สายลมพริ้วแผ่วผิวกายใกล้รุ่งสาง ยินน้ำค้างพร่างลงกับพงหญ้า ละอองจันทร์เริ่มละลายจากสายตา ใจโหยหาถึงคนไกลในเงาเดือน ราตรีก่อนอ้อนสุนทรมธุรส หวานเหลือล้ำย้ำพจน์มากกว่าเพื่อน ร้อยวจีมาลีใจมิให้เลือน มนต์แสงจันทร์ยังตามเตือนมิเคลื่อนคลาย พินิจลักษณ์อักษรสุนทรถ้อย วรรณศิลป์เรียงร้อยงามเหลือหลาย แต่ความจริงและความฝันพลันกลับกลาย ผ่านราตรีจึงเลือนหายคล้ายแสงจันทร์ รักหนอรัก..ช่างสลักตรึงใจนี้ แม้ทราบดีว่ารักลวงในห้วงฝัน ก็จะขอมั่นรักภักดิ์นิรันดร์ ใจของฉันขอซื่อตรง..จงรักเธอ
20 มิถุนายน 2546 19:56 น. - comment id 148453
ขอแบ่งสักเสี้ยวใจ จะเอาไปฝัน เพื่อระลึกถึงกัน แบ่งปันไม่ได้เลยหรือคะ มาทักทายค่ะพี่
21 มิถุนายน 2546 08:02 น. - comment id 148555
ฝันรักแห่งนักกลอนเขียนได้ไม่รู้เบื่อเลยนิ เนตรจ้องมอง จันทรกานต์ ฟ้าราตรี ใฝ่ฝากฤดี แม้ไกล ให้หวนหา ไอละออง หมอกรัก ปักอุรา จ้องมองหา เธอนั้น คือเงาเดือน รักเอยรัก จักเจ้า เคล้าคล้ายไอ กลุ่นกลิ่นใจ คลายเศร้า เช้าลืมเลือน รวีแวววาว ต้องเร้า ร้าวดั่งเตือน อกเอ๋ยกลับ แชเชือน ร้างห่างไกล แม้นรักแท้ แต่ห่าง พร่างหนาวลม วานผ้าห่ม ให้อุ่น อบอวลใส แม้นจันทร์อับ ดาวลับ มิมีใคร วอนลมล้อม นวลไว้ ให้มั่นคง เช้านี้หวังให้มีแต่กำลังใจและยิ้มสดใส จากใจเอย
22 มิถุนายน 2546 22:43 น. - comment id 149005
มาขอส่วนแบ่งบ้างครับ ติดตามผลงานอยู่เสมอ
27 มิถุนายน 2546 00:24 น. - comment id 149866
@สวัสดีค่ะ คุณเอม..คุณน้ำ และคุณภัทร์... ที่แวะเข้ามาอ่านค่ะ