เฝ้ารอคอยและคิดถึง กับใจหนึ่งคะนึงครวญ เธอรู้ไหมใจปั่นป่วน อยากให้หวนกลับมา ไม่รู้เธออยู่ไหน รู้ว่าไกลสุดขอบฟ้า เพียงเหม่อมองบางเวลา ปลายเมฆา สุดหัวใจ ถ้าเธอมองกลับมาบ้าง รับรู้ว่าห่าง เราต่างไกล ใจรันทดจวนหมองไหม้ เศร้ากว่าใครในโลกา หนึ่งใจป่วน ดวงนี้ กับเสี้ยวนาที เศษเวลา เคยมีให้ หวงเสน่หา สุขยิ่งกว่า อินทร์พรหม แต่ยามนี้สิ ตรมทุกข์ ดั่งต้องคุก ทุกข์ถม สวรรค์ เป็น นรก มิภิรมย์ น้ำผึ้งจึงขม จมน้ำตา
17 มิถุนายน 2546 21:10 น. - comment id 147792
เพราะค่ะ .............................................. ;)
18 มิถุนายน 2546 00:26 น. - comment id 147892
นิติ.. มีรักรอที่นี่มีห่วงหา คอยกลับมาสร้างฝันวันมีค่า แล้วดวงใจที่ว่าก็ลอยมาค่ำคืนนี้ ยังจำนะน้องรัก
18 มิถุนายน 2546 12:33 น. - comment id 147946
สุดขอบฟ้าทางแสนไกล เพียงเธอมีคนของใจในดวงจิต ระยะห่างจะเป็นเรื่องน้อยนิด อย่าเลย อย่าได้คิด เศร้าใจ ห่างหายไปเสียนาน กลับมาคราวนี้ใจหมองไหม้ ในฐานะเพื่อนคนหนึ่งขอส่งกำลังใจ อดทนหน่อยรักจะสดใสในสักวัน หวัดดีนิติ เป็นไงบ้าง เรียนจบยัง คิดถึงเพื่อนๆ ที่ มมส. มาก ๆ เลย
18 มิถุนายน 2546 13:15 น. - comment id 147960
คิดถึงๆๆๆ มาเขียนกลอน เร็วนะ
19 มิถุนายน 2546 20:15 น. - comment id 148224
................................................
8 กรกฎาคม 2546 19:59 น. - comment id 152840
เพราะจัง