ความเหงาที่ห่างหาย กลับมาหวนทักทายกันบ่อยบ่อย ความคิดถึงก็เพิ่มขึ้นทีละน้อย เหมือนความรักจะค่อยค่อยเริ่มก่อตัว มองจันทร์ก็ฝันไปไกลกว่าฟ้า มองดาวก็เหมือนว่าดาวยิ้มหัว ใจเจ้าเอยลอยไปไหนไกลจากตัว ข้ามโขดเขาไปเกาะรั้วเพื่อฝากรัก ดอกโสนมาบานสายจวนบ่ายแล้ว ในแจกันมีดอกแก้วประดับปัก จะเลือกเพียงดอกหนึ่งก็ยากนัก จะปลูกรักซ้อนรักได้อย่างไร มองจันทร์ก็ฝันไปไกลกว่าฟ้า มองตาก็เห็นตาว่าหวั่นไหว มองใจก็ทอดถอนสะท้อนใจ เฝ้าแต่ถามว่าใยต้องเผลอรัก
21 กรกฎาคม 2546 13:57 น. - comment id 155652
ใช้คำสวยค่ะ จะปลูกรักซ้อนรักได้อย่างไร
21 กรกฎาคม 2546 14:05 น. - comment id 155654
ขอบคุณครับ.......ใจปลายทาง มาทักกันคนแรกเลย :)
21 กรกฎาคม 2546 14:24 น. - comment id 155655
มองดาวก็เห็นว่าดาวหม่น มองบางคน ก็เห็นว่าหม่นไหม้ มองความรักจึงรู้ว่ารักจากไป มองใจจึงรู้ว่าใจยังมีเธอ
21 กรกฎาคม 2546 17:53 น. - comment id 155707
ใยต้องปลูกรักซ้อนให้อ่อนจิต ใยต้องไปนั่งคิดถึงใครเขา ในเมื่อรักต้นนี้ที่ปลูกไว้ในใจเรา ความงอกงามยังเหมือนเก่านะคนดี **แวะมาทักทายจ๊ะ***
21 กรกฎาคม 2546 17:57 น. - comment id 155708
เผลอ. . .ฉบับแม่มดน้อยค่ะ (ฉบับสำเนา. . อิอิ) เ ผ ล อ. . . แม่มดน้อยค่ะ ทุกครั้งที่ฝนโปรย รู้ไหมว่าเธอขโมยความคิดถึงไปจากฉัน ทุกครั้งที่ท้องฟ้าดูเงียบงัน รู้ไหมว่าฉันเป็นห่วงเธอ ทุกครั้งที่แหงนมองดาว รู้ไหมว่ามีเรื่องราวเธอเสมอ และทุกๆครั้งที่ฉันอยู่ใกล้เธอ รู้ไหมว่า. . .ฉันเผลอ. . .รักเธอไปไม่รู้ตัว =^_________^=
21 กรกฎาคม 2546 21:07 น. - comment id 155768
เพราะจัง..... นั่นนะสิจะปลูกรักซ้อนรักได้ยังไง ..ไปเป็นไรบางทีอาจมีเผลอบ้าง อภัยกันได้ .........
22 กรกฎาคม 2546 09:39 น. - comment id 155865
ขอบคุณครับ กระบี่ และ ผู้หญิงไร้เงา ที่มาช่วยกันต่อกลอน....... แม่มดน้อย... เชื่อแล้วหละว่าเป็นฉบับแม่มดน้อย............ :) หวานซะขนาดนี้........... :) ขอบคุณครับ...พวงชมพู จริงๆอันนี้มันเริ่มกะจะให้หวานนะ... ไม่รู้มาลงตรงนี้ได้ยังไง :) สงสัยเมื่อวานฟังเพลงๆหนึ่งของ meat loaf มากไปหน่อยเลยอิน... เพลงพูดถึงผู้ชายคนหนึ่งที่ไม่อาจให้ความรักกับผู้หญิงที่เขาสมควรรักได้.. บางที เขาอาจไม่มีหัวใจมาตั้งแต่ต้น.. บางที เขาอาจเคยมีหัวใจ แต่ว่าตอนนี้ มันไม่ใช่ของเขาอีกต่อไป.. แต่ไม่ว่าอย่างไร.. การไม่อาจรัก ก็เป็นเรื่องที่เจ็บปวด And all I can do is keep on telling you I want you I need you But there aint no way Im ever gonna love you Now dont be sad Cause two out of three aint bad
22 กรกฎาคม 2546 16:13 น. - comment id 155945
แต่ไม่ว่าอย่างไร.. การไม่อาจรัก ก็เป็นเรื่องที่เจ็บปวด ใช่ ใช่เลยจริงๆ. . .การที่ไม่อาจรักคนดีๆ คนนึงได้ มันรู้สึกแย่มากๆ เหตุผลไม่ใช่เค้าไม่ดี หรือ ไม่ใช่เพราะเค้าดีเกินไป. . .แต่เพราะอะไรมันให้คำตอบไม่ได้เลยจริงๆ ทั้งที่เค้าแสนดีกะเราให้เราทุกๆอย่าง แต่เราให้เค้าไม่ได้ แม้จะพยายาม. . .ทำไมก็ไม่รู้ =^______^=
23 กรกฎาคม 2546 10:44 น. - comment id 156055
บางทีเขาและเธออาจมีหัวใจให้แก่กัน แต่มีเหตุผลหรือกำแพงมากั้นไว้ จึงทำให้ทั้งคู่ไม่อาจที่จะรักกันได้ ทำได้แค่เก็บสิ่งดี ดี เอาไว้ในใจ..
23 กรกฎาคม 2546 13:52 น. - comment id 156091
ไม่รู้แฮะ อันนี้ไม่เคยเป็น