เงากกน.

..ใบไผ่..



ไม่รู้ว่าฉันอ่อนไหวเกินไปหรือเปล่า
เพียงแค่จ้องมองดวงดาว
ฉันก็เห็นเงาดวงตาของเธอ


เพียงได้ยินเสียงนกละเมอ
ฉันก็นึกว่าเธอร้องเพลง
ไม่รู้ว่าฉันอ่อนไหวเกินไปหรือเปล่า
เพียงแค่จ้องมองเฆมขาว
 ใจฉันก็อ่อนไหว
บนเฆมก้อนนั้น
 เธอยืนส่งยิ้มให้ฉันในวันห่างไกล
ฉันแหงนหน้ามองขึ้นไป โธ่!
 กางเกงในเธอขาบาน
				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน