พูด..ไม่ออก กับคำที่เธอบอก..ต้องการฉัน.. รู้มั๊ย..ฉันไม่รู้สึกอะไร..ไม่ไหวหวั่น เพราะความต้องการของเธอนั้น..มันมากไป สำรวจใจตัวเอง..บ้าง มันไม่ได้มีที่ว่าง..ให้ใครคนไหน มีเขาอยู่แล้วเต็มพื้นที่ของ..หัวใจ แล้วจะให้ฉันไปอยู่ตรงส่วนใด..ในใจเธอ ..................................
4 สิงหาคม 2546 16:22 น. - comment id 158396
ในความว่างมีความงามแห่งอักษร เอื้ออาทรให้ซาบซึ้งทุกถิ่นที่ เศษเวลาที่ว่างเว้นเค้นทวี พรูกวีเสกสรรคำได้ดั่งใจ การเดินทางภายในใจกับภายนอก ภายในบอกภายในจิตคิดไฉน จะว่างเว้นหรือยุ่งเหยิงในหัวใจ ถ่ายทอดได้ประดิษฐ์คำดั่งกลลวง..... จิตวิญญาณนักกวีที่เรียงร้อย ใจเลื่อนลอยท่องเที่ยวไปในแดนสรวง ทั้งงานนอกงานในใจเพียรถ่ายตวง ยามจิตร่วงงานคอยยึดตรึกตรองใจ จะอยู่ไหนในแดนดินทุกถิ่นที ครวญกวีหว่านงามคำให้สั่นไหว ไม่ว่างเว้น ไม่ว่างงาน แต่ว่างใจ อิสระเกื้อหนุนให้....หัวใจ...คร่ำครวญคำ เพียรพยายามใช้งานภายนอก บ่มหัวใจและครองใจ ไม่นานจะหลุดพ้นจากอเวจีสีชมพูนี้ครับ เป็นกำลังใจให้ครับ
4 สิงหาคม 2546 23:22 น. - comment id 158488
ในเมื่อหัวใจเธอไม่มีที่ให้ฉัน ทำไมต้องสร้างความผูกพันกันตรงนี้ บอกทำไมกับคำว่ารักที่เธอมี ให้กับฉันมาทำไมคนดีไม่เข้าใจ ในเมื่อเธอก็มีเขาอยู่ใกล้ชิด แล้วจะเอาความรักที่ผิดมาชิดใกล้ ไม่เห็นแก่ตัวเกินไปหน่อยหรือใจ ที่จะมีรักคราครั้งใดหลาย ๆ คน ***โดนความรู้สึกจังเลยค่ะ ชอบค่ะชอบน่ารักดีมาก ๆ เลย***
5 สิงหาคม 2546 09:25 น. - comment id 158557
น่านสินะ จะไว้ที่ใหนดีละ