อยู่ใกล้ๆกัน เป็นอย่างนั้นเสมอมา ไม่เคยหายไกลตา อยู่มาไกลกัน ใบไม้ร่วงโรย กลิ่นหอมโปรยโหยหัน แปรทิศบิดเบี้ยวผัน อย่างทิศทางมันผ่านมา ชีวิตเคยมีกัน กลับหายไปพลัน..กั้นชะตา เหลือเพียง..ถ้อยวาจา ก้องอยู่ว่า คิดถึงเธอ
18 มิถุนายน 2546 18:18 น. - comment id 148012
คำว่ารักยังก้องอยู่ทั่วจิต พลันความคิดนึกถึงกายที่ห่วงหา โอ้พี่เจ้าอย่าได้ไปให้ไกลตา น้องนั้นหนาคิดถึงพี่ที่ไกลกัน..... ....................................................... ;)
18 มิถุนายน 2546 21:18 น. - comment id 148064
สวัสดีครับ นิติ บ่ได้พบกันนาน สบายดีบ่ :-) มาตามอ่านงานของนิติ ครับผม
18 มิถุนายน 2546 21:21 น. - comment id 148066
แม้นกายนั้นแสนไกล แต่ดวงใจยังเฝ้าฝัน รักห่วงใยกันและกัน ทุกคืนวันมิผันแปร....ฯ แวะเข้ามาทักทายนะคะ..ชอบบทกลอนมากค่ะ..
18 มิถุนายน 2546 22:48 น. - comment id 148088
พี่ก็มาบอกว่าคิดถึงค่ะ ตามงานนิติน้องรักเสมอ รอเสมอ จดจำเสมอและตลอดไปค่ะ
19 มิถุนายน 2546 20:15 น. - comment id 148225
..................................
29 มิถุนายน 2546 03:12 น. - comment id 150268
ครับ คิดถึงใคร น๊าาา อยากรู๊รู้ อิอิ
8 กรกฎาคม 2546 20:13 น. - comment id 152842
ทำให้นึกถึงดอกไม้นะคะ เวลาผ่านพ้นฤดูกาลของมันไปกลีบดอกก็ร่วงโปรยปราย เหมือนความรักพอพ้นช่วงช่วงหนึ่ง จากที่เคยหวานซึ้งก็เริ่มจางลง ๆ