โอ้สีขาวสกาวใสวัยบริสุทธิ์ เธอผ่องผุดดุจสาวรุ่นวุ่นค้นหา ต้องตั้งใจใฝ่เรียนรู้ดูตำรา ยามหนุ่มมาเมียงมองอย่าลองดู หากเปรอะเปื้อนเหมือนผ้าขาวปนคาวเลือด สีอื่นเชือดเฉือนคมข่มหมดหรู แม้บากหน้าหาใครไม่รับรู้ ต้องทนทู่ดูแต่ดินจนสิ้นใจ ขาวยังเค้นเน้นความจริงสิ่งแสนดี คือสิ่งที่ล้วนมีไว้ให้สดใส ไม่ต้องหลบจบชีวิตคิดจากไป เปิดเผยได้ให้โลกลือคือคนดี เป็นบัณฑิตนิสิตสาวพราวพิสุทธิ์ งามผ่องผุดดุจเพชรแท้แน่ศักดิ์ศรี เทียบคุณค่าราคาทองมองดูดี ทั่วทุกที่มีแต่ชมสุขสมใจ
นกตะวัน 16 ส.ค. 2546 09:46 น. - ID 37855 
1752
2
0
16 สิงหาคม 2546 13:21 น. - comment id 160555
เป็นการเปรียบเทียบได้ดีมาก ๆ เลยค่ะ
22 สิงหาคม 2546 12:46 น. - comment id 161907
เป็นกลอนที่ดีมากค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
