ใส่ขวดโหล ผูกโบว์แดง

ฟ้าจ๋าฟ้า...ฟ้ามีดาวกี่ดวงหนอ
ขอฉันขอ...ดาวซักดวง ฟ้าหวงไหม
จะเกี่ยวดาว เก็บเอาอุ่น เพื่ออิงไอ
หย่อนดาวใส ใส่ขวดโหล ผูกโบว์แดง
หากคืนใด ใจฟ้าเหงา ไร้ดาวพร่าง
เป็นคืนร้าง ทางมืดมน อับจนแสง
จะปล่อยดาว จากขวดใส พรายพริบแจ้ง
ไปแต้มแต่ง เติมแสงดาว ให้พราวฟ้า
เพื่อให้เกิด ความงาม ท่ามกลางฝัน
เพื่อให้เกิด คืนวัน อันมีค่า
เพื่อให้แสง แห่งหวัง หวนคืนมา
เพื่อให้ฟ้า มีดาวอุ่น ไว้อิงไอ
เผื่อคนเหงา จะเอาฟ้า เป็นผ้าห่ม
คุยกับดาว ดวงกลมกลม ผ่านลมไหว
เผื่อคนท้อ จะขอดาว เป็นแรงใจ
เผื่อคนไกล จะขอดาว ส่งข่าวมา
เพื่อฝากดาว ว่าเข้าใจ แม้ไกลห่าง
ถึงอ้างว้าง เพราะห่างไกล ใจเหว่ว้า
ถึงอย่างไร ก็ไม่ลืม คำสัญญา
เราจะเป็นดวงตาของกันและ