เสียงกระซิบ...ในสวนขวัญ

เพียงฝัน

เสียงกระซิบ...แผ่วบางเบา...เย้าหยอกขวัญ
สวนแห่งนั้น...เธอถามฉัน...จำได้ไหม
ตอบสวนขวัญ...ร่วมสานฝัน...สองดวงใจ
เธอสร้างไว้...ในกมล...คนแสนดี
เธอเอ่ยถาม...เหมือนเตือนย้ำ...ให้จำแม่น
ถึงดินแดน...แมกไม้งาม...ตามวิถี
เสียงกระซิบจากกุหลาบ...ยามราตรี
จำได้ดี...ดอกไม้ที่...เธอมอบมา
ริมระเบียง...เคยเคียงดู...หมู่ดาวลอย
ดวงใหญ่น้อย...ลอยไกลใกล้...ให้เอื้อมคว้า
แต่ดวงสวย...อยู่ไม่ไกล...เกินสายตา
งดงามกว่า...ดาวบนฟ้า...แววตาใคร 
     
สายลมพลิ้ว...ผ่านผิวกาย...ให้แสนชื่น
ยามค่ำคืน...มองน้ำค้าง...กลางจันทร์ฉาย
งามเหลือล้ำ...ธรรมชาติ...ในสวนใจ
แว่วเสียงไผ่...เสียดสีกอ...ล้อลมเบา 
       
ได้กุศล...ศาสนา...มาเกื้อหนุน
กลับบ้านสวน...แสนอบอุ่น...ยิ้มหยอกเย้า
หอมรวยริน...กลิ่นดอกไม้...ใต้ม่านดาว
สองเราเฝ้า...เพาะดูแล...และอาทร     
กระซิบย้ำ...จำได้ดี...ที่สวนขวัญ
ความผูกพัน...มิจางหาย...หรือถ่ายถอน 
เกี่ยวก้อยกัน...สัญญาใจ...ไม่แคลนคลอน
เสียงเฝ้าง้อ...จากคนงอน...จะอ้อนคืน... (กุหลาบแดง....ดวงใจ)				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    8 กรกฎาคม 2546 16:58 น. - comment id 152771

    เป็นกลอนที่ต่อสานความฝันกันได้น่ารักมากเลยค่ะ
  • ฟองอากาศ

    8 กรกฎาคม 2546 17:34 น. - comment id 152786

    น่ารักนะคะ
    กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ชอบ
    
    ..................................................... :)
  • kongdin

    8 กรกฎาคม 2546 18:33 น. - comment id 152816

    @@ตามหาสวนขวัญนี้อยู่ที่ไหน
    
    
    อยากจะขออาศัยพักใจบ้าง
    
    
    เผื่อลดความหมองเศร้าให้เบาบาง
    
    
    พร้อมฝากร่าง..ไว้สวนขวัญ..นิรันดร์กาล@@..??
  • มดตัวน้อยตัวนิด

    9 กรกฎาคม 2546 09:40 น. - comment id 152899

    ไต่ๆติดมากับกองดิน
                ได้กลิ่นไม้ดอกออกข้างสวนขวัญ
       แมงมดอดไม่ได้ชวนเชินมาเต็มสวนให้สนั่นกวักมือชวนมากินน้ำหวานดอกไม้บานหวานรีบกิน                  เรื่อยๆมาเรียงๆนกบินเฉียงเอียงคอมองกรูเกรียวมาเป็งabcdefถึงz      จมูกมดตาเหยี่ยว         หัวจายท่าวกำมือฮือๆ
  • ติตรากร

    10 กรกฎาคม 2546 23:56 น. - comment id 153483

    ฟากฟ้า เวลาเดิม
    
    เหมือนฟากฟ้าผ่านให้เราได้พบ
    ขอประนบเบื้องหน้าฟ้าพิสัย
    จรดกรวันทาขอบฟ้าไกล
    จารึกไว้ครั้งหนึ่งอันตรึงตรา
    
    จากโลกฝันใครใครได้พบปะ
    มีมานะต่อกันสุขหรรษา
    บ้างทายทักสมถวิลจินตนา
    มอบศรัทธาน้ำใจให้แก่กัน
    
    สิ่งดลใจมากมายในโลกหล้า
    กำหนดมาจากใครในโลกฝัน
    สถานที่จำแนกแตกต่างกัน
    สุดฟ้ากั้นแสนไกลยังได้พบ
    
    ยืนหยัดได้มั่นคงที่ตรงนี้
    เพราะไมตรีมอบให้ไม่รู้จบ
    ด้วยสายใยมอบให้ได้ทวนทบ
    และเคารพกันและกันทุกวันมา
    
    จะขอบคุณพันครั้งยังน้อยนิด
    ที่ให้สิทธิ์แก่ฉันมั่นรักษา
    มิใช่เพียงโฉลกโชคชะตา
    กำหนดมาแต่ปางใดใจผูกพัน
    
    ตราบนิรันดร์มั่นในฤทัยนี้
    ขอคนดีมั่นในฤทัยฉัน
    เมื่อเราต่างมั่นในฤทัยกัน
    ขอสานฝันเติมฟ้าทุกราตรี
    
    เกี่ยวก้อยมาอ้อน อย่างอนเลย.......
    
  • เพียงฝัน

    12 กรกฎาคม 2546 06:58 น. - comment id 153705

    ขอขอบพระคุณ นามปากกาผู้หญิงไร้เงา มากค่ะ 
    
    ขอขอบพระคุณ นามปากกา ฟองอากาศมากค่ะ 
    
    ขอขอบพระคุณ นามปากกา กองดิน มากค่ะ 
    
    ขอขอบพระคุณ นามปากกามดตัวน้อยฯ มากค่ะ 
    
    ติตรากร.....
    
    หายไปนานนะคะ คิดถึงเสมอ กลับมาบทกลอนยังอบอุ่นและไพเราะเสมอนะคะ จะติดตามผลงานของติตรากรตลอดไปค่ะ....คนดี

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน