มีแต่งูเพ่นพล่านเต็มบ้านช่อง ทั้งตัวรองตัวใหญ่เป็นไปหมด คืออสรพิษที่คิดคด น่ารันทดหดหู่อยู่ทุกวัน เห็นผู้หญิงเป็นอะไรไปแล้วท่าน คิดแต่ผลาญแต่พล่าน่าโศกศัลย์ ล้วนผู้ใหญ่ในบ้านเมืองเรื่องโจษจัน เขารู้กัน..เมื่อหางโผล่..โอ้..หัวงู..??
17 มิถุนายน 2546 19:28 น. - comment id 147765
เมื่อลาภยศมีมาพากันหลง ไม่ปลดปลงทะนงตัวหยิ่งชั่วช้า ไม่แตกต่างตัวเปรตไร้เมตตา อนิจจาผู้ใหญ่..(บางคน)..ในบ้านเมือง ..... สวัสดีครับ
17 มิถุนายน 2546 20:01 น. - comment id 147769
เห็นพิทยา ลง เขียน เวียนวันนี้ ขอบใจ หลานคนดี มีอักษร ไม่นอนเปล่า ปล่อยคน ไปตามกลอน มีสติ คิดข้อน ไว้พูดจา *** เกิดเป็นหญิง แท้จริง แสนลำบาก ต้องเหนื่อยยาก เหมือนมณี อันมีค่า แม้นแตกร้าว รานร่อย ถอยราคา จะพลอยพา หอมหาย จากกายนาง****** ******บรมครู สุนทรภู่ ท่านสอนสั่ง ตั้งแต่ครั้ง มีเพลงยาว เป็นว่าวหาง ขอบใจหลาน กองดิน ช่างระคาง ล้วนกล่าวอ้าง เตือนสติ ให้ตรงใจ อันป้านี้ ป้าtiki ก็แก่มาก แต่ก็อยาก มาดู เอาใจใส่ ว่าลูกหลาน เค้าชุมนม กันเรื่องใด สิ่งอันใด พอช่วยได้ ก็ช่วยกัน และยินดี เด็กเด็กมี ที่อ่านเขียน ไว้อ่านเรียน กลอนเพลง บรรเลงฉันท์ ทั้งกาพย์กลอน กวี ที่ ว่านั้น ขอกองดิน อย่าเดียดฉันท์ ไปอีกคน ค่อยค่อยคิด ค่อยค่อยดู ให้รู้แจง ไม่เคลือบแฝง มีสิ่งใด อย่าสับสน มาถามกานท์ อ่านเขียน เรียนกลอนกล ที่ไม่ตอบ ใช่ชอบกล ใช่ครูกลอน ใจเย็นเย็น นะลูกนะ ป้าtiki เอง ลูก