ตามที ***แวะมาทักทายค่ะ***
17 สิงหาคม 2546 10:30 น. - comment id 160697
ใยต้นรักมักนำพาใหลหลง บางคืนเพ้อถึงอนงค์น้องนางเดียว อยากลืมให้หมดไม่เคยลดนาทีเชียว ใจมันเลี้ยวลัดกลับตัดไม่ขาด.. ..ใจเอย..ใจฉัน... กับวัน.. แสนประหลาด... บททราย...ที่ฉันนั่งวาด.. .หัวใจขาด..อยากต่อเติม.... ..เรน..แจม..บทกลอนนะคะ..
18 สิงหาคม 2546 07:53 น. - comment id 160806
อันความรัก มักเกาะกลุ่ม ความลุ่มหลง เดินสายตรง ช๊อตใจ ให้ประหลาด ฉันรักเธอ เผลอจนได้ ไม่คิดคาด ตัดสวาท ขาดอย่างไร ตัดไม่ลง