...มีเงินทองต้องใจสิ่งใดนั่น ใช้เงินนั้นซื้อเอาเป็นเจ้าของ หวังสิ่งใดได้ไปดั่งใจปอง ทั้งพี่น้องญาติเพื่อนมากเกลื่อนตา แต่อย่างเดียวเชียวหนอที่รอเก้อ นั่นคือเธอคนดีที่ใฝ่หา วันที่พร้อมจอมใจไยไม่มา อยากไขว่คว้าเอาไว้ชิดใกล้กัน แต่ทำไมไม่เห็นเช่นดังก่อน ครั้งที่ตอนขัดสนคนเย้ยหยัน ไม่เห็นใครไหนหนามาสัมพันธ์ มีเธอนั้นคนเดียวที่เหลียวแล แต่ทำไมไม่เป็นเช่นดังเก่า หรือว่าเราห่างเหินเกินแยแส จำได้ไหมใครเอ่ยไม่เคยแคร์ ไม่ยอมแพ้ขออยู่สู้ฝ่าฟัน จากวันวานผ่านไปใครกลับลืม สิ่งเคยปลื้มทำไมไยทำฉัน สู้อุตส่าห์มานะสารพัน หวังเธอนั้นยินดีที่สมปอง ถ้าเงินตรามาทำให้ช้ำหนัก ขาดที่รักร่วมเรียงเพียงเราสอง ขอขัดสนจนไร้ในเงินทอง เพียงฉันต้องการใครให้กลับมา...
ค้างคาวคืนคอน 31 พ.ค. 2546 13:23 น. - ID 34633 
1022
3
0
1 มิถุนายน 2546 00:33 น. - comment id 142259
..แวะมาชื่นชมค่ะ..
1 มิถุนายน 2546 00:33 น. - comment id 142260
..แวะมาชื่นชมค่ะ..
1 มิถุนายน 2546 08:31 น. - comment id 142286
เศร้าด้วยนิ รักดั่งทองแวววาวล้ำค่า รักไม่มาแม้นทองไม่อยากหา เธออยู่ไหนให้ช้ำระกำพา สู่อุตส่าเก็บเงินหวังแต่งงาน รึพานพบคู่ใหม่ให้ไปดี สง่าราศรีเชิดชูเธอไว้ ขออวยพรให้เธอดีตลอดไป หากหัวใจไม่มีฉันอยู่เลย
1 มิถุนายน 2546 10:47 น. - comment id 142314
....อ่านเพลินเลยค่ะ.....
3 มิถุนายน 2546 17:52 น. - comment id 142858
จะลิขิตขีดเส้นเกณฑ์ชะตา ให้เป็นดั่งปรารถนาได้ไฉน เคยสุขสันต์เกลียวกลมสมฤทัย คราเมื่อครั้งเยาว์วัยได้สร้างตน ความอบอุ่นเมื่อครั้งที่ยังยาก ร่วมถางถากฝ่าฟันบุกบั่นหน มีหนึ่งอย่าง..ขาดหนึ่งอย่าง...ช่างกังวล จึงต้องทนเพื่อให้ได้ในสองทาง กาลเวลาพาใจให้มุ่งมั่น เก็บโกยฝันกอบเงินตรามาเคียงข้าง เงินทองล้นหลากไหลทรัพย์ไม่ลับร้าง แต่กลับสร้างความห่างไกล...ไม่รู้เลย ได้หนึ่งอย่าง..เสียหนึ่งอย่าง..สร้างความหมอง ใจจึงต้องโหยไห้ไม่อยู่เฉย จะร้องถามความใครให้ภิเปรย ไม่มีเลยจะเลือกได้ในชะตา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
