ต่อแต่นี้ไม่มีรอยรักเก่า ที่เหยียบย่ำซ้ำเราอยู่เช้าค่ำ จะไม่ขออาลัยกับความช้ำ มิอาจย้ำรักเธอที่เผลอใจ จะไม่รักเธออีกตั้งแต่นี้ รักศักดิ์ศรีของตัวต้องกลัวไหม เดินต่อไปข้างหน้าอย่างอภัย แล้วจะตั้งต้นใหม่อย่างใจคิด จะมีรักอีกครั้งจึงหวังอยู่ ทั้งที่รู้ลำบากยากสักนิด แต่จะไม่หมดทางสร้างชีวิต ขออุทิศเสริมทางพระศาสดา จะบวชชีบวชพราหมณ์ตามถนัด ต้องนอนวัดท่องมนต์ปล่อยมัจฉา จะเสริมสร้างทางเลือกของมรรคา ใช้เวลาที่เหลือเพื่อฝึกตน
มายา(ไร้ตัวตน) 8 พ.ค. 2546 04:09 น. - ID 33619 
817
3
0
8 พฤษภาคม 2546 07:09 น. - comment id 136386
หน้าส่วนตัว
ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน มาแล้วค่ะ มาแล้ว หาอยู่นานเหมือนกันค่ะ ว่าคุณมายาอยู่ที่ใหน ดีใจจังเลยค่ะ
ไม่อยากให้เพื่อนต้องเป็นแบบนี้เลยค่ะ อยากให้เป็นมายาผู้ร่าเริงสดใสค่ะ ฮี่ฮี่ ดีมั้ยคะ
8 พฤษภาคม 2546 12:41 น. - comment id 136461
จะเข้าวัดหาพระละกิเลศ เป็นต้นเหตุโกรธหลงคงสมหวัง บวชชีพราหมณ์ตามเติมเสริมเส้นทาง มาโปรดบ้างจะได้พ้นขุมนรก อนุโมทนาบุญด้วย
8 พฤษภาคม 2546 16:01 น. - comment id 136558
ดีใจจังค่ะ คุณแมงปอปีกบาง...บินล้อลม มาถึงที่นี่ บินเหนื่อยไหมค่ะ ช่วงนี้ มายา เหนื่อยเหลือเกินค่ะ เหนื่อยกับชีวิต เหนื่อยกับสิ่งที่เป็นไป เหนื่อยกับสิ่งที่กำลังจะเกิด เหงาใจเช่นเดิมน๊ะ........ จะพยายามลืมเรื่องราวร้อยแปดแล้วเริ่มใหม่ แมงปอ..รู้ป่าว มายา..ถูกหนุ่มๆตามปิ๊งอยู่บ่อยๆ แต่ยังใจแข็งอยู่หล่ะ อิอิ... บางครั้งก็ขำว่าความพยายามที่อยากจะเข้ามาพูดกับ มายา เขามีวิธีการแปลกๆ ทำให้เราแอบอมยิ้มอยู่เสมอๆ
8 พฤษภาคม 2546 21:39 น. - comment id 136644
ธรรมะ..เป็นสิ่งหนึ่งที่จะทำให้เราหายว้าวุ่นใจ...มีสติอยู่ที่ตัวเรา..พักกาย...พักใจ..เพื่อเริ่มต้นใหม่ในสิ่งที่ดี..ขอเป็นกำลังใจให้คุณมายาค่ะ..
8 พฤษภาคม 2546 23:49 น. - comment id 136678
เอาธรรมะเข้าข่มห่มสีเหลือง ใจคลายเคืองเรื่องโศกของโลกหวัง ให้ใจหงอยเศร้าโศกกลายพลัง ตั้งความหวังไว้ว่าชาติหน้ามี
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
