ฝน.. หนาวน้ำตาเหว่ว้ามากับฝน รสสุคนธ์เคยหอมกลับเลือนหาย รักและห่วงดังดวงดาวที่พราวพราย ก็ดุจจะร่วงหล่นรายทีละดวง พลิ้วลมพัดพาใจให้ไหวสั่น จริงหรือฝันในยามรักล้วนหนักหน่วง ที่เคยเต็มวันนี้เล่ากลับเปล่ากลวง ที่เคยห่วงเคยหวงก็เปล่าดาย หนาวน้ำตาเหว่ว้ามากับฝน กระไรเพียงหนึ่งคนมาห่างหาย พร่ำคำพูดขีดเขียนดังเจียนตาย ใครรู้เข้าเย้าเอาได้จะอายคน ขับเป็นกลอนกล่อมเห่หยาดน้ำตา เขียนเป็นเพลงเหว่ว้าประโลมฝน เมื่อรักจางห่างนักก็จักทน จะทวงถามถึงเหตุผลคงป่วยการ .. หนาว ลมหนาวพัดหวิวไหวพาใจสั่น แต่วันนี้มีเธออยู่ข้างกัน ปันไออุ่นปันฝันก็เบาหนาว อุ่นไอลมหายใจที่รินรด แนบหน้าจมูกจรดจนร้อนผ่าว แววตาหวานไหวคล้ายแววดาว แผ่วกระพริบวิบวาวในข้างแรม หอบร้าวหอบร้างมาเจอรัก เปียกปอนผ่อนพักในที่แห้ง พบรังอุ่นหนุนฝันวันลมแรง มืดบอดพบแสงคืนไร้จันทร์ วันก่อนลมหนาวอ่อนกว่าวันนี้ แต่ไม่มีเธอใกล้ใกล้จึงไหวหวั่น วันที่รักแขวนร้างไว้กลางจันทร์ หนาวนั้นเหน็บหนาวกว่าคราวนี้ .. ร้อน.. หอมหอมเสน่หา เถิดมาอยู่ใกล้ใจใกล้ใกล้ตา อย่าเหินห่างให้ห่วงหาให้อาวรณ์ ดึกดื่นลมร้อนพัด อย่าไปไกลยุงจะกัดเจ้าเนื้ออ่อน ที่ตรงนี้มีคนรักและอาทร มีคนหนึ่งออดอ้อนให้ฟังคำ เหงื่อไหลจะซับให้ด้วยผืนผ้า ผิวชื้นจะช่วยทาด้วยแป้งร่ำ อบกลิ่นมะลิซ้อนอ่อนอ่อนนำ บ่ายดึกเช้าค่ำจะดูแล เพียงเจ้ายิ้มให้ไหวไหวคงใจชื้น เก็บไปฝันทั้งยามตื่นเป็นแน่แน่ เพียงเจ้าทอดตาชม้ายชายตาแล หนึ่งคนที่รักแท้ก็ยอมตาย ฝากข่าวฝากคำว่าคิดถึง ฝากถ้อยว่าคะนึงและมาดหมาย ฝากบอกในลมร้อนที่พัดกราย ช่วยกระซิบว่ามีชายเขาหมายชม ..
หมอกจาง 20 พ.ค. 2546 10:39 น. - ID 34197 
1597
5
0
20 พฤษภาคม 2546 11:41 น. - comment id 139552
บทประพันธ์งามล้ำ หยิบเอาเรื่องราวแห่งฤดกาลมาบันดาลหัวใจ ได้อ่านแล้วคิดถึงใครบางคนที่ตอนนี้ ลาลับไปกับลมฝน...ลมหนาว เป็นกำลังใจให้ครับ
20 พฤษภาคม 2546 11:46 น. - comment id 139555
ขอบคุณครับลำนำน่าน.. กับกำลังใจแรกของวัน :)
20 พฤษภาคม 2546 14:16 น. - comment id 139603
ติดตามผลงานคุณภาพของหมอกจาง เสมอ ชื่นชมครับ
20 พฤษภาคม 2546 18:05 น. - comment id 139639
แวะมาชื่นชมผลงานค่ะ แต่งได้ดีมากเลย ชอบฤดูฝนจังเลยค่ะ
20 พฤษภาคม 2546 21:48 น. - comment id 139688
หมอกจางแต่หวานจนจำจดใสใจเลย กลอนหวามหวานนานอ่านไม่เบื่อเลย แจมหวานนิ ร้อนอกร้อนสะท้อนถึงน้อง จันทร์ทองจรอาวรว้าง หนาวอกหนาวร้าวร้าง อกเอ๋ยอกอ้างว้างระทมระทวย
21 พฤษภาคม 2546 12:14 น. - comment id 139776
Vow!!! I did not have much time lately to visit Thaipoem. Today I had time and found your poem posted. I never read this style of your poem at all. It is very nice and sweet. If what you wrote in rainy season is real, it would be sad in a part that said... เมื่อรักจางห่างนักก็จักทน จะทวงถามถึงเหตุผลคงป่วยการ Better ask somewhat and it will show that you care. I like the summer poem the most, epecailly the part that said ... เหงื่อไหลจะซับให้ด้วยผืนผ้า ผิวชื้นจะช่วยทาด้วยแป้งร่ำ อบกลิ่นมะลิซ้อนอ่อนอ่อนนำ บ่ายดึกเช้าค่ำจะดูแล Hmmm... It sounds good. I want to do like these for someone too. Today is quite long comment since I did not write for so long.
21 พฤษภาคม 2546 12:58 น. - comment id 139779
ขอบคุณมากเลยครับ..น้ำ ฤกษ์ แล้วก็ผู้หญิงไร้เงา.. อ่าน comment แล้วก็ชื่นใจ สำหรับ MW ดีใจมากที่ได้พบอีกครั้ง..เหมือนพบเพื่อนเก่าที่ไม่เจอกันนาน..นึกถึงกำลังใจดีๆวันก่อนๆเสมอ ส่วนตัวแล้วชอบบทหน้าร้อนที่สุดเหมือนกัน ทั้งๆที่มันเริ่มจากการแต่งให้ครบๆไปเท่านั้น..
30 พฤษภาคม 2546 18:38 น. - comment id 141914
มาแปลกจัง เหมือนได้แรงบันดาลใจมาเยอะยังไงไม่รู้เนอะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
