เธอ...ผู้มากับความรัก ทำให้ฉันได้รู้จักกับโลกใหม่ เติมเต็มเสี้ยวชีวิตที่ขาดหายไป ด้วยความรักที่เธอให้...กับหัวใจที่แสนดี อยากให้เธอสัมผัสได้ในตัวตน ว่ายังมีคนหนึ่งคน...ตรงนี้ ไม่อาจละเลือนสายตาไปจากเธอคนดี อยากบอกว่าทุกอย่างที่ฉันมี..เป็นของเธอ ทุก-ทุกความรู้สึกแห่งวิญญาณนั้นคงมั่น ด้วยความรักและผูกพันอันล้นเอ่อ กาลเวลานั้นอาจพรากฉันจากเธอ ที่คงอยู่เสมอ คือรักเธอนิรันดร์
4 กรกฎาคม 2546 09:55 น. - comment id 151495
พี่ก็ชอบฟังเพลง ค่ะ
4 กรกฎาคม 2546 11:00 น. - comment id 151517
แอบเก็บอารมณ์เพลงมาใส่ในบทกลอนน่ะจ่ะ
4 กรกฎาคม 2546 13:29 น. - comment id 151556
กาลเวลานั้นอาจพรากเธอจากฉัน แต่ไม่อาจจะพรากความผูกพันของเราสอง ความรักความอาลัยให้ใฝ่ปอง เกี่ยวพันเราทั้งสองให้สมอปองนิจนิรันดร์ ***แวะมาทักทายค่ะ***
4 กรกฎาคม 2546 19:40 น. - comment id 151656
เจอกันอีกแล้ว.... คุณผู้ไร้เงา...