เสียงกระซิบ...แผ่วบางเบา...เย้าหยอกขวัญ สวนแห่งนั้น...เธอถามฉัน...จำได้ไหม ตอบสวนขวัญ...ร่วมสานฝัน...สองดวงใจ เธอสร้างไว้...ในกมล...คนแสนดี เธอเอ่ยถาม...เหมือนเตือนย้ำ...ให้จำแม่น ถึงดินแดน...แมกไม้งาม...ตามวิถี เสียงกระซิบจากกุหลาบ...ยามราตรี จำได้ดี...ดอกไม้ที่...เธอมอบมา ริมระเบียง...เคยเคียงดู...หมู่ดาวลอย ดวงใหญ่น้อย...ลอยไกลใกล้...ให้เอื้อมคว้า แต่ดวงสวย...อยู่ไม่ไกล...เกินสายตา งดงามกว่า...ดาวบนฟ้า...แววตาใคร สายลมพลิ้ว...ผ่านผิวกาย...ให้แสนชื่น ยามค่ำคืน...มองน้ำค้าง...กลางจันทร์ฉาย งามเหลือล้ำ...ธรรมชาติ...ในสวนใจ แว่วเสียงไผ่...เสียดสีกอ...ล้อลมเบา ได้กุศล...ศาสนา...มาเกื้อหนุน กลับบ้านสวน...แสนอบอุ่น...ยิ้มหยอกเย้า หอมรวยริน...กลิ่นดอกไม้...ใต้ม่านดาว สองเราเฝ้า...เพาะดูแล...และอาทร กระซิบย้ำ...จำได้ดี...ที่สวนขวัญ ความผูกพัน...มิจางหาย...หรือถ่ายถอน เกี่ยวก้อยกัน...สัญญาใจ...ไม่แคลนคลอน เสียงเฝ้าง้อ...จากคนงอน...จะอ้อนคืน... (กุหลาบแดง....ดวงใจ)
8 กรกฎาคม 2546 16:58 น. - comment id 152771
เป็นกลอนที่ต่อสานความฝันกันได้น่ารักมากเลยค่ะ
8 กรกฎาคม 2546 17:34 น. - comment id 152786
น่ารักนะคะ กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ชอบ ..................................................... :)
8 กรกฎาคม 2546 18:33 น. - comment id 152816
@@ตามหาสวนขวัญนี้อยู่ที่ไหน อยากจะขออาศัยพักใจบ้าง เผื่อลดความหมองเศร้าให้เบาบาง พร้อมฝากร่าง..ไว้สวนขวัญ..นิรันดร์กาล@@..??
9 กรกฎาคม 2546 09:40 น. - comment id 152899
ไต่ๆติดมากับกองดิน ได้กลิ่นไม้ดอกออกข้างสวนขวัญ แมงมดอดไม่ได้ชวนเชินมาเต็มสวนให้สนั่นกวักมือชวนมากินน้ำหวานดอกไม้บานหวานรีบกิน เรื่อยๆมาเรียงๆนกบินเฉียงเอียงคอมองกรูเกรียวมาเป็งabcdefถึงz จมูกมดตาเหยี่ยว หัวจายท่าวกำมือฮือๆ
10 กรกฎาคม 2546 23:56 น. - comment id 153483
ฟากฟ้า เวลาเดิม เหมือนฟากฟ้าผ่านให้เราได้พบ ขอประนบเบื้องหน้าฟ้าพิสัย จรดกรวันทาขอบฟ้าไกล จารึกไว้ครั้งหนึ่งอันตรึงตรา จากโลกฝันใครใครได้พบปะ มีมานะต่อกันสุขหรรษา บ้างทายทักสมถวิลจินตนา มอบศรัทธาน้ำใจให้แก่กัน สิ่งดลใจมากมายในโลกหล้า กำหนดมาจากใครในโลกฝัน สถานที่จำแนกแตกต่างกัน สุดฟ้ากั้นแสนไกลยังได้พบ ยืนหยัดได้มั่นคงที่ตรงนี้ เพราะไมตรีมอบให้ไม่รู้จบ ด้วยสายใยมอบให้ได้ทวนทบ และเคารพกันและกันทุกวันมา จะขอบคุณพันครั้งยังน้อยนิด ที่ให้สิทธิ์แก่ฉันมั่นรักษา มิใช่เพียงโฉลกโชคชะตา กำหนดมาแต่ปางใดใจผูกพัน ตราบนิรันดร์มั่นในฤทัยนี้ ขอคนดีมั่นในฤทัยฉัน เมื่อเราต่างมั่นในฤทัยกัน ขอสานฝันเติมฟ้าทุกราตรี เกี่ยวก้อยมาอ้อน อย่างอนเลย.......
12 กรกฎาคม 2546 06:58 น. - comment id 153705
ขอขอบพระคุณ นามปากกาผู้หญิงไร้เงา มากค่ะ ขอขอบพระคุณ นามปากกา ฟองอากาศมากค่ะ ขอขอบพระคุณ นามปากกา กองดิน มากค่ะ ขอขอบพระคุณ นามปากกามดตัวน้อยฯ มากค่ะ ติตรากร..... หายไปนานนะคะ คิดถึงเสมอ กลับมาบทกลอนยังอบอุ่นและไพเราะเสมอนะคะ จะติดตามผลงานของติตรากรตลอดไปค่ะ....คนดี