ภาษาใจ...ส่งให้ดาว

เพียงฝัน

.....บรรจงเขียน อักษรา ด้วยความรัก
.......บรรจงถัก เรียงร้อยคำ ตามประสา
.........บรรจงแต่ง วิมานดิน ด้วยดารา
...........สื่อวาจา ภาษาใจ ให้เพียงเธอ
.....ในนิยาม แห่งความฝัน ฉันมั่นจิต
.......จึงลิขิต เข้าข้างตัว เองเสมอ
.........ในนิยาม ความเป็นจริง มิอาจเจอ
...........ใจจึงเพ้อ พ้อกับดาว ทุกคราวไป
.....ค่ำคืนนี้ มีดาวดวง เต็มห้วงฟ้า
.......ดวงไหนหนา สื่อภาษา รับส่งได้
.........กระพริบแสง ส่งสัญญาณ นานเท่าใด
...........ถอดรหัส ความเข้าใจ นานไหมดาว
.....กระซิบผ่าน ม่านเมฆา ว่าคิดถึง
.......บอกทั้งห้วง ดาวดึงส์ ว่าใจเหงา
.........แผ่วเพลงเศร้า พลิ้วผ่านฟ้า มาเบาเบา
...........ชื้นชื้นเงา หยาดน้ำใส ในม่านตา
.....บรรจงวาง สิบนิ้วนี้ บนคีย์บอร์ด
.......บรรจงพิมพ์ เพื่อถ่ายทอด ความห่วงหา
.........สายใยแก้ว นำแสงส่ง ดาริกา
...........ทุกถ้อยคำ กลั่นกรองมา จากดวงใจ
.....ดาวกระพริบ แสงสว่าง ดั่งรับฝาก
.......สามคำจาก ภาษาใจ อย่าทำหาย
.........ถอดรหัส หวังว่าดาว คงเข้าใจ
...........รัก/คิดถึงและห่วงใย...คนไกลกัน........