คืนจันทร์แรมเดือนดับลาลับเลื่อน ฟ้าคงเหมือนใจพี่ที่หมองหม่น ฟ้าไม่มีดวงเดือนมาเยือนยล พี่เหมือนคนไร้เดือนมาเยือนใจ เสียงหรีดหริ่งเรไรว่าไพเราะ เหมือนยั่วเยาะเย้ยคนที่หม่นไหม้ เสียงลมโชยพัดผ่านก้านกิ่งใบ เหมือนผีไพรโหยมาในราตรี จะหลับนอนย้อนคิดจนติดขัด นึกกระหวัดอยู่ในใจไม่ควรที่ ทนง้องอนจนอ่อนใจไม่ไยดี ตัดไมตรีให้พี่ช้ำจนหนำใจ ต้องกินแห้วจิ้มน้ำตาประสายาก ระกำฝากมากับท้ออีกห่อใหญ่ ก่ายหน้าผากไขว้ขาทอดอาลัย พรุ่งนี้ไปปิดบัญชีใช้หนี้เธอ
5 สิงหาคม 2546 21:39 น. - comment id 158723
ชอบบทสุดท้ายจังเลยค่ะ โดยเฉพาะบรรทัดสุดท้ายชอบมาก ๆ เลย เก่งจังเลย ชื่นชอบฝีมือการแต่งกลอนของคุณแก้ว กรุงเก่าจริง ๆ เลยค่ะ
6 สิงหาคม 2546 07:25 น. - comment id 158779
กอ่นจะไป เด็ดดอดรัก มอบกับพี่ เพื่อไปฝาก แม่คนดี ให้ยิ้มได้ ห่อมะยม มะดัน มัน หอมหัวใหญ่ แถมคุณนาย ตื่นสาย คงเข้าที
6 สิงหาคม 2546 08:58 น. - comment id 158788
แวะเวียนผ่านอ่านบทกลอนคำอ่อนหวาน ใจแอบพาลคลายผ่อนและอ่อนไหว อ่านกวีของคุณอาพาสบาย อมยิ้มไปแล้วอ่านไป (คง) ไม่ว่ากัน :) สวัสดีค่ะ คุณอาแก้ว ตามฝันแวะมาทักทายค่ะ
6 สิงหาคม 2546 13:26 น. - comment id 158827
...ไปปิดบัญชีด้วยครับ...ใช้หนี้ค่าเหล้า