ฉันก็เป็นแค่เพียงคนหนึ่งบนโลกใบนี้ ที่เธอแวะเวียนมาหาทุกทีที่มีปัญหา พอเรื่องราวสามารถแก้ไขลงได้ในพริบตา เธอก็มาหายหน้าลาร้างไกล เป็นอย่างนี้อยู่เป็นประจำ เธอจึงไม่รู้ว่าฉันชอกช้ำขนาดไหน ด้วยฉันเองก็มีปัญหาค้างคาในใจ เป็นปัญหาที่ปรึกษาใครไม่ได้นอกจากเธอ แต่เมื่อเธอมาลาร้างห่างหาย แล้วจะให้ฉันทำอย่างไรกับปัญหาที่ว่านี้ ด้วยว่าปัญหาที่ฉันหนักใจในฤดี คือการที่เธอทำไม่ใยดีกับฉันคนนี้เลย โดยเธอปล่อยฉันไว้ตามลำพัง พอมีทุกข์สักครั้งจึงกลับมาหา เธอรู้ไหมฉันทุกข์ใจตลอดเวลา กับการหายหน้าไม่มาสนใจ ฉะนั้นช่วยเคลียร์ปัญหาให้ฉันหน่อย ว่าฉันเป็นได้แค่เพื่อนที่คอยแก้ปัญหา หรือพอจะมีหวังได้เป็นคนในสายตา ที่เธอห่วงหาทุกวันเวลาเหมือนกัน
ผู้หญิงไร้เงา 6 ส.ค. 2546 22:20 น. - ID 37531 
1783
19
0
6 สิงหาคม 2546 23:17 น. - comment id 158988
ว่าเรารึเปล่าน้า.......
6 สิงหาคม 2546 23:23 น. - comment id 158990
หน้าส่วนตัว
ถึง คุณtiki
ไม่ได้ว่าใครทั้งนั้น
แต่เป็นความรู้สึกบ้างครั้งบางหน
ที่พบคนบางคน
ทำให้ฉันต้องสับสนและจนใจ
***ไม่ได้ว่าคุณtiki หรอกค่ะ รับประกันได้***
6 สิงหาคม 2546 23:26 น. - comment id 158994
สวัสดีค่ะ.. ไม่เจอกันนานเลยเนอะ.. คิดถึงทุกคนที่นี่นั่นแหละ แต่ทำงาน เลยไม่ค่อยได้โพสหน้าจอสักเท่าไหร่นัก.. มาเป็นเพื่อน .. ที่แม้ไม่อยู่ในสายตา แต่ก็ห่วงหาและอาทร **ป.ล.** เช็คคำบรรทัดสุดท้ายด้วยนะคะ..
6 สิงหาคม 2546 23:53 น. - comment id 159010
ถึง คุณสีน้ำฟ้า
ขอบคุณสำหรับความห่วงหาและอาทร
ที่คุณนั้นให้มาเหมือนก่อนจะห่างหาย
แต่จริง ๆ ก็รู้ว่าคุณนั้นงานยุ่งมากเกินจะบรรยาย
และอยากบอกว่าเข้าใจความห่างหายที่เป็นมา
ซึ่งยังไงก็อยากบอกว่ายังรักและคิดถึง
คุณยังเป็นคนดีคนหนึ่งในใจฉัน
เป็นเพื่อนร่วมสานต่องานประพันธ์
และเป็นคนดีที่ผูกพันทุกวันเวลา
***ขอบคุณนะค่ะสำหรับความคิดถึงที่มอบให้ ยังไงจะรับแทนเพื่อนสมาชิกด้วยเลย และจะบอกว่าคิดถึงคุณเช่นกันเลยค่ะ สำหรับการบอกกล่าว ต้องขอบคุณมาก เมื่อสักครู่พิมพ์แล้วลืมตรวจทานนะค่ะ แต่ตอนนี้แก้ไขแล้วนะค่ะ ขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะสำหรับคำบอกกล่าวไม่งั้นแหละแย่เลย***
7 สิงหาคม 2546 00:08 น. - comment id 159019
เจอกับตัว มาเหมือนกัน จึงรับรู้ ยังเป็นอยู่ อย่างนี้ มีเปลี่ยนผัน เธอเข้ามา หาฉัน เหมือนรักกัน พอฉันช่วย เติมฝัน เธอก็ไป เธอก็คง ไม่รู้ ฉันท้อแท้ เธอคงไม่ รู้แน่แน่ ฉันเหนื่อยไหม เธอคงยัง ไม่รู้ เพราะอะไร เพราะรักไง ที่ฉันยัง ทำให้เธอ ฉันอีกคน ที่ยังหวัง เธอรับรู้ ว่ายังมี ฉันคอย อยู่เสมอ ว่ายังมี คนหวัง รอรักเธอ โปรดอย่าปล่อย ให้ฉันเพ้อ เพียงคนเดียว อารมณ์เดียวกันเลยครับ
7 สิงหาคม 2546 00:12 น. - comment id 159021
อาจเป็นเพียงเพื่อนคู่ใจให้คลายเศร้า ยามที่เขาสิ้นหนทางอย่างที่เห็น มีหน้าที่ปลอบใจให้ชื่นเย็น วันหนึ่งนะเขาคงเห็นเรางดงาม ..เพียงคำเดียวที่ทำได้ในอารมณ์นี้ คือ ..รอ ...ค่ะน้องตูน ... พี่จะมาอยู่รอเป็นเพื่อนด้วยละกันนะคะ
7 สิงหาคม 2546 00:43 น. - comment id 159032
ถึง คุณThe life of Radiance.
เธอคงไม่รับรู้ว่าฉันรัก
แต่ขอบอกให้ตระหนักกับรักนี้
จะรอเธอเรื่อยไปในชีวี
และฉันทำทุกอย่างนี้ก็เพื่อเธอ
ซึ่งก็หวังเพียงสักครั้งเธอจะเห็น
ความดีที่ไม่เคยจะหลบเร้นหรือแอบแฝง
ความรักความจริงใจไม่มีอะไรมาเคลือบแคลง
และรักนี้ที่ไม่มีอะไรจะแอบแฝงให้แคลงใจ
***สักวันเขาคงเห็นความดีนะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ กลอนบทนี้ไพเราะมากเลยนะค่ะ***
ถึง คุณพี่ดอกแก้ว
จะรอวันเวลาที่เขาเห็นค่า
ความรักความห่วงหาที่ฉันมีอยู่
จะรอจนกว่าเขานั้นจะรับรู้
และมีฉันอยู่ในหัวใจ
***เอาเป็นว่าถ้ามีคุณพี่ดอกแก้วมาเป็นเพื่อนอย่างนี้ ก็ขอรอแล้วกันนะค่ะ เผื่อจะสำเร็จ อิ อิ***
7 สิงหาคม 2546 00:44 น. - comment id 159033
ผู้หญิงไร้เงาคะ พู่อยากจะบอกว่า แบบนี้พู่ก็เคยเจอเหมือนกันนะ แล้วก็รู้สึกว่า
ไม่ว่าคุณจะเข้ามาที่ตรงนี้
ด้วยเยื่อใยไมตรี...หรือปัญหา
คงมีเพียงครั้งแรกแรกที่สายตา
จะมองด้วยเจตนา...ของหัวใจ
หากบ่อยเข้าเจอกันทีมีแต่เรื่อง
ให้ฉันเปลืองสมองต้องแก้ไข
คงต้องตั้งคำถามตอบหัวใจ
ว่าฉันเป็นอะไรในใจกัน
ถามแล้วไม่ตอบรับกลับนิ่งเฉย
คงเฉลยว่าในใจไม่มีฉัน
เอาเถอะนะใช่หรือไม่..ไม่สำคัญ
เพราะทุกวันฉันคือเพื่อนไม่เจือนจาง
ที่เคยช่วยรับปัญหาเพราะว่า...รัก
ต่อแต่นี้ฉันขอพักขอหยุดบ้าง
ฉันเป็นใครที่ถามบ่อยขอปล่อยวาง
ที่พอช่วยเธอได้บ้าง....แค่ความหวังดี
ทำแบบนี้ซะเลย....ใจร้ายเกินไปรึเปล่าก็ไม่รุ้เนอะ
7 สิงหาคม 2546 05:21 น. - comment id 159050
(นี่แหละน๊าไปพูดเล่น โดนไวรัสลงเครื่องเข้าให้อาการยังน่าเป็นห่วง ต้องตะเกียกตะกายลุกขึ้นมาใช้เวลาเพื่อนนอน จะเห็นใจพี่บ้างไหมหนอ ) มีปัญหา ปรึกษาพี่ อาจแก้ได้ เป็นความลับ ขนาดไหน เรื่องปัญหา หรือว่าน้อง ไม่เห็นพี่ ในสายตา จึงไม่กล้า เผยวาจา ถึงเรื่องราว
7 สิงหาคม 2546 06:01 น. - comment id 159054
..อรุณสวัสดิ์..กับเช้าที่สดใส..
...กับปัญาหา..คาใจ..ที่ไพเราะ..
..เรน..ต้องขอเวลา..วิเคราะห์..
เพื่อเจาะ.. ทีละ..ประเด็น...
..ผู้หญิง.. ที่สวยงาม..
..อ่อนหวาน..อย่างที่เรนเห็น..
..เข้มแข็ง..อย่างควรเป็น...
เธอเด่น..ในเรื่อง..ใจงาม...
คนมากมาย..อยากใกล้..
เธอให้..มากมาย.. ความหวาน.
งดงาม.. ในเรื่อง..น้ำใจ...
โห้ยย..เรนซาหรุบละกาน..ว่า..
....ใครๆ..ก้ออยากใกล้..คนใจดี..
..ก้อพี่ตูน..ของเรนเก่ง..
...แว๊ปป..
..ไปดื่ม..นมอุ่น..
7 สิงหาคม 2546 07:43 น. - comment id 159065
กลอนต่อว่า...ต่อรักรึไรใจเอย เพราะรักแล้ว หลงรับ ฟังเสียงหวาน ยามพบพาน พธูชื่น จะหาไหน มีแต่ยิ้ม เช้าค่ำ ที่อวยไชย แม้นมีใคร ลืมรัก จักช้ำทรวง อิอิให้เขาไปเลยหากเฉยอยู่ โปรดจงรู้ว่ายังมีกัน มาช่วยขู่ให้แล้ว อิอิ
7 สิงหาคม 2546 09:37 น. - comment id 159079
เศร้าจังเลยค่ะ เอาใจช่วยนะคะ
7 สิงหาคม 2546 09:46 น. - comment id 159082
ทุกครั้งที่เธอเดือดร้อน เธอจะได้ความเอื้ออาทรจากฉัน อยากจะเป็นเพื่อนเธอทุกทุกวัน เพราะฉันนั้นรักเธอมากกว่าใคร อิๆๆ พี่ตูน อ้อมอยากแจมแต่แจมได้แค่นี้ค่ะ
7 สิงหาคม 2546 10:51 น. - comment id 159103
ไม่ได้เข้ามานาน แต่ก็ยังคงคิดถึงอยู่นะคะ เมื่อเค้าไม่มีใครเค้าก็กลับมาหา แต่เวลาที่เราไม่มีใคร เรารู้เองแหละว่าในใจเรามีเค้าเสมอ คิดงี้เดี๋ยวดีขึ้น
7 สิงหาคม 2546 11:48 น. - comment id 159121
กลอนบทนี้น่าจะโดนใจใครเข้าบ้างนะค่ะเนี่ย
ถ้าเจ้าเก่ง มาอ่านคงโดน
เขียนดีค่ะ. . .มุมนี้ไม่บ่อยนักจะได้อ่าน
=^_______^=
7 สิงหาคม 2546 15:39 น. - comment id 159157
ฉันเพียงฅนไร้ค่า แค่เศษเวลาล่วงเลย ฉันเพียงฅยคุ้นเคย ผ่านอดีตลุปัจจุบัน วันนี้เวลานี้ เหลือชีวีจะผกผัน ร้าวรานสิโศกศัลย์ กี่นิรันดร์ฉันเหงากาย ฝันถึงไออุ่นกอด ให้ร้าวรอดระโหยหาย วันคืนกี่วางวาย อุระร้างห่างกายา ดาราพะพร่างหล่น แลสลนทั่วนภา แลเห็นทั้งแผ่นฟ้า โอ้ดาราระทุกข์ทม
7 สิงหาคม 2546 17:22 น. - comment id 159173
แก้ปัญหาโดยจับปลาเอามาหัน หรือจะลองทำรมควันดูก็ได้ แกล้มข้าวสวยกินด้วยกันกับหวานใจ อิ่มแล้วไซร้ค่อยถามกันปัญหาคลาย แซวจ้าเดี๋ยวจะว่าไม่แซว
7 สิงหาคม 2546 17:28 น. - comment id 159174
ถึง คุณpoohkan
จะปล่อยวางอย่างไรก็ใช่เรื่อง
ในเมื่อสมองนั้นคิดอยู่เนื่อง ๆ เป็นเรื่องใหญ่
ก็เขาเป็นคนสำคัญของหัวใจ
แล้วจะปล่อยเขาไปได้ไงกัน
คงต้องแก้ปัญหาให้เขาก่อน
ถึงแม้ใจจะร้าวรอนหรืออ่อนไหว
แต่เป็นเพราะไม่อาจจะตัดอกและตัดใจ
จึงต้องแก้ปัญหาให้เขาเรื่อยไปนะคนดี
***ถ้าทำได้ก็คงจะดีซิค่ะ แต่ถ้าทำไม่สำเร็จก็คงต้องแก้ปัญหาไปเรื่อย ๆ มั้งค่ะ ส่วนการทำแบบนี้ไม่ได้เรียกว่าใจร้ายหรอกค่ะ เชื่อเถอะเขาเรียกว่าใจดำ (ล้อเล่นค่ะ อย่าโกรธนะค่ะ)***
ถึง คุณชัยชนะ
น้องมีปัญหาอยากปรึกษากับตัวพี่
แต่ก็รู้ว่าพี่นี้ก็มีปัญหา
จึงไม่กล้าเปิดเผยเอ่ยวาจา
ด้วยเกรงใจหนักหนาไม่กล้ารบกวน
***อยากจะปรึกษาเหมือนกันค่ะ แต่ก็รู้ว่าพี่เองก็คงจะมีปัญหาอยู่หลายปัญหาแล้วเหมือนกัน ฉะนั้นน้องไม่รบกวนดีกว่าค่ะ***
ถึง คุณน้องRain
ขอบคุณสำหรับคำชมของน้อง
ที่มองพี่นี้ดีหนักหนา
แค่นี้ก็ชื่นใจในอุรา
เลยทำให้ลืมปัญหาทีค้างคาในอุราแล้วคนดี
***ขอบคุณค่ะสำหรับคำชม แต่จริง ๆ พี่ไม่น่ารักถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ แต่ถ้าคนชมแหละไม่แน่ อาจจะน่ารักกว่านี้ก็ได้ เชื่ออย่างนั้นเสียด้วยซิว่าคนชมคนนี้ต้องน่ารักมาก ๆ ๆๆๆๆ เลย***
ถึง คุณน้ำ
แม้นมีใครลืมรักจักช้ำตรม
ต้องขื่นขมเศร้าจิตให้ผิดหวัง
แต่ถ้ารักแล้วเขารักตอบให้จีรัง
ความสุขและสมหวังคงมานั่งในหัวใจ
***ขอบคุณนะค่ะคุณน้ำ ในน้ำใจไมตรีที่มอบให้ผู้หญิงไร้เงาตลอดมา แต่ไม่รู้ว่าจะมีใครกลัวคำขู่ของคุณน้ำหรือเปล่านะค่ะ อิ อิ***
ถึง คุณkanoongkaning
ถึงแม้จะเศร้าเพียงไหน
แต่ในเมื่อคุณห่วงใยตัวฉัน
เอาใจมาช่วยเป็นกำลังใจแก่กัน
ฉันคงไม่ชอกช้ำจนเกินไป
***ขอบคุณค่ะ สำหรับการแวะมาทักทายค่ะ***
ถึง คุณใจปลายทาง
ทุกครั้งที่ฉันนั้นเดือดร้อน
เธอเป็นคนเอื้ออาทรกับฉันเสมอ
ขอบคุณจากใจจริงนะเออ
ที่ห่วงหาและดูแลฉันเสมอคนดี
***เป็นการร่วมแจมที่น่ารักมากแล้วแหละค่ะน้องอ้อม***
ถึง คุณเจ้ามอมแมม
อยากจะคิดแบบนี้เหมือนกัน
แต่ทำไมใจฉันถึงคิดไม่ได้
ก็ความเป็นจริงยังผูกพันมากมาย
เลยไม่อาจจะคิดตัดใจกับความใจร้ายได้สักที
***ขอบคุณค่ะสำหรับความคิดถึงที่มีให้ผู้หญิงไร้เงาเสมอมา เช่นกันค่ะ ผู้หญิงไร้เงาก็คิดถึงคุณเจ้ามอมแมมเหมือนกันค่ะ***
ถึง คุณแม่มดน้อย
คิดว่าคงโดนความรู้สึกของหลายคน
ที่อยู่ปะปนบนโลกใบนี้
เพราะคนมีหลายร้อยพันทวี
จึงเกิดปัญหาแบบนี้ได้เหมือนกัน
***พี่ก็คิดว่าคงจะไปโดนความรู้สึกของอีกหลายคนเหมือนกันค่ะ และขอบคุณมากสำหรับคำชม จริง ๆ ผู้หญิงไร้เงาแต่งกลอนไม่เก่งหรอกค่ะ (รู้ตัวเองดีค่ะ)***
ถึง คุณNdEpEndEnT
คุณอาจเป็นคนไร้ค่า
ในสายตาของใครเขา
แต่ถ้าในสายตาของผู้หญิงไร้เงา
คุณยังมีค่าเหมือนใครเขาโปรดเข้าใจ
ฉะนั้นอย่าได้กังวล
และทุกข์ทนในปัญหา
เพราะเรายังเป็นคนใกล้กันเสมอมา
และฉันยังเห็นเธอในสายตาเสมอไป
***คุณอาจไม่มีค่าสำหรับใคร แต่ไม่ใช่กับผู้หญิงไร้เงาแน่นอนเลยค่ะ เพราะสำหรับผู้หญิงไร้เงาเห็นคุณมีค่าเสมอ ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาทักทายกัน***
7 สิงหาคม 2546 17:55 น. - comment id 159176
ถึง คุณเจือจันทร์
จะลองแก้ปัญหาด้วยการจับปลาเอามาหัน
แทนวิธีการรมควันนั้นไม่ใช้
แล้วจึงแกล้มข้าวสวยกินด้วยกับหวานใจ
เดี๋ยวปัญหาคงคลี่คลายได้มากมายจะลองดู
***แหมแซวน้อยไปหน่อยค่ะ ยังไม่เห็นบอกรายละเอียดเกี่ยวกับเรื่องสถานที่เลยว่าควรจะใช้แบบใดถึงจะทำให้บรรยากาศดูดีนะค่ะ อิ อิ***
15 สิงหาคม 2546 01:28 น. - comment id 160151
ไม่ขอเป็นดวงตะวันอันร้อนแรง หากคืนเดือนมืด ฉันขอเป็นแค่แสงดวงดาว ไม่ขอเป็นห้วงสมุทรหลวง แต่ขอเป็นแค่บ่อน้ำกลางทะเลทราย ไม่ขอเป็นพระเจ้าที่เธอต้องบูชา เป็นแค่คนที่เธอกล้าให้เห็นน้ำตายามอ่อนไหว ไม่ขอเป็นเพชรที่เธอมีไว้ใส่ตู้เซฟเก็บรักษา ขอเป็นแค่รองเท้าคู่นั้นที่เธอสวมใส่ และพาไปไหนมาไหนด้วยเสมอๆก็พอ ฉันไม่ใช่ดอกไม้ที่เธอเห็นแล้วหลงใหล ฉันยินดีขอเป็นเพียงกอหญ้า คอยประคองรองรับ ผ่อนความเจ็บปวด แม้เธอจะเห็นค่า แค่เวลาที่เธอล้ม...
15 สิงหาคม 2546 21:26 น. - comment id 160304
ถึง คุณวิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
ไม่ขอเป็นอะไรในชีวิต
เพียงแต่ขอใกล้ชิดกับเธอบ้าง
แต่เมื่อยามใดเธออ้างว้าง
ขอได้ไหมคนข้าง ๆ ให้เป็นฉัน
ฉันขอเพียงเท่านี้
ให้ฉันไหมสักนาทีให้เป็นฉัน
ยืนข้าง ๆ คอยแก้ปัญหาสาระพัน
ให้เธอนั้นได้สำเร็จเสร็จสิ้นลง
***ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาทักทายกัน***
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
