...ไม่ไกลใจ...(กลอนกลบท# 19)

ใบบอนแก้ว

...ระยะทางห่างไกลนักรักเราสอง
จักรักครองอยู่อย่างนี้ไม่หนีหาย
อยู่คู่เคียงเพียงจนกว่าชีวาวาย
จะสลายก็เพียงร่างเพียงอย่างเดียว
ทางห่างไกลใช่ใจนะจะห่างเท่า
ในใจเราทั้งสองนั้นมั่นแน่นเหนียว
ระยะห่างทางรักนั้นสั้นจริงเชียว
แวบแป๊บเดี๋ยวส่งรักได้ถึงใจกัน
คงส่งใจให้ประจำใช่ทำเฉย
ใช่ใจเคยคิดจะเหลือเพื่อเหหัน
แม้แต่คิดนิดหนึ่งนี้ที่แบ่งปัน
ครึ่งหนึ่งนั้นมิเคยมีที่เปลี่ยนไป
แสงแห่งรักจักสว่างมิจางดับ
เหมือนเดือนลับจักลืมฟ้าคราสดใส
จิตติดตรึงถึงระยะทางจะไกล
จะไสวส่องสว่างอยู่กลางทรวง
ลองมองย้อนตอนเคยอยู่แรกรู้จัก
แรกแปลกนักหนอใจนี้ที่เคยหวง
ใจไม่หวังยังรักแท้แค่คู่ควง
วันนั้นล่วงเลยตระหนักถึงรักจริง
เลยเอ่ยย้ำคำคำนี้ว่าที่รัก
จะตระหนักว่าอย่างไรใจยอดหญิง
ทั่วหัวใจได้ความรักเพื่อพักพิง
รักจักยิ่งสร้างทางใจให้ยืนยาว...
......บังคับพิเศษ.......- ซ้ำเสียงสระ 2 คำแรก ในแต่ละวรรค
                               - ให้นำคำใดคำหนึ่งในวรรคหน้า มาซ้ำ ในวรรคหลังโดยไม่กำหนดตำแหน่ง............ครับ				
comments powered by Disqus
  • อัลมิตรา

    7 พฤษภาคม 2546 23:07 น. - comment id 136288

    คร๊าบ เห็นเขียนอย่างนี้ทุกที ...
  • พุด

    8 พฤษภาคม 2546 01:03 น. - comment id 136340

    ถ้าใจเธอ เหมือนใจฉัน สักนิดหน่อย 
    คงไม่ปล่อย ใจฉัน ให้หวั่นไหว 
    น้ำหยดหิน หินยังกร่อน ทุกวันไป 
    แต่ทำไม ใจเธอ ไม่กร่อนตาม 
    
    โอ้ละหนอ สายใจ สายสวาท 
    ตัดไม่ขาด ทำเช่นไร ไม่เกรงขาม 
    สิ้นแผ่นดิน แผ่นฟ้า พี่พยายาม 
    ไม่ครั่นคร้าม ท้าทายสิ้น อินทร์และพรหม
  • nok_yak

    8 พฤษภาคม 2546 02:37 น. - comment id 136358

    ปรบมือให้ก่อนละกัน
  • somebody

    8 พฤษภาคม 2546 07:10 น. - comment id 136387

    งามเชียวเจ้ากลอนเกลอ
    มีแจมนิ
    
    น้ำนั้นไหล   กระเซนซ่าน อาบธารใส
    น้ำนั้นใส       ไหลไปไม่     ทวนคำหาญ
    น้ำนั้นอิ่ม     อาบซ่าบซ่าน ใจสำราญ
    น้ำนั้นเลี้ยง    เบิกบาน     กาลนานชน
    
    ลมโลมไล้       วนเวียน       ผิวกาย
    ลมเบาบาย        ละลาย         วิณูจล
    ลมลามเลีย      ระเนียด        ฝึกฝน
    ลมยาวเบา        รู้ค้น           จนสงบเย็น
    
    กลอนท่านนิ
    ทรัพย์ภายใน ทรัพย์ภายนอก อริยทรัพย์
  • น้ำ

    8 พฤษภาคม 2546 07:14 น. - comment id 136388

    ขออภัยน้ำเองนิ
  • ราชิกา

    8 พฤษภาคม 2546 17:42 น. - comment id 136596

    ระยะทางแม้นแสนไกลใจใฝ่ถึง
    ในใจซึ่งมีแรงรักจักครวญหา
    คงส่งฝากสายลมพริ้วลิ่วลอยมา
    จิตติดตราตรึงใจไม่เวันวัน
    
    หวนครวญคิดต้องตาคราจำพราก
    ใจไม่จากหากจิตคงต้องโศกศัลย์
    รักจักยิ่งห่างไปไกลใจผูกพัน
    วานนานวันไม่เปลี่ยนผันฉันรอเธอ....ฯ
    
    แต่งยากจังเลยค่ะ..มาลองแต่งกลอนกลบทดูค่ะ...
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน