@@คิดถึงเขาคิดถึงมากอยากไปหา เช็ดน้ำตาซับไว้อย่าให้เห็น ประคองช่อดอกไม้อย่างใจเย็น เตรียมไว้เป็นตัวยืน..ขอคืนดี @@ก็เขินอายสับสนปนหมองเศร้า เจอหน้าเขาจะทำใจอย่างไรนี่ หากเธอไม่เมตตาเอื้อปรานี จิตดวงนี้ทนได้อย่างไรกัน @@เก็บกลั้นความคลางแคลงเสียดแทงจิต รวบความคิดถ้อยคำนำเสกสรร คอยไขว้เขวครั่นคร้ามอย่างครามครัน จิตใจนั้นสั่นไหวใจระรัว @@มองกระจกซ้อมสีหน้าท่างอนง้อ เพี่อจะขอกลับมาหาทูนหัว แม้นรู้เธอหลายใจก็ไม่กลัว พร้อมเป็นตัวเลือกให้เธอได้ตรอง @@พอเจอหน้าคนดีที่เราหวัง เขื่อนน้ำตาก็พังนั่งหม่นหมอง ดอกไม้เราไร้ค่าไม่น่ามอง เธอทั้งสอง..มีอะไร..กันไปแล้ว@@..??
8 กรกฎาคม 2546 10:42 น. - comment id 152683
ในเมื่อดอกไม้นี้ที่เธอให้ ไม่มีค่ากับหัวใจเขาคนนั้น ก็ขอฉันเถอะนะจะเป็นคนรับแทนแล้วกัน จะให้ไม่ให้นั้นแล้วแต่เธอ ***แวะมาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ อย่าคิดมากเลย พรุ่งนี้ก็เช้าแล้วจ๊ะ***
8 กรกฎาคม 2546 11:39 น. - comment id 152691
แม้ดอกไม้นั้นไม่มีค่าสำหรับเขา แต่อาจจะมีค่าสำหรับคนอื่นก็ได้น่ะค่ะ เป็นกำลังใจให้ สู้ต่อไป .....