รักหนอรัก มิประจักษ์ความหมาย ค้นหาอยู่ไม่วาย ก็มิคลายที่หมายไว้ รักเอย...รัก ไปพักแห่งหนไหน หรือไม่มี..โธ่หัวใจ โอ้โลกนี้..ไฉนลวง เสาะหาความรัก เว้นวรรคจึงทักทวง รู้ไหมใจนี้น่าเป็นห่วง หนักหน่วงเอาการ ไม่รู้รักอยากรัก รสอกหักและรสหวาน ซมเศร้าเอาประสบการณ์ รักจงผ่านมาที
18 มิถุนายน 2546 16:39 น. - comment id 147987
เชื้อเชิญความรักหรอคะ
18 มิถุนายน 2546 18:12 น. - comment id 148007
ความรักหนอความรัก ต้องรู้จักคอยรออย่าหนี ความรักถึงจะตามมาราวี คอยหน่อยนะคนดีเดี๋ยวมันก็มา...... อิอิอิ .................................................. ;)
18 มิถุนายน 2546 21:26 น. - comment id 148069
ความเอ๋ยโอ้ความรัก เริ่มประจักษ์ในดวงใจ ซ่อนเร้นได้ไฉน เมื่อรักเพรียกเรียกเสรี บอกดาวที่พราวฟ้า กระซิบว่าโปรดปราณี เหตุใดรักเรานี้ ฝังฤดีแม้ถูกเมิน....ฯ มาทักทายค่ะ...บทกลอนน่ารักมากค่ะ
19 มิถุนายน 2546 07:31 น. - comment id 148135
เรน..อรุณสวัสดิ์นะคะ.. ..ไม่พบ..ตั้งนาน.. ความหวาน..มากมาย.. ห่างหายไปไกล.. ..เพราะอะไร.. นานจัง.. ... คงจะเรียนหนัก.. เลยพัก เรื่องแต่งกลอน.. ..ม่ายได้แย้ววดิ!.. ..แล้วเรน..แต่งได้.. เรนจะมาใหม่..นะคะ.. อิอิอิ..
19 มิถุนายน 2546 20:16 น. - comment id 148226
....................................
29 มิถุนายน 2546 03:13 น. - comment id 150269
กลอนเพราะมากครับ ชอบมากครับบทนี้
30 มิถุนายน 2546 17:48 น. - comment id 150610
มาทักทายนะ หลังจากที่เรียนจบแล้วห่างหายจากเวบนี้ไปเสียนาน นิติยังแต่งกลอนได้เก่งเหมือนเดิม เราเองก็เรื่อยๆ ยังคิดอะไรไม่ค่อยออกเลย อนาคตนิติต้องดีแน่ๆเลย ชื่นชมจ้ะ
8 กรกฎาคม 2546 19:53 น. - comment id 152838
คือน้ำผึ้ง คือน้ำตา คือยาพิษ คือหยาดน้ำอมฤตอันชื่นชุ่ม คือเกสรดอกไม้ คือไฟรุม คือความกลุ้ม คือความฝันนั่นแหละรัก