จากทุ่งนามาเป็นข้าวกี่ร้าวรวด กี่ใจปวดแปลบเจ็บกี่เหน็บหนาว กี่น้ำตาขื่นขมกี่ตรมคราว จนเป็นข้าวรวงช่อลออตา จากต้นเขียวเกลียวคลื่นดาษดื่นทุ่ง ถูกแต่งปรุงเป็นเหลืองทองแห่งท้องหล้า คือทุ่งทองผองผลคนชาวนา เพาะผลิตต้นกล้ามาให้กิน แม่โพสพศรีโสภาสง่าผล บันดาลดลข้าวไทยในทุกถิ่น ได้หล่อหลอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงชีวิน เป็นอาจิณได้เจือจานอาหารคน ทุกเม็ดข้าวคือคาวเหงื่อที่เจือแฝง บ่งแสดงถึงชาวนานำพาผล และหลงรอยแรงเหน็ดเหนื่อยเมื่อยทุกข์ทน ย้ำความจนทุกเม็ดรวงคือดวงจินต์ เป็นข้าวไทยได้ประกาศแห่งชาติกล้า ข้าวชาวนาเพาะผลิตดังจิตถวิล เป็นสมบัติแสนล้ำค่าคู่แผ่นดิน เป็นชีวินชาวนาค่าควรเมือง
วิฆเณศ 18 พ.ค. 2546 14:08 น. - ID 34109 
7321
2
0
18 พฤษภาคม 2546 22:20 น. - comment id 139218
ชีวิตของชาวนามีค่าล้น มิเคยบ่นให้ใครได้หมองศรี เก็บข้าวกล้าเพื่อประชามีชีวี ความพอดีและอดทนชาวนาไทย...ฯ ประทับใจในคุณค่า..ของชาวนาไทยค่ะ..
18 พฤษภาคม 2546 22:45 น. - comment id 139228
เปิบข้าวทุกคราวคำ จงสูจำเป็นอาจินต์ เหงื่อกูที่สูกิน จึงก่อเกิดมาเป็นคน อิๆๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
