เธออาจเรียกมันว่าความโชคร้าย กับเรื่องราวมากมายที่ทำฉันเจ็บช้ำ เรียกว่าความเสียใจ ที่คิดว่าใคร ไม่อยากจำ และคิดว่าทุกอย่างจะย้ำ จนฉันช้ำ เกินเยียวยา แต่ฉันเรียกมันว่า ความโชคดี กับหนึ่งชีวิตนี้ ที่ทำให้ฉันรู้คุณค่า รู้จักรอยยิ้มอย่างจริงใจ รู้จักหวั่นไหว รู้จักน้ำตา รู้จักรอเพื่อผ่านวันหนักหนา ให้เหตุผลกับเวลา...รักษาใจ และที่สุดของความโชคดีที่ฉันได้รับ คือการผ่านจิตใจที่เยินยับ ซึ่งเคยหวั่นไหว ใจที่ฝากความสุข-ความเศร้า ดีใจ-ปวดร้าว ด้วยมือของใคร มาเริ่มต้นชีวิตใหม่ ด้วยการวางทุกข์-สุขไว้ ที่ใจ...ตัวเอง
11 พฤษภาคม 2546 16:14 น. - comment id 137373
....เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งค่ะ......
11 พฤษภาคม 2546 21:00 น. - comment id 137425
ใช่เลย...การได้รักใครอย่างหมดใจ ก็นับว่าเป็นโชคดีด้วย เราว่านะ ปล.. บายดีไม๊ตะเอ๊ง..คิดถึงๆๆ
11 พฤษภาคม 2546 21:05 น. - comment id 137426
ใจตัวดีนิ มีแจม สุขทุกข์ที่ใจใส.........น้องอ้อมสบายดีนิ การบ้านเยาะใจใสทุกข์ทำไม่ทัน......อ้อมขอลอกนิ คิดอยากเป็นสุขมั่ง.......ต้องเสร็จการบ้านก่อนนิ ทำใจล้างใจด้วยพระธรรม..........ให้สะอาด ขออภัยท่านเขียนตามอารมย์นิ ถ้าไม่ป็นการกวนใจจะมาแจมอีกนิ
12 พฤษภาคม 2546 04:48 น. - comment id 137510
หากจะฝากหัวใจกับรักล้น ให้กับคนบางคนที่ล้นค่า เจ้าจะได้ความรักคืนกลับมา เพราะคุณค่าของหัวใจที่ได้คืน หวัดดีค่ะ
12 พฤษภาคม 2546 10:04 น. - comment id 137561
โชคดีที่คุณคิดได้เช่นนั้น ถูกต้องนะคร๊าบบบบ ^-^
12 พฤษภาคม 2546 11:10 น. - comment id 137569
อืมมม..
12 พฤษภาคม 2546 20:07 น. - comment id 137737
^J^ ................... สุขทุกข์อยู่ที่ใจ...อันยอดเยี่ยม.....ฯ
14 พฤษภาคม 2546 00:03 น. - comment id 138083
แล้วเราจะไปฝากหัวใจไว้กับใครดีล่ะ ถึงจะมีความสุขที่ใจ
19 พฤษภาคม 2546 16:23 น. - comment id 139416
คิดถึงทุกคน และขอบคุณที่ยังมาเยี่ยมกันบ่อยๆ