ความรัก ขังไม่ได้

ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม

เราไม่อาจคุมขังความรักไว้ 
รักจะอยู่กับเราด้วยใจ..ไม่ใช่บังคับให้อยู่ 
ถึงจะเป็นเพียงความรู้สึก...ฉันก็พอรู้ 
ว่าเธอยังคิดถึงเขาอยุ่และต้องการจากไป 
ไปเถอะนะ..ทำตามใจเธอต้องการ 
ฉันจะปล่อยมือเธอ..จะเป้นทางผ่าน จะไม่รั้งไว้ 
อะไรที่เราต้องการที่สุด..ฉันเชื่อว่าควรปล่อยมันไป 
ถ้ามันกลับมาหาเราวันไหน.... 
ก็แปลว่านั่นแหละใช่ของ ของเราจริงๆ				
comments powered by Disqus
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    9 มิถุนายน 2546 23:05 น. - comment id 144302

    มูมเบอแลง อะจิ ที่จะกลับมา
    หมอนั่นไม่กลับมาร๊อก
    ลองปล่อยให้หลุดไปได้
    ก็เหมือนพยัคฆ์ติดปีกคนป่ามีปืน
    นะแหละ อิอิ
  • ..สีน้ำฟ้า..

    10 มิถุนายน 2546 00:55 น. - comment id 144330

    จับผูกไว้ดิ.. แต่ผูกด้วยความผูกพันนะ..
    อิอิ..
  • พุด

    10 มิถุนายน 2546 02:21 น. - comment id 144348

    เหมือนที่ฤกษ์ว่าไว้เลยค่ะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    10 มิถุนายน 2546 17:02 น. - comment id 144499

    อยากจะยื้อยุดฉุดรั้งเพราะยังรัก
    แต่ก็ตระหนักรักเธอนั้นช่างหวั่นไหว
    เลยจะยอดปล่อยมือเธอให้จากไกล
    แต่ถ้าเธอกลับมาวันใดฉันก็จะอภัยให้แก่เธอ
    
    ***เข้าใจความรู้สึกของบทกลอนบทนี้มากเลยค่ะ แวะมาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ  ขอให้เขากลับมาหาคุณตามที่คุณหวังค่ะ***

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน