ฉันเป็นเม็ดทรายเปื้อนน้ำตา ไม่อยากให้เธอเข้ามา ไม่อยากให้ใครเข้าใกล้ กลัวจะเห็นรอยช้ำ เป็นทรายสีหม่นดำที่ไม่น่าสนใจ เป็นผืนทรายที่ไม่สวยงามพอจะให้ใคร ได้อุ่นอิง ฉันเป็นเม็ดทรายที่มีราคีเจือปน จึงอยากหนีไปให้ไกลจากผู้คน ไปให้พ้นจากทุกสิ่ง โปรดอย่าเข้ามาใกล้ ฉันขอร้องได้ไหมจากใจจริง ผืนทรายแห่งนี้มีไว้ให้เหยียบย่ำไม่ใช่ที่พักพิง สำหรับใคร
28 กรกฎาคม 2546 12:49 น. - comment id 156945
แม้เป็นทรายใช่ว่าราคาด้อย หรือต่ำต้อยเกินนักกว่ารักได้ ทุกสิ่งสรรพปรับเปลี่ยนวนเวียนไป สูงเพียงไดไม่พ้นปนเม็ดทราย
28 กรกฎาคม 2546 13:27 น. - comment id 156957
แม้เธอจะเป็นเพียงเม็ดทราย ที่ไม่เคยมีความหมายกับใครเขา แต่สำหรับฉันเธอเป็นเม็ดทรายที่มีค่าไม่เบา และไม่ฉันไม่เคยคิดจะเหยียบย่ำเหมือนใครเขาโปรดเข้าใจ ***แวะมาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ อย่าคิดมากเลยค่ะ พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว***
28 กรกฎาคม 2546 15:14 น. - comment id 156982
- ขอบคุณผีขี้เมานะคะ ได้กำลังใจมากโขเลยค่ะ - สำหรับผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณที่ตามต่อกลอนให้เรื่อยเลย อยากเป็นเพื่อนคุณจิงๆๆ ค่ะ
28 กรกฎาคม 2546 22:37 น. - comment id 157082
ถึงเป็นเม็ดทราย ยังได้มีคนขีดเขียน มีคนเดินแวะเวียน เยี่ยมเยียนเม็ดทราย ถึงจะเป็นเม็ดทราย ก็ยังก่อกองใหญ่ได้ ยังกั้นกำแพงที่ก่อขึ้นในหัวใจ ถึงจะเป็นเพียงเม็ดทราย แต่ไม่ไร้ค่าในอีกมุมที่ต่างมอง
28 กรกฎาคม 2546 23:05 น. - comment id 157095
อ่าฮะ ... ไม่ได้มาหลายวัน อิอิ .... เม็ดทรายสู้เค้านะครับ....
1 สิงหาคม 2546 20:07 น. - comment id 158002
@@เก็บเม็ดทรายล้างน้ำทำให้สวย คลุกเคล้าด้วยปูนหินสิ้นสงสัย กลายเป็นปูนซิเมนต์เป็นทันใด ล้วนประโยชน์ยิ่งใหญ่ในแผ่นดิน @@ทรายรวมเม็ดล้ำค่ามหาศาล หาใดปานความดีมิมีสิ้น เธอคือทรายเปื้อนน้ำตาหาใช่ดิน เรานั้นยินดีเป็นปูน..ร่วมหุ้นใจ@@..??เห่อๆๆ