อวลตลบอบไอรักนักแห่งนี้ มากน้ำใจไมตรีที่ใฝ่หา แม้นมิได้พบเห็นเช่นหน้าตา แต่น้ำใจที่หลั่งมาค่ามากมี
31 กรกฎาคม 2546 20:19 น. - comment id 157804
..อบอุ่น..ด้วยรัก... ..และเข้าใจ... .ชอบที่นี่... เรนมี..เพื่อนพี่..มากมาย.. ทุกคน...ไม่เคย..ใจร้าย... ..เรนได้...รอยยิ้ม..ตอนกลับบ้าน.... ...รัก..ที่นี่...มากมาย... ขอบคุณ.. นางฟ้า.... ขอบคุณ...พี่ปีกฟ้า... ขอบคุณ...พี่ชาย... ขอบคุณ..เพื่อนๆ.... รักจัง.. แว๊ปป...
31 กรกฎาคม 2546 21:51 น. - comment id 157823
@...นั่นแน่เจ้ากาละแมเรนน้อย มาโปรยรอยยิ้มหวานไว้ที่นี่ สุขใช่ไหมที่ได้อยู่ตรงนี้ อยู่ท่ามกลางผู้มีหัวใจงาม ...มาบอกรักเขาไปทั่วอย่างนี้ ...ตอนนี้คงมีความสุขมากแล้วซินะคะเรนจัง
31 กรกฎาคม 2546 23:30 น. - comment id 157849
ห้องนี้ มีพี่มีเพื่อนมีน้อง มีรัก อ้อมมีความสุขที่ได้รู้จักกับทุกๆๆคนในห้องนีค่ะ
1 สิงหาคม 2546 00:16 น. - comment id 157874
ไม่เห็นหน้า แต่ก็เหมือน คนคุ้นเคย ปากไม่เอ่ย แต่เหมือนคุย ร่วมหรรษา อยู่ไกลกาย แต่ใกล้ใจ สุขอุรา อยู่ไกลตา แต่ฉันเห็น เธอทุกคืน
1 สิงหาคม 2546 09:41 น. - comment id 157896
^*^ ^*^ ^*^.....มาขอร่วมกอดนิดนึงจ้า......^*^ จะได้อบอุ่นมากๆขึ้นและตลอดไป ^*^................^____^.................^*^
1 สิงหาคม 2546 11:25 น. - comment id 157917
ณ ที่นี้บ้านของเราเข้าใจรัก มีพร้อมพรักเพื่อนพ้องและน้องพี่ ถึงกายไกลใจใกล้ในไมตรี ทุกนาทีอบอุ่นละมุนละไม เป็นความรู้สึกจากใจค่ะ
1 สิงหาคม 2546 12:49 น. - comment id 157940
ความอบอุ่นที่แผ่ซ่านในยามนี้ หาได้ที่จากบ้านน้อยคอยเหว่ว้า จะโศกเศร้าอาลัยรักที่ไหนมา เช็ดน้ำตากลับมาหาบ้านหลังเดิม อ่านบทกวีนี้ทำให้นึกถึงเพลงเพลงหนึ่ง ของปั่น ที่ขึ้นต้นว่า ดอกไม้ประตูแจกันดินทรายต้นไม้....แก้วน้ำจานชามบันใดโคมไฟ.... ที่ฟังที่ไรเหมือนโดนมัดใจให้ซบลงตรงบ้านหลังนั้นจริงๆ ครับ
1 สิงหาคม 2546 12:49 น. - comment id 157941
ความอบอุ่นที่แผ่ซ่านในยามนี้ หาได้ที่จากบ้านน้อยคอยเหว่ว้า จะโศกเศร้าอาลัยรักที่ไหนมา เช็ดน้ำตากลับมาหาบ้านหลังเดิม อ่านบทกวีนี้ทำให้นึกถึงเพลงเพลงหนึ่ง ของปั่น ที่ขึ้นต้นว่า ดอกไม้ประตูแจกันดินทรายต้นไม้....แก้วน้ำจานชามบันใดโคมไฟ.... ที่ฟังที่ไรเหมือนโดนมัดใจให้ซบลงตรงบ้านหลังนั้นจริงๆ ครับ
1 สิงหาคม 2546 13:00 น. - comment id 157945
ความอบอุ่นที่แผ่ซ่านในยามนี้ หาได้ที่จากบ้านน้อยคอยเหว่ว้า จะโศกเศร้าอาลัยรักที่ไหนมา เช็ดน้ำตากลับมาหาบ้านหลังเดิม อ่านบทกวีนี้ทำให้นึกถึงเพลงเพลงหนึ่ง ของปั่น ที่ขึ้นต้นว่า ดอกไม้ประตูแจกันดินทรายต้นไม้....แก้วน้ำจานชามบันใดโคมไฟ.... ที่ฟังที่ไรเหมือนโดนมัดใจให้ซบลงตรงบ้านหลังนั้นจริงๆ ครับ
1 สิงหาคม 2546 21:50 น. - comment id 158020
แวะมาหาที่อบอุ่นพักพิงค่ะ ยอมให้พักไหมคะ?
4 สิงหาคม 2546 22:36 น. - comment id 158462
@...ขอโทษนะคะทุกท่านที่เข้ามาต้อนรับช้าไปนิด ... แต่ก็คิดถึงทุกคนเสมอค่ะ @ ..น้องอ้อม ...แหล่งรวมญาติที่น่ารักยู่ตรงนี้แล้วจ้ะ ... @..ชัยชนะ.. ไม่เห็นหน้า แต่ก็เห็นน้ำใจ ..ใสสะอาดสวยงามมากเลยจ้ะ @..แนทตี้ ... อบอุ่นดีค่ะชอบ ..กอดกันไว้ด้วยใจรักอย่างนี้ @ขอบคุณมากค่ะ..ผีเสื้อปีกบาง ..ความรู้สึกที่ดีเป็นสิ่งที่มีค่ามากค่ะ @..บุรุษแห่งสายน้ำ ...ความอบอุ่นของบ้าน ..ยากที่จะหาคำมาบรรยายได้ค่ะ @..ยินดีให้ที่พักค่ะ ลูกเป็ดขี้เหร่ แต่น่ารักคนนี้
5 สิงหาคม 2546 21:08 น. - comment id 158704
อยากบอกรักทุกคนดั่งใจคิด แต่กลัวผิดสัจจะใจที่ตั้งไว้ เพียงห่วงหากับศรัทธาที่มอบได้ คำรักไซร้ให้คนดีได้คนเดียว... ใครมีคำแทนที่โดนใจบ้างเอ่ย..บอกกันมั่งดิ...
6 สิงหาคม 2546 20:33 น. - comment id 158902
@....จันทร์ในสายน้ำ ทุกคำตอบล้วนแต่นำความประทับใจมาให้ค่ะ และโดยเฉพาะคำตอบสุดท้ายที่เข้มข้นในความเปิดเผยและสัจจะวาจา ..... น่ายกย่องจริงๆ