ดำดั่งปีศาจ มาจากมัจจุราชไต้พิภพ มืดมิดสนิทสงบ ไม่มีโอกาสพบแสงใดใด ร้อนดั่งนรก ที่ทับถมหมกไหม้ สุมทุกแห่งด้วยไฟ บรรลัยไปทั่วธุลี หอมดั่งนางฟ้า ดั่งกลีบผกามากมี หอมเย็นเช่นนี้ทั้งปี ได้กลิ่นทุกทีก็ชื่นใจ รสดั่งความรัก ชื่นนักกว่าสิ่งไหน ไม่อาจเทียบได้กับสิ่งใด เสพสมคราใดหัวใจก็เบิกบาน
2 สิงหาคม 2546 00:10 น. - comment id 158077
พึ่งรู้ว่ากาแฟก็มีนิยามด้วย แต่นิยามบทนี้น่ารักมาก ๆ เลยจ๊ะ
2 สิงหาคม 2546 01:59 น. - comment id 158110
ดึกๆอย่างนี้ กาแฟสักแก้วก็ดีนะ
2 สิงหาคม 2546 05:49 น. - comment id 158130
จิบกาแฟยามเช้าเคล้าเพลงหวาน ใดเปรียบปานกลิ่นกรุ่นละมุนหอม อิอิอิ...มาจิบกาแฟกับพี่ดอกคูณค๊า *^_^*
2 สิงหาคม 2546 12:25 น. - comment id 158173
มีแต่เพียง กาแฟ ฤากินได้ ต้องเติมใส่ น้ำตาล นม ให้เหมาะสม รักของผม เหมือนกาแฟ ต้องระทม ต้องขื่นขม เพราะไม่มี นมน้ำตาล (เงินซื้อกาแฟมี แต่ไม่มีเงินซื้อนม กับ น้ำตาล แฮ่ แฮ่ )จะทดลองกับผมซักแก้วไหมครับ
4 สิงหาคม 2546 08:19 น. - comment id 158287
แต่ก็แก้ง่วงได้อย่างดีเลยนะคะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ พี่ดอกคูณ ^_^