เรื่องคำพูดคำเขียนควรเรียนรู้ พิเคราะห์ดูหลายคราน่าใจหาย แม้ไม่ถึงเหยียบย่ำหรือทำลาย อาจกล่าวได้ที่ทำไปว่าไม่งาม ช่วยกันเขียนช่วยกันขานอ่านให้ถูก เผื่อว่าลูกหลานเราเข้ามาถาม จะได้ตอบตามตรงไม่หลงความ ถูกต้องตามอักขรวิธีวจีวอน ภาษาไทยมิใช่เพ่งแค่เปล่งเสียง หรือแค่เพียงรูปลักษณ์ตัวอักษร แต่มีกฎระเบียบวิธีที่แน่นอน ทุกบทตอนมีหลักการอย่าคร้านเพียร เรื่องไตรยางค์สามหมู่ควรรู้หมด อีกมาตราตัวสะกดกำหนดเขียน กกกดกบกนกมเกยคงเคยเรียน อย่าอ่านเพี้ยนอย่าเขียนพร่องต้องไม่พราง ใช้คำพูดแทนคำเขียนน่าเวียนหัว ไอใออัย ผิดตัว เป็นตัวอย่าง ตัวการันต์ วรรณยุกต์ ให้ถูกทาง สระวางถูกตำแหน่งทุกแห่งมี เป็นหลักการภาษาไทยในเบื้องต้น ถ้าทุกคนทำได้ไม่หน่ายหนี หลังจากเขียนพึงทบทวนถี่ถ้วนดี ได้ดังนี้ แน่ตระหนัก...รักภาษาไทย
16 กรกฎาคม 2546 21:52 น. - comment id 154593
จะขอร่วมอนุรักษ์กับภาษา ให้เป็นตัวอย่างที่แน่นหนาภาษานี้ ภาษาไทยเป็นภาษาที่น่ายกย่องไว้ในทุกนาที เพื่อให้เป็นมรดกตกทอดถึงลูกหลานนี้ได้ชื่นชม ***เห็นด้วยกับคุณแก้ว กรุงเก่าค่ะ และผู้หญิงไร้เงาขอร่วมอนุรักษ์ภาษาไทยด้วยคนนะค่ะ ถึงจะเขียนกลอนไม่ค่อยเก่ง แต่ก็จะพยายามเขียนภาษาไทยให้เป็นภาษาไทยค่ะ สัญญา***
16 กรกฎาคม 2546 22:05 น. - comment id 154597
สวัสดีครับคุณผู้หญิงไร้เงา...ขอบคุณครับที่กรุณาแวะมาเยี่ยมทุกครั้ง บางส่วนของบทนี้แต่งเพื่อโพสให้คุณเวทย์ แต่พอดีอ่านพบบางสำนวนที่ละเลยการเขียน หรืออาจเขียนด้วยความคึกคะนอง เลยโพสไว้เผื่อพวกเขาเหล่านั้นจะสำนึกได้บ้างครับ
17 กรกฎาคม 2546 00:14 น. - comment id 154637
คิดถูก เขียนถูก สมเป็นลูกหลานไทย แฮ่ มั่วๆๆๆๆๆ
17 กรกฎาคม 2546 19:02 น. - comment id 154784
สวัสดีครับคุณสุวรรณฯ...ต้องช่วยกันครับ ให้จริงจังครับ...
18 กรกฎาคม 2546 07:39 น. - comment id 154910
เห็นด้วยมาก ๆ เลยค่ะ จะขอร่วมเป็นส่วนหนึ่งในการอนุรักษ์การใช้ภาษาไทยให้ถูกวิธีนะคะ แวะเข้ามาสวัสดีและทักทายค่ะ *^_^*
18 กรกฎาคม 2546 11:03 น. - comment id 154933
ภาษาไทยที่ถูกต้อง? เชษฐภัทร ภาษาไทย ใช้อย่างไร ให้ถูกต้อง ใครใคร่นึก ตรึกตรอง ต้องศึกษา แล้วติดตาม ถามผู้ รู้วิชา หลากความคิด หลายสาขา นานาจิตตัง ผมถามครู ภาษาไทย ได้คำตอบ คุณครูชอบ ตำรา เขาว่าขลัง - ท่านพระยา อุปกิตฯ ศิษย์จงฟัง จงถือเป็นที่ตั้ง ทุกครั้งไป- ผมลองถามผู้ศึกษาศิลาจารึก - ฮู้จักศึก ขุนสามชน จั๊กหนไหม? นั่นแหละกือ ตี้มา ภาษาไทย น้ำมีปลา ฟ้าใส กูใคร่มี- ถามความเห็นผู้เชี่ยวชาญโองการแช่งน้ำ -ไฟวาบจตุราบายแผ่นขว้ำ ย้ำเป็นที่ นั่นแหละคือ ตัวอย่าง ทางที่ดี มอญเขมือบหาง อักขรวิธี ที่ท่านทำ- ถามความเห็นนักเรียนนอกช่วยบอกหน่อย -ไอไม่ค่อยรู้ *ชิต* คิดแล้วขำ โนคอนเส็ปต์ ภาษาไทย ไม่เคยจำ- อ้าว เวรกรรม! คุณคนไทย ไม่ใช่หรือ? ลองไปถาม อาโก ขายก๋วยเตี๋ยว แกเลยพาง ปากเบี้ยว เลี้ยวทำบื้อ -เส้งเล็กหมก เหลือเส้งหย่าย อาวม้ายลื้อ นี่แหละคือ ภาษาไทย อั๊วช้ายเป็ง- แล้วลองถามคุณพี่ คนอีสาน ผู้รับจ้าง ล้างจาน งานกระฉับกระเฉง -ฮ่วยบักหล่า บ่ได้ตั๋ว เอื้อยซั่วเอง ภาษาเก่ง เอื้อยหนา ภาษาลาว- ลองสัมภาษณ์ พวกสายเดี่ยว เดินสยาม ให้นิยาม ภาษาไทย ในวัยสาว -ภาษาไทย หรือค่ะ อุ๊ยว๊ะว้าว! ชั้นตอบแล้วจะด้ายดาว จากเทอร์ไหม?- ผมยิ่งถาม ยิ่งมึน เหมือนยิ่งบื้อ อะไรแท้ อะไรคือ อะไรใช่ อะไรถูก แล้วต้องตาม ความคิดใคร มันยังไง ยังงง สงสัยจริง สิ่งนี้คือ ชีวิต ของภาษา ธรรมดา เปลี่ยนไป ไม่หยุดนิ่ง ใช่ความผิด เพียงคิดต่าง เพื่ออ้างอิง มิใช่สิ่ง ให้ยึดติด อนิจจัง :)
18 กรกฎาคม 2546 22:12 น. - comment id 155087
ตอบ...คุณเชษฐฯ ..จะอ้างอิงได้อย่างไรถ้าใช้ผิด วิปริตทางภาษาไม่น่าเสริม ถ้าเปลี่ยนแปลงอย่างงดงามจากคำเดิม ก็ควรเติมควรต่อแค่พอเพียง แต่จากคำดีดีมีความหมาย มากลับกลายกลบความไปตามเสียง ได้..เป็น..ด้าย..เธอ..เป็น..เทอร์..ยังเออเอียง ว่าเป็นเพียง...อนิจจัง ....ยังไม่อาย กาลเวลาเปลี่ยนไปมิได้ว่า อีกภาษาย่อมเกิดดับหรือลับหาย หากเธอเห็นตำตาอยู่แล้วดูดาย ต่อเมื่อสาย...สิ้นภาษา...จะว่าใคร?