จากภูผาพนาไพรไกลผู้คน เธอถูกปล้นด้นดั้นพามาเมืองหลวง ถูกขายเป็นเช่นสิ่งสรรพทรัพย์ทั้งปวง เป็นของหวงปวงชนคนจัณฑาล เธอนั้นหรือคือนกป่าค่าสูงส่ง แสนลุ่มหลงพงพนาป่าไพศาล แต่ถูกดักลักจับไปในวันวาน พร้อมเพื่อนบ้านย่านเดียวกันวันวอดวาย ไม่อยากให้ใครพรากจากราวป่า เธอมีค่ากว่าสิ่งสรรพทรัพย์ทั้งหลาย ช่วยพืชพรรณสรรค์สร้างป่ามามากมาย แม้ตัวตายไม่วายเว้นเห็นความดี หากเธอถูกผูกขังซังกะตาย แสนแหนงหน่ายก่ายไปไร้ราศี ทนรับทุกข์ขลุกกรงคงนับปี เหมือนหนึ่งพลีชีวิตนกวิหคไพร
นกตะวัน 27 พ.ค. 2546 19:53 น. - ID 34494 
654
2
0
28 พฤษภาคม 2546 12:06 น. - comment id 141159
โลกแห่งโลกีย์ ไม่มีหรอกที่สิ้นสูญ ดีครับดีสร้างและสรรค์ดี
28 พฤษภาคม 2546 17:56 น. - comment id 141281
เห็นด้วยค่ะ นกที่อยู่ในกรงแม้จะเป็นกรงทองมันคงจะไม่มีความสุข ทำไหมต้องมันไปขังด้วยก็ไม่รู้นะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
