อิจฉานกอิจฉากาอิจฉาหมด เศร้าสลดหดหู่ดูน่าขัน ทั้งนกกามีคู่จู๋จี๋กัน ทำไมฉันไร้คู่อยู่เดียวดาย อิจฉาเดือนอิจฉาดาวที่พราวฟ้า ส่องแสงมาเหมือนเย้ยกันเจ้าจันทร์ฉาย เห็นเดือนดาวคู่กันทำฉันอาย ไร้คู่กายเคียงเราจึงเศร้าตรม เสียงลมพัดพริ้วมาอิจฉาไม้ เถาวัลย์ก่ายเกี่ยวพันฉันขื่นขม ไม้มีเถาวัลย์เกี่ยวรักเกลียวกลม เราระทมไร้เศษเสี้ยวรักเกี่ยวใจ เห็นอะไรขวางตาอิจฉาสิ้น ได้ยลยินคำหวานใครขานไข ล้วนผิดหูผิดคำอยู่ร่ำไป ช่างกระไร...หนอเรา...ไม่เข้าที
14 กรกฎาคม 2546 19:48 น. - comment id 154155
ผมยังแอบอิจฉาคุณอยู่เหมือนกันครับ ที่มีนามสกุลใช้ เท่าที่ผมติดตามอ่านผ่านตามายังไม่เห็นใครมีนามสกุลใช้เหมือนคุณเลยครับ
14 กรกฎาคม 2546 20:00 น. - comment id 154158
สวัสดีครับคุณชัยชนะ ...คนที่ใช้นามสกุลเหมือนผมมีครับ....ก็ภรรยาผมไงครับ....อิอิ
14 กรกฎาคม 2546 21:46 น. - comment id 154188
อ่านแล้วนึกถึง นิราศเมืองแกลงของสุนทรภู่ ตอนนี้อิจฉานกที่อยู่เคียงคู่อ่าค่ะ จบแปลกๆนะคะ (แต่ก็แต่งดีกว่าพิมพ์อ่า)
15 กรกฎาคม 2546 09:07 น. - comment id 154235
สวัสดีครับคุณลูกเป็ดเจ้าเสน่ห์....ตามจริงเรื่องนี้มีตอนจบที่หักมุมครับ จะโพสให้อ่านวันหลัง คอยอ่านนะครับ
15 กรกฎาคม 2546 13:58 น. - comment id 154278
เฮอะ! คนขี้อิจฉา ไหนขอจับลูกนัยน์หน่อยสิว่าร้อนรึเปล่า.................แหะ แหะ หยอกเล่นนะขอรับ แบบว่าก็เป็นคนขี้อิจฉาเหมือนกัน ^-^
15 กรกฎาคม 2546 18:22 น. - comment id 154320
ไม่เคยอิจฉา...มีแต่ชื่นชมค่ะ...เลยไม่รู้จะComment..ยังไง...แต่บทกลอนเพราะค่ะ..มาชื่นชมโดยเฉพาะ...เห็นมั้ยคะ..ว่า..ไม่อิจฉาเลย..
15 กรกฎาคม 2546 18:48 น. - comment id 154328
@@เกิดมาไม่มีสิทธิ์จะอิจฉา ในชีวาดวงนี้มีแต่เหงา อยู่ห่างไกลผู้คนบนร่มเงา มีป่าเขาเป็นเพื่อนไม่ลือนลา @@ได้แต่จ้องมองดาวคราวคืนค่ำ นั่งตกแต่งถ้อยคำนำคุณค่า ปล่อยชีวิตท่องฝันวันเวลา ไม่ทราบว่า..อิจฉานั้น..เป็นฉันใด@@..??เห่อๆๆ
15 กรกฎาคม 2546 20:40 น. - comment id 154371
สวัสดีครับคุณข้าวปล้อง สวัสดีครับคุณราชิกา สวัสดีคุณดิน ถ้าทั้งสามท่านได้อ่านตอนจบของเรื่องนี้แล้ว....ใครอิจฉาก็จะหายอิจฉาเลยล่ะครับ..ใครไม่อิจฉาก็จะบอกว่าโชคทีที่ไม่อิจฉา..เดี๋ยวจะโพสต้นฉบับให้อ่านนะครับ
15 กรกฎาคม 2546 20:47 น. - comment id 154373
งานชิ้นนี้เป็นต้นฉบับ...แต่ไม่กล้าโพส...กลัวคนอ่านแล้วจะหาว่าผมเป็นพวกลักเพศน่ะครับ อิจฉา อิจฉานกอิจฉากาอิจฉาหมด เศร้าสลดหดหู่ดูน่าขัน ทั้งนกกามีคู่จู๋จี๋กัน ทำไมฉันไร้คู่อยู่เดียวดาย อิจฉาเดือนอิจฉาดาวที่พราวฟ้า ส่องแสงมาเหมือนเย้ยกันเจ้าจันทร์ฉาย เห็นเดือนดาวคู่กันทำฉันอาย ไร้คู่กายเคียงเราจึงเศร้าตรม เสียงลมพัดพริ้วมาอิจฉาไม้ เถาวัลย์ก่ายเกี่ยวพันฉันขื่นขม ไม้มีเถาวัลย์เกี่ยวรักเกลียวกลม เราระทมไร้เศษเสี้ยวรักเกี่ยวใจ เห็นอะไรขวางตาอิจฉาสิ้น ได้ยลยินคำหวานใครขานไข ล้วนผิดหูผิดคำอยู่ร่ำไป ช่างกระไร...หนอเรา ไม่เข้าที เห็นจะต้องทำใจไม่อิจฉา เห็นนกกาคู่กันพลันสุขี เห็นดาวเดือนเยือนฟ้ายามราตรี เห็นไม้มีเถาวัลย์ฉันชื่นใจ จนวันนี้ยังไม่มีคู่ชีวิต พรหมลิขิตหักเหให้เฉไฉ ไม่อยากได้นารีแอบแนบเนื้อใน กลับอยากได้ชายฉกรรจ์เป็นภรรยา
15 กรกฎาคม 2546 23:51 น. - comment id 154417
:) สวัสดีค่ะ ... เพิ่งมาค่ะ แล้วเหตุการณ์ตอนต่อไปจะเป็นอย่างไรคะเนี่ย .... อิอิอิ..น่าสนใจ
16 กรกฎาคม 2546 17:04 น. - comment id 154509
สวัสดีครับคุณเพื่อนไพร...ตอนต่อไปก็คือ 2 บทสุดท้ายในกระทู้ด้านบนไงครับ...อิอิ