หากเธอเป็นดังสายลมที่พัดผ่าน ให้วันวานที่ผ่านมาจงผ่านเฉย ให้ความรักที่มีมานั้นผ่านเลย เหมือนไม่เคยข้องเกี่ยวให้เหนี่ยวใจ แม้วันนี้มิมีฉันอยู่เคียงข้าง เดินร่วมทางสร้างฝันวันสดใส ขอเธอเดินไปข้างหน้าก้าวต่อไป ฉันเป็นเพียงกำลังใจในเส้นทาง ฝากดอกไม้ยามราตรีที่แสนสวย ให้เธอด้วยหัวใจยามเธอเหงา ให้เธอรู้แม้วันเธอปวดร้าว ฉันยังเศร้าหนาวหัวใจไปกับเธอ ให้ดอกไม้ราตรีนี้เบ่งบาน ช่วยประสานรอยแผลให้แห้งหาย ช่วยไปซับน้ำตาให้จางไป ด้วยดอกไม้แห่งราตรี ที่ให้เธอ คิดถึง อยากซับน้ำตาที่อาบแก้ม
15 สิงหาคม 2546 10:48 น. - comment id 160206
...เอาผ้าเช็ดหน้ามาให้.. เป็นกำลังใจ
16 สิงหาคม 2546 12:23 น. - comment id 160532
หากเธอเศร้าเหงาอยู่โปรดรู้ ฉันนี่ไงห่วงเธอเสมอมั่น ไม่ว่าเธอจะทุกข์หรือสุขขอแบ่งปัน ให้กับฉันได้รับบ้างนะคนดี ***กลอนไพเราะและกินใจดีจังเลยค่ะ***
18 สิงหาคม 2546 19:07 น. - comment id 160898
แม้นไม่รักไม่อยากเกี่ยวให้เหนี่ยวหนัก ให้ฉันพักไม่ร่วมทางอย่างที่ฝัน โปรดอย่าบอกสำรอกคำสาระพัน เปรียบรักนั้นดั่งสายลมแค่ชมเชย แม้นไม่รักไม่อยากเกี่ยวให้เหนี่ยวหน่วง ทำลาล่วงดั่งสายลมพรมผ่านเฉย ที่เธอทำใช่ลบเลือนเตือนใจเลย โอ้...ใจเอยเจ้าเจ็บจำคำคนลวง แม้นบทกลอนร้อยพันหมื่นหยิบยื่นให้ คำขอโทษท้นท่วมใจไกลแดนสรวง มิอาจทดแทนใจน้อยร้อยใจกลวง ให้มันล่วงมิอาจลดบทโกรธา แม้นวันนี้ที่พูดจาใช่ว่าหาย เจ็บมิคลายมิอาจยกตกโทษา แม้นพูดด้วยอย่าคิดเลยเคยผ่านมา ไม่นำพาคำขอโทษไม่โปรดปราน
12 ตุลาคม 2546 13:45 น. - comment id 173911
เรไร ไร้รัก ฤาโศก เรไร ไร้โชค ฤาเศร้า เรไร ไร้ใจ คลอเคล้า จึงเศร้า หนอเจ้า เรไร