เจ้าพระยาไหลล่องท่องจากเหนือ แม่ปิงเจือกระแสธารผ่านมาถึง พร้อมน้ำเสียงจ๊อยซอสะล้อซึง ความคำนึงย้อนหลังยังวันวาน ความเป็นเพื่อนคือประเดิมจุดเริ่มต้น ขยายผลด้วยนิยามความอ่อนหวาน วันที่รักถักทอไม่รอนาน คำ แต่งงาน ก็ตามมาในอารมณ์ แต่เรามีข้อแตกต่างที่ห่างนัก เหมือนมาหักล้างสัญญาพาขื่นขม คิดทบทวนไร้สุขทุกข์ระทม ชีวิตตรมจำลาไกลใจอาวรณ์ ทิ้งแม่ปิงลงใต้ใจวับหวิว รักก็ปลิวเจ็บที่ใจใครจะถอน จากทั้งรักดีกว่าชังยังอาทร ยอมร้าวรอนแต่วันนี้..ยังมีทาง แต่อยากถามรอยแค้นใดในใจพี่ มาอยู่นี่ ..ใช่รวนเรคิดเหห่าง รักยังอยู่ประดับใจไม่จืดจาง ใจนุชนางยังเหมือนเดิมที่เริ่มมา อันความรักยังหนักแน่นแม้นขุนเขา ใจยังเฝ้าถามทวงความห่วงหา ฝากความรักย้อนสายธารผ่านเวลา เจ้าพระยาคืนย้อนอ้อนแม่ปิง รู้ทั้งรู้กระแสน้ำไม่คืนกลับ ล่องแล้วลับกลับไม่ได้ไม่หยุดนิ่ง คนจากมาก็ยังไร้ใครพักพิง เพราะใจ ทิ้ง ให้พี่ยา.มาแต่ตัว!
1 สิงหาคม 2546 01:32 น. - comment id 157877
สวยงามค่ะทั้งคู่เลยนะคะ รักและรัก
1 สิงหาคม 2546 07:22 น. - comment id 157884
มาอ่านด้วยคนแต่เช้า ไม่ทันเมื่อคืนค่ะ
1 สิงหาคม 2546 10:11 น. - comment id 157903
ทิ้งแม่ปิงลงใต้ใยไม่กลับ ดูเลือนลับลาล่วงไม่ห่วงหา คงลืมสิ้นถิ่นเหนือเมื่อจากมา พบคนใหม่งามค่ากว่าแม่ปิง
1 สิงหาคม 2546 12:58 น. - comment id 157944
อ่านหลายรอบเลยค่ะ อ่านแล้วอ่านเล่าเฝ้าแต่อ่าน...(ชอบมากค่ะ)
1 สิงหาคม 2546 13:03 น. - comment id 157946
อ่านหลายรอบเลยค่ะ อ่านแล้วอ่านเล่าเฝ้าแต่อ่าน...(ชอบมากค่ะ)
1 สิงหาคม 2546 13:32 น. - comment id 157951
อยากให้ลำน้ำน่านที่ผ่านหน้า ช่วยพัดพาหัวใจไปสักหน่อย ทุกวันนี้อ้างว้างกลางดงดอย อยากเห็นรอยยิ้มเย้าเจ้าพระยา กลอนบทนี้ ลุงเวทย์ให้เกียรติลำน้ำน่าน แต่งให้ตอนที่คุยกันใหม่ๆ ประทับใจชอบมากครับ นำมาลงไว้ ณ แห่งนี้คงเข้ากันได้บ้างครับ
1 สิงหาคม 2546 13:45 น. - comment id 157955
ให้ความหมายที่ประทับใจมากค่ะ.. แม่ปิง..และเจ้าพระยา... ขอเป็นกำลังใจ..ให้แม่น้ำทั้ง 2 สายไหลย้อนกลับคืนด้วยค่ะ..
1 สิงหาคม 2546 16:41 น. - comment id 157977
เพราะครับผม ฟังแล้วซึ้งปนเศ้ราดีครับผม
1 สิงหาคม 2546 20:21 น. - comment id 158005
ทั้งเขื่อนเจ้าพระยาที่ชัยนาท ทั้งเขื่อนภูมิพลที่ตาก ทวนน้ำมาก็ติดเขื่อนเห็นๆ แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
2 สิงหาคม 2546 10:11 น. - comment id 158158
@@จาก..แม่เมย..เลยไหลไปทางเหนือ ผสมเจือ..สาละวิน..ถิ่นเมียนม่าร์ ไม่อาจวกเข้า..แม่ปิง..อิงธารา เจ้าพระยา..ยิ่งไกลจะไปเจอ @@แม้นแม่น้ำสายธารไม่ผ่านใกล้ แต่น้ำใจรินไหลไปเสมอ เจ้าพระยาวันนี้ยังมีเธอ น้ำเมยเพ้อ..อยากไหล..ไปร่วมธาร@@..??เห่อๆๆ