ชอบ ชอบ ชอบ ชอบ ชอบ ชอบ ชอบที่นี่ ให้ตะโกน อีกกี่ที ก็บอกว่า ชอบ ชอบ ชอบ ชอบ ชอบ ชอบ ทุกเวลา ไม่มีใคร มาแกล้งว่า แกล้งด่าเรา ไม่มีใคร มาคอยห้าม ห้ามความคิด ไม่มีใคร มาสะกิด ให้จิตเศร้า ไม่มีใคร มาปิดกั้น สัญญานเรา มีแต่คน มาแหย่เย้า เพราะชอบกัน จึงบอกว่า ชอบ ชอบ ชอบ ชอบที่นี่ และจะบอก อีกทุกที ที่มีฉัน เพราะเป็นเพียง กวี ไม่สำคัญ จึงขอแอบ แนบนิรันดร์ ชั่วชีวี
16 มิถุนายน 2546 15:49 น. - comment id 147469
มิตรภาพ อยากจะทราบ มาจากไหน มาจากไกล หรือว่าใกล้ ให้ค้นหา หรือว่ามา จากชุมชน คนไกลตา หรือว่ามา จากเว้บไซต์ มากมายนี้ ล้วนแต่มิตร ชิดใกล้ ให้อบอุ่น หวานละมุน ตรึงใจ จากทุกที่ ล้วนแต่ยิ้ม อิ่มใจ และไมตรี มิตรภาพ มากมี (ที่)นี่ทุกวัน ล้วนแต่คน ชอบกลอน พรกวี ล้วนแต่มิตร ไมตรี ยากที่ฉัน หากก้าวเดิน จากไกล เสียใจพลัน มาทุกวัน เพราะอุ่นใจ ในน้ำคำ อันน้ำใจ วาจา คารมวาด ช่างเก่งกาจ ฉกาจคิด จิตดื่มด่ำ นี่แหละค่า มิตรภาพ จากน้ำคำ ตราในจิต ตรึงประจำ แต้มในใจ
16 มิถุนายน 2546 22:07 น. - comment id 147598
..คุณเก่งจัง... ..ขอเรน.. เป็นเพื่อน..นะคะ.. ....
17 มิถุนายน 2546 01:13 น. - comment id 147648
อันน้องน้อย ตัวจิ๊ด กระนิดนี้ ชื่อว่า rain คนดี พี่(ป้า)ยกให้ อยากจะได้ ความรัก จากคนไกล หนึ่งน้ำใจ ที่นี้ tiki เอย
20 มิถุนายน 2546 07:03 น. - comment id 148337
ฉันเข้ามาที่นี่ใหม่ๆ ไม่กี่วันที่ผ่านไป ฉันสุขใจที่มาเขียนงานที่ฉันรัก ทิ้งภาระหน้าที่อันหนักอึ้งในฐานะเจ้าของกิจการเอาไปไว้ข้างหลัง ฉันได้เห็นเด็กๆ ความรัก ความสนุกสนาน ฉันชื่นชม และ ชื่นชม และชื่นชอบ ที่ชีวิต และความสดใส ที่หายไปกับกาลเวลา ได้คืนกลับมากับชีวิตของฉันอีกครั้ง ฉันได้ อิสระแลเสรีภาพ มาอีกครั้ง... แต่ ไม่รู้หรอกว่า การพลัดเข้ามาในโลกอินเตอร์เน็ตนี้ ฉันจะต้องเจออะไรบ้าง แค่คำสองคำ ที่เรียกตัวเอง..tiki มันไม่พอเสียแล้ว ฉันน่าจะ นำ Port Folio งานกว่า 25 ปี ที่รังสรรค์ไว้ในธุรกิจมาให้คนที่นี่ดูเพื่อจะเคารพฉันหรือ ? หรือว่าฉันจะต้องแบกโคลง กลอน ที่ สร้างสรรค์ อยู่ในเหล่านิตยสารเก่าคร่ำครึทีอยู่ในหอสมุดแห่งชาติ มาที่นี่ด้วย? อะไรนี่ ..ฉันมัวแต่ชื่นชมยินดี ..ไม่ได้รู้ว่า อีกฟากหนึ่ง ของ สิ่งที่เรียกว่าหัวใจมนุษย์ เต็มไปด้วยจินตนาการ แห่งการแก่งแย่งชิงดี และครอบครอง จนลืมความเป็นมนุษย์ ถามว่าเสียใจไหม ที่ฉันรู้สีก รัก และ ชอบที่นี่ อย่างจริงใจมาตลอดเวลา หลายสัปดาห์ที่นี่ ไม่เสียใจหรอก ...ฉันก็ยังคงชื่นชอบอยู่ แม้ว่า มันจะกลายเป็นกลิ่นอายแห้ง ๆ เหมือนพวกมัมมี่ตามสุสาน ฟาโรห์ ที่ไม่น่าขุดพบขึ้นมาเลย.... จินตนาการ ความปราถนาดี ที่มีต่องานเพื่อเพื่อนมนุษย์ ค่อยๆ เหือดไป...หายไป แต่ไม่เหนื่อย ล้า ฉันได้เห็น ความอาฆาต คั่งแค้น สำแดงเดช กร้าวร้าว ในกวีนิพนธ์ หลายแบบที่นี่ และฉันไม่จำเป็น ต้องขอโทษใครก็ได้ ที่เข้าใจฉันผิดๆ ว่าคงเป็นหญิงสาวน้อย ที่จะมาแย่งรักของใคร หรือเธอช่างอาจหาญ ดังในข้ามวันเพราะ ความเพริศพริ้งของการใช้คำ นั้นๆ ฉันไม่เสียใจ และไม่เสียดาย ความรู้สีกนั้นๆ กลับเป็นว่า มันดีกว่า ที่จะไม่รู้อะไรเลย ว่าในโลกจินตนาการเพ้อฝันนี้ มันช่างน่ากลัว พอๆกับผู้คนที่โหดร้ายอยู่ข้างนอกนั่น......