นิราศนครราชสีมา (ตอนจบ)

แก้ว กรุงเก่า

รถมาถึง วัดป่า สาละวัน
เจ้าภาพพลัน ต้อนรับ ไม่อับเฉา
อาหารคาว อาหารหวาน เลือกทานเอา
แต่ว่าเรา ทานไม่ลง พะวงใจ
      มาถึงวัด หักใจ ไม่วายคิด
ทนเก็บจิต ใจจ่อ มันก่อใหม่
เพราะไม่เจียม ใจเรา จึงเศร้าใจ
ว่าอย่างไร ก็ไม่หือ ใจดื้อจริง
      เห็นเพื่อนบวช ปีหน้า จะบวชบ้าง
เพื่อจะอ้าง อ้อนพ่อ ไปขอหญิง
บวชแล้วเบียด ใครใคร คงไม่ติง
ได้แอบอิง แนบกาย คงหายตรม
      จบนิราศ ของเรา เพียงเท่านี้
ยกความดี ให้ครูบา อาจารย์..ผม
หากพลาดพลั้ง เผลอผิด เชิญติชม
จะกราบก้ม งอนง้อ ขออภัย
      แม้ฉากหนึ่ง ของชีวิต ปิดลงแล้ว
คงไม่แคล้ว ที่จะเปิด ขึ้นมาใหม่
ดำเนินเพื่อ ความอยู่รอด ตลอดไป
ตราบที่ยัง หายใจ อยู่ได้...เอยฯ				
comments powered by Disqus
  • kongdin

    26 มิถุนายน 2546 00:51 น. - comment id 149661

       @@นิราศรักนิราศร้างห่างไกลบ้าน
    
    
      แสนสะท้านในจิตคิดใจหาย
    
    
    ต้องชอกช้ำรักนี้ที่เสื่อมคลาย
    
    
    เธอใจร้ายตัดสวาทนิราศไกล@@..??
  • แก้ว กรุงเก่า

    26 มิถุนายน 2546 20:03 น. - comment id 149807

    สวัสดีครับคุณ kongdin ... ยินดีที่ได้รู้จักครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน