เสียง...สายฝนโปรยกระทบข้างบ้าน เสียง...สายลมพัดประสานใบไม้ไหว เสียง...ฟ้าร้องครืนครืนกระทบใจ เสียง...ความหวั่นไหวดังกึกก้องในตัวเรา กลัว...คนไกลที่เฝ้าและคิดถึง กลัว...ใครคนหนึ่งอาจเปลี่ยนใจเขา กลัว...ความรักที่มากมายต้องบางเบา กลัว...ความเงียบเหงาเคล้าความเศร้า ............จะเข้ามาแทรกใจ.............. ............. อิอิ ไม่เคยกลัวหรอก พอดีเห็นเพื่อนตกใจได้ยินเสียงฟ้าร้อง ขำมันว่ะ แม่งวิ่งหนีเข้าไปหลบในหลืบ 555 .....
30 มิถุนายน 2546 17:01 น. - comment id 150600
ฝนหยุดตกแล้ว ไอ่ห่า ไม่ต้องกลัวแล้ว อิอิ
30 มิถุนายน 2546 17:41 น. - comment id 150606
จ๋งจั๋ย!!!. . .เพื่อนไม่ด้ายกลัวเสียงฟ้าร้องอย่างเดียวล่ะมั้ง. . . คงจากลัวๆๆๆ . . . .เหอๆๆ ว่าแต่ตอนนั้นคุงเปายืนอยู่แถวนั้นด้วยใช่ป่าวล่า อุอุ. . . =^___________^=
30 มิถุนายน 2546 19:10 น. - comment id 150636
ที่จริง.. ฉันไม่ได้กลัวหรอก..เสียงฟ้าร้อง ก็แค่อยากจะลองอ้อนเธอเท่านั้น เลยทำเป็นตกใจ..เผื่อเธอจะห่วงใยกัน เลยทำเป็นไหวสั่น..เผื่อเธอจะสนใจกัน..เท่าน้นเอง
30 มิถุนายน 2546 19:38 น. - comment id 150644
กลัว ฟ้าร้องหรือกลัวฟ้าผ่า อ่ะ อิๆๆ
2 กรกฎาคม 2546 23:00 น. - comment id 151152
กลัวจริง ๆ ด้วย...