ใกล้กายห่างใจ

ผู้หญิงไร้เงา

ฉันอยู่ใกล้เพียงไหนเธอไม่เห็น
ทุกเช้าเย็นเธอมีเขาฉันเศร้าหมอง
แม้กายอยู่ใกล้ฉันตามครรลอง
แต่ใจเธอกับไม่เคยจะใฝ่ปองมองเห็นกัน
คงมีแต่เพียงเขาที่อยู่ใกล้
แม้แต่กายจะห่างไกลใช่ไหวหวั่น
แต่ฉันซิแม้อยู่ใกล้แต่ใจเธอไม่เคยจะผูกกัน
ยังมีเขาเท่านั้นในใจเธอ
แล้วเมื่อไหร่แหละที่เธอจะใกล้ชิด
มีดวงจิตผูกพันกับฉันบ้าง
รู้ไว้นะว่าคนใกล้ใจผูกพัน
ยังมีเธอเสมอชีวินในใจฉันนั้นจริง ๆ				
comments powered by Disqus
  • น้ำ

    9 กรกฎาคม 2546 12:54 น. - comment id 152950

    อิอิรักแท้แน่นะอิอิ แซวนิ
    
    กายลายรัก เรียงเคียง  ร่วมรวมกัน
    ใจแจ่มจันทร์  ลอยเด่น  ในฝากฟ้า
    เพียงกระต่ายต่ำต้อยหมายจันทรา
    เจียมอุราจนใจรักเดือนดาว
    
    อิอิ ขอแก้ต้วหน่อยนิ
  • พุด

    9 กรกฎาคม 2546 13:36 น. - comment id 152963

    ใจดวงเดียวนะคนดีแต่มีรักหลายรูปแบบ
    เขา..อาจแอบอ้อนใครด้วยไหวเปลี่ยว
    อาจได้กายให้เชยชมไร้ดายเดียว
    แต่ที่เกี่ยวมากกว่านั้นคือขวัญพิลาสพิไล
    มีเวอร์ชั่นรักนี้ที่แตกต่าง
    เหงาหลงทางกลางฝันวันหวามไหว
    รักพิสวาทบาดจิตชั่วคืนไง
    เหนือหัวใจคือความจริงสิ่งศรัทธา
    เลือกรักได้ใช่ต้องครองเคียงคู่
    เพียงแค่รู้ใจมั่นไม่โหยหา
    หลับตาฝันแค่นั้นก็ได้มา
    หากรู้ค่าคำว่ารักรู้หักใจ..ไม่เรียกร้องไม่ต้องการ!
  • ผู้หญิงไร้เงา

    9 กรกฎาคม 2546 13:38 น. - comment id 152964

    ถึง     คุณน้ำ
    
             แม้กระต่ายต่ำต้อยสักเพียงใด
             ยังมีใจห่วงหาจันทราเอ่ย
             แล้วอย่างไรใจพี่ไม่มีเลย
             ช่วยเอื้อนเอ่ยชี้แจ้งแถลงที
    
    ***แก้ตัวได้อยู่แล้วค่ะ  แต่คุณน้ำทำผิดอะไรแหละค่ะ  ถึงต้องแก้ตัง  งงจัง***
  • ผู้หญิงไร้เงา

    9 กรกฎาคม 2546 13:46 น. - comment id 152967

    ถึง   คุณพุด
            หลับตาฝันแค่นั้นก็ได้มา
            กับหัวใจที่โหยหาคราชิดใกล้
            ถ้าอย่างนั้นจะหลับตาทุกทิวาราตรีไป
            จะได้ใกล้หฤทัยในใจเธอ
    
    ***ขอบคุณนะค่ะ ที่แวะมาทักทายกัน**
  • ชัยชนะ

    9 กรกฎาคม 2546 15:40 น. - comment id 153000

    อันนี้ไม่ได้คิดเองหรอกครับจำจากหนังสือมา
    (รักกันอยู่ขอบฟ้า  เขาเขียว
    เสมือนอยู่หอแห่งเดียว  ร่วมห้อง
    ชังกันบ่แลเหลียว ตาต่อ กันนนา
    เสมือนป่าไม้มาป้อง แมกไม้มาบัง)
    
    
    คนข้างเคียงไม่เห็นใจตัวของเจ้า
    จะปวดร้าวระบมไปถึงไหน
    คนอยู่ไกลแม้ป่าเขา ลำเนาไพร
    ไม่อาจกั้นใจพี่ไว้คิดถึงเธอ
    
  • เจือจันทร์

    9 กรกฎาคม 2546 15:49 น. - comment id 153002

    แม้นกายใกล้แต่ไกลใจให้หมองเศร้า
    แม้นเคียงเราแต่เขาเพียงร่วมเคียงหมอน
    แม้นคู่เราแต่เขาเพียงเคียงคู่นอน
    ก็อาทรสะท้อนเราเขาก็คน
  • ผู้หญิงไร้เงา

    9 กรกฎาคม 2546 16:10 น. - comment id 153017

    ถึง   คุณชัยชนะ
            แม้นป่าเขาลำเนาไพรไม่อาจกั้น
            ตัวพี่นั้นอยู่ไหนไม่มาหา
            อยากจะอยู่ใกล้ทุกวันเวลา
            แล้วพี่ยาไม่มาหาเพราะเหตุใด
    
    ***คนคิดถึงกันก็ต้องมาหากันซิ  อิ อิ***
    
    ถึง    คุณเจือจันทร์
             แม้กายใกล้แต่ไกลใจให้หมองเศร้า
             ก็เพราะเราไม่มีค่าให้เขาสน
             จะทำอย่างไรดีกับใจนี้ที่ต้องทน
             อยู่กับคนที่สับสนและจนใจ
    
    ***ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทายกัน***
    
  • ฟองอากาศ

    9 กรกฎาคม 2546 16:11 น. - comment id 153018

    ไม่สำคัญหากกายห่างหรือชิดใกล้
    ทั้งดวงใจให้เธอไปหมดนี้
    แม้นกายห่างความรักจะตามจี้
    ให้เธอคนดีคนเดียวตลอดไป...
    
    .......................................................... :)
  • ผู้หญิงไร้เงา

    9 กรกฎาคม 2546 16:16 น. - comment id 153021

    ถึง   คุณฟองอากาศ
           ไม่สำคัญหากกายห่างหรือชิดใกล้
           ในเมื่อในหฤทัยในที่นี้
            มีแต่เธอเสมอทุกนาที
           ไม่เคยมีใครในฤดีมีแต่เธอ
    
    ***ขอบคุณนะค่ะที่แวะมาเยียมเยียนผู้หญิงไร้เงาอย่างสม่ำเสมอเลย  ขอบคุณค่ะ***
  • แม่มดน้อย

    9 กรกฎาคม 2546 17:17 น. - comment id 153059

    
                      เหงาจังค่ะ
    
    
                   =^________^=
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    9 กรกฎาคม 2546 17:20 น. - comment id 153061

    ถึง    คุณแม่มดน้อย 
    
         ไม่เหงาหรอกคนดี 
          ฉันจะอยู่ตรงนี้เป็นเพื่อน 
          ส่วนกลอนอาจเหงาบ้างเหมือนลางเลือน 
          เพื่อเป็นการย้ำเตือนฤทัย
    
    ***ใครทำให้เหงาค่ะ พี่อีกแล้วใช่ไหม หว้าแสดงว่าพี่แย่อีกแล้วซิงานนี้ ขอโทษแล้วกันนะจ๊ะ มาม๊ะมาคุยกันแทนแล้วกันจะได้ไม่เหงา ***
  • ลำน้ำวัง

    9 กรกฎาคม 2546 17:49 น. - comment id 153071

    ทุกราตรีที่ฝันถึงซึ้งสัมผัส
    ก็รู้ชัดเธอมิได้หายไปไหน
    แม้ห้วงลึกไร้รูปเงากลั้นเราไกล
    เธอยังมาชิดใกล้ไม่ลับลา
    
    จะไกลใกล้สำคัญเมื่อมั่นจิต
    ว่าดวงยังสถิตฤทธิ์รักกล้า
    เธอเติมใจให้พลังอีกครั้งครา
    เร้าหัวใจปราถนาเต้นต่อไป
    
    คือรักแท้แค่สัมผัส-ตัดไม่ขาด
    จวบร่างปราศชีวิตถวิลไฝ่
    รักแท้คือรักเธอเสมอไป
    ทุกช่วงวัยที่เหลืออยู่คงคู่เรา
    
    จะไกลไกล้ไม่คำนึงเมื่อซึ้งซับ
    เปิดใจรับแรงใจไม่ห่างเหงา
    เธออยุ่นี่ในใจไม่ลบเงา
    คอยปลุกเร้าให้ใจอยู่สู้ชีวัน
    
    เพราะมีเธอจึงมั่นใจไม่ยอมแพ้
    ไม่ท้อแท้ทิ้งใจให้ร้างฝัน
    เราจะอยู่อย่างนี้ชั่วนิรันดร์
    กู้เธอเพื่อเกื้อใจฉัน-ก้าวมั่นไป
  • ผู้หญิงไร้เงา

    9 กรกฎาคม 2546 18:18 น. - comment id 153083

    ถึง   คุณลำน้ำวัง
           เพราะมีเธอจึงมั่นใจไม่ท้อแท้
           และจะไม่ยอมอ่อนแอหรือหมดวัง
           ในเมื่อวันนี้เธอคนดีคือพลัง
           ให้กับฉันเป็นกำลังที่แสนดี
    
            ฉะนั้นเห็นทีจะขอสู้
            จะให้โลกรู้รับกับวันนี้
             ฉันได้เพื่อนที่ดีมีไมตรี
             ึคอยเป็นกำลังใจอยู่ตรงนี้อีกหนึ่งคน
    
            ซึ่งถ้าเวลาฉันสับคน
            แม้จะไร้เงาหรือไร้คนซึ่งเคียงข้าง
            คงมีเธอคอยอยู่ใกล้ไม่มีห่าง
            และแก้ปัญหาที่เคียงข้างให้ห่างกาย
    
             ฉะนั้นขอเธอจงรับรู้
              หากเวลาเธอมีปัญหาอยู่บอกกับฉัน
              จะช่วยเป็นกำลังใจอันสำคัญ
              ให้เธอมีพลังเช่นกันนะคนดี   
    
    ***กลอนบทนี้ไพเราะมากเลยค่ะ ชอบมาก  ขอบคุณนะค่ะที่แวะมาทักทายกัน***
  • ใจปลายทาง

    9 กรกฎาคม 2546 20:54 น. - comment id 153124

    อยากชิดไกล้ ใครเหรอค่ะพี่ตูน อ้อมหรือเปล่าค่ะ อิ ๆๆล้อเล่นค่ะ
    
    .......สวัสดีก่อนนอนค่ะ..........
  • เจ้ามอมแมม

    10 กรกฎาคม 2546 10:10 น. - comment id 153220

    T____________T
    
     S  O         S  A  D
  • ผู้หญิงไร้เงา

    10 กรกฎาคม 2546 10:46 น. - comment id 153232

    ถึง   คุณใจปลายทาง
           จะให้พี่ไปใกล้ชิดใครที่ไหน
           ถ้าไม่ใช่อ้อมใจคนดีคนนี้
           มาม๊ะมาใกล้ชิดกันเสียดี ๆ
           อย่าได้หนี้ไปไหนอีกเลย
    
    ***ไม่ต้องล้อเล่นหรอก  เรื่องจริงอยากอยู่ใกล้ชิดกับน้องอ้อมนะ  คิดถึงจ๊ะ  สวัสดีตอนเที่ยงนะ***
    
    ถึง    คุณเจ้ามอมแมม
            อย่าเสียใจไปเลยคนดี
            เพราะกลอนบทนี้ไม่ใช่เรื่องจริง
            ฉันแค่อ้างและแอบอิง
             ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องจริงของใครเลย
    
    ***แต่งจากความรู้สึกนึกคิดชั่วครูชั่วยามนะค่ะ  อย่าเศร้าหรือเสียใจเลยนะค่ะ***

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน