อยู่กับความหวัง

พี่ดอกแก้ว

.....มองหนทางข้างหน้ามาแต่เช้า 
สองตาเฝ้ารอคอยละห้อยหา 
อยากจะเห็นใครคนนั้นเดินกลับมา 
พร้อมรอยยิ้มเกลื่อนหน้าและทักทาย 
....ตะวันคล้อยลอยเลื่อนเคลื่อนสูงแล้ว 
ยังไม่มีวี่แววที่มาดหมาย 
ตะวันเคลื่อนเลื่อนคู่เข้าสู่บ่าย 
ไม่มีสายตาใครให้สบตา 
...ตะวันย่ำค่ำแล้วโอ้แก้วเอ๋ย 
ไฉนเลยยังไม่กลับคืนมาหา 
มองหนทางอย่างนี้ตลอดมา 
นับเวลาผ่านได้เป็นหลายปี 
อยู่แนวไพรไกลนักพักในป่า 
จากบ้านเมืองสู่พนาด้วยหน้าที่ 
รักษาชาติให้คงอยู่บนปฐพี 
ใช้ชีพนี้พิทักษ์รักษาแดน 
คนที่รออยู่เบื้องหลังยังคิดไหม 
ว่ามีใครต้องลำบากอย่างสุดแสน 
รักษ์แผ่นดินปกป้องถิ่นพร้อมตายแทน 
หัวใจนี้มาตรแม้นมอบให้เธอ 
เพราะความรักจึงยังความหวังไว้ 
ให้ตั้งจิตตั้งใจได้คืนหวน 
มิต้องการพลัดพรากและเรรวน 
หลายชีวิตต่างล้วนหวังเรื่อยไป 
หวังสิ่งนั้นสิ่งนี้มีแต่หวัง 
คิดเป็นจริงเป็นจังหวังสดใส 
ยามผิดหวังจึงต้องนองชลนัยน์ 
ในหัวใจมีแต่แผลแก้ไม่คลาย 				
comments powered by Disqus
  • ลำน้ำน่าน

    11 มิถุนายน 2546 09:44 น. - comment id 146366

    ความรักถ้าเรามองให้ดีดี มักเป็นดาบสองคมเสมอนะครับพี่ดอกแก้ว บางทีก็ทำร้ายเราเสียจนฝากบาดแผลให้จดให้จำ ไม่มีวันแก้ แต่ก็ไม่ปฏิเสธที่จะรับรักไว้อีก....หัวใจดวงนี้มันบอกว่า
    โอ้ละหนอ......ใยไม่จำ
    
    บทกวีของพี่ดอกแก้ว เปี่ยมไปด้วยแนวคิดลและคติครับ  ด้วยรักและจริงใจครับ
  • somebody

    11 มิถุนายน 2546 10:46 น. - comment id 146374

    แจมโลก
    
    หวังคือศรัทราปรายฟ้างาม
    ดั่งอาทิตย์แสงขามปวงพฤกษา
    ทั้งสรรพสัตว์น้อยใหญ่ในพนา
    ได้เพลาออกหาอาหารกิน
    
    แจมธรรม
    
    หวังได้สร้างความดีประชุมเหตุ
    ผลวิเศษสุขปลั่งดั่งเสพสวรรค์
    เลิศรสล้วนอิ่มเอมเพลิดเพลินพลัน
    สุขดั่งจันทร์เด่นฟ้ากลางราตรี
    
    แจมรัก
    
    ใบไม้ม้วน สายลม วนหวิวกลม
    คอยขวัญจม สายน้ำ คืนสุดเหงา
    วานลมพริ้ว แก้มน้อง เพียงบางเบา
    ฝันเพียงเงา ถามใจ ผู้ใดครอง
    
    หัวใจไหล ตามธาร สายน้ำเวียน
    ช้ำจวนเจียน หลงร่าง ห่างเจ้าของ
    คงไร้รัก หักร้าง น้ำตานอง
    จำเจียมต้อง ทอดกาย ละลายดิน
    
    อิอิ อารมย์กลอนแล่นอะนะ น้ำตานองยังท่าน
    
    
    
  • น้ำ

    12 มิถุนายน 2546 12:50 น. - comment id 146654

    อิอิกลอนบนน้ำเองไหมลืมลงชื่อนิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน