@.. คืนบาป..คนพิปริต (๒)

อัลมิตรา

(๑๑) 
เสียงหัวเราะเฮฮามาประสาน 
อีกร่างคลานหนีภัยจากชายเหวย 
หญิงแผดร้องดิ้นรนคนก่ายเกย 
เสียงหอบเย้ยตอกย้ำหยามเอ็ดอึง
(๑๒) 
ร่างน้อยเพลียชายผลัดประกาศบาป 
เรียงขนาบหนุ่มแก่แห่ห้อมขึง 
ดุจนกแร้งรุมเหยื่อเพื่อจิกดึง 
จนร่างหนึ่งเงียบงันหยุดสั่นเทา 
(๑๓) 
คนหื่นหอบชอบใจที่ได้บ้าง 
เพื่อนฝูงข้างมาเลยชมเชยเขา 
ที่งานเลี้ยงเชิญชวนล้วนคนเมา 
ของแกล้มเหล้าคือคนระคนกาม 
(๑๔) 
ร่างนั้นนิ่งพิงหลังประทังโหม
ความเสื่อมโทรมแห่งจิตติดล้นหลาม 
มากด้วยบาปฉาบจิตคิดเลวทราม 
หากตรองตามคงเห็นเช่นคดี 
(๑๕) 
จากสุดสวยเป็นศพมิจบสิ้น 
ยังได้ยินคนหื่นข่มขืนผี 
ตาดวงน้อยเบิกโพลงบ่งทันที 
พวกอัปรีย์..นึกเฉลียวพลันเหลียวมอง 
(๑๖) 
เหล่าชายโฉดฉุกคิดพินิจเพ่ง 
ต่างยืนเล็งดูร่างอันหมางหมอง 
มือลูบคลำชีพจรก่อนไตร่ตรอง 
โวยวายร้อง..แท้จริงหญิงสิ้นลม
(๑๗) 
นึกกลัวผิดเข้าคุกขนลุกซู่ 
หากใครรู้คงด่าอย่างสาสม 
ที่เมามายพลันสร่างพลั้งอารมณ์ 
เสียงระงมด่ากันประจานตัว 
(๑๘) 
บ้างก็โยนความผิดที่คิดแผน 
บ้างแก้แค้นเพื่อนกันนั้นพาชั่ว 
ต่างไม่รับเวรกรรมที่ตามตัว 
แท้ต่างชั่วเทียมกันทั้งนั้นเอง 
(๑๙) 
ต่างช่วยกันถือขาคว้าแขนศพ 
หวังเพียงหลบความผิดคิดรีบเร่ง 
ฉุดกระชากลากร่างอย่างกลัวเกรง 
ศพนั้นเคว้งโยกย้ายส่ายไปมา 
(๒o) 
เสียงรถไฟกังวานสะท้านทั่ว 
ที่สลัวกลับสว่างช่างเจิดจ้า 
ได้แผนการแยบยลพ้นอาชญา 
เอาศพมาวางพาดอาจเข้าที