ชิดใกล้เหมือนห่างเหิน .........ชิดเกินดูห่างไกล สองเราไม่เข้าใจ ..........หวังใครรู้ใจเล่า เงียบเหงาด้วยเปล่าเปลี่ยว ..........ดายเดียวอยู่เปลี่ยวเปล่า เพื่อนแท้มีแต่เหล้า ..........มีเมาเฝ้าติดตาม รักเอยเคยฉ่ำชื่น ...........เริงรื่นทุกโมงยาม กลับกลายเป็นเหยียดหยาม ...........ด้วยความไม่เข้าใจ ทางใครไม่ยุ่งเกี่ยว ...........ท่องเที่ยวมันเรื่อยไป เหนื่อยนักยังพักได้ ..........ขอให้อย่าใกล้เธอ..... ฯ .
24 กรกฎาคม 2546 10:55 น. - comment id 156240
ได้อ่านบทกวีหวาน พานให้นึกประหวัดถึงเพลงหนึ่งที่บรรเลงได้อย่างเศร้าสร้อยและกระแทกใจมากครับ ขึนต้นว่า รักเอย รักเคยชื่นเชยชูใจ บัดนี้รักห่างร้างไป...........
24 กรกฎาคม 2546 12:11 น. - comment id 156274
เมาเหล้าเพราะเมารักยากนักจะหักใจ เมาแล้วก็เสียใจเมาต่อไปต่อต่อไปหวังจะลืม เมาไปก็เมามาแล้วใครหนาคนขมขื่น พุดพัดชาอยากให้ลืมและเขียนฝันสร้างวันดี เป็นห่วง..มาก